Ulica św. Gertrudy w Krakowie: Różnice pomiędzy wersjami

św. Gertrudy
{{{nazwa oryginalna}}}
	{{{jednostki}}}
	; {{{opis zdjęcia}}}
Państwo	{{{państwo}}}
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Długość	660 m
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
	Plan
	[[Plik:{{{plan}}}\|240x240px\|alt=Plan przebiegu ulicy\|]]
Przebieg
	Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} \| mapa/core \| wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:53, 3 sie 2014

Ulica św. Gertrudy – ulica w Krakowie, która prowadzi wzdłuż Plant, od Poczty Głównej do Wawelu. Została wytyczona w latach 70. XIX wieku w miejscu drogi, która niegdyś prowadziła wzdłuż murów miejskich. Stanowi fragment I obwodnicy Krakowa.

Tutaj na obecnych Plantach, w pobliżu ul. Siennej, znajdował się kościół św Gertrudy zwany także kościołem Złoczyńców. Na otaczającym kościół cmentarzu chowano osoby skazane na karę śmierci i ścięte mieczem katowskim. Cmentarz zamknięto po 1796 r. Świątynię zamknięto w 1810 r, a w 1820 r. władze miejskie sprzedały na licytacji ruinę kościółka (który ostatecznie rozebrano w 1822 r.) i nie pozwoliły na zabudowę powstałego placu, gdyż już dojrzewała myśl założenia Plant.

Ulicę po II wojnie światowej w 1950 r. nazwano im. Ludwika Waryńskiego – działacza ruchu robotniczego, a w 1990 r. przywrócono starą nazwę – św. Gertrudy.

Niektóre kamienice

Pod nr 2 znajduje się kamienica wzniesiona w duchu historyzmu według projektu Karola Zaremby w 1889 r.

Nr 5 to specjalnie zaprojektowany budynek kina "Wanda" (dziś delikatesy spożywcze) otwarty uroczyście w 1912 r. Fasada zachowała secesyjną dekorację z mozaiką.

Pod nr 6 znajduje się hotel Monopol zaprojektowany przez Filipa Pokutyńskiego w 1876 r. z fasadą w stylu eklektycznym i lustrzaną nadbudową z ostatnich lat.

Budynek nr 12 A pochodzący z 1886 r. zachował wystrój z ostatniej modernizacji w 1938 r. Na klatce schodowej znajdują się witraże ze scenami alegorycznymi.

Na kamienicy nr 16 wmurowano pamiątkową tablicę poświęconą Narcyzowi Wiatrowi "Zawojnie".

W kamienicy nr 19 po II wojnie światowej mieszkał reżyser Wojciech Jerzy Has^[1]

Kamienice 23-24 zostały zbudowane przez zakon księży Misjonarzy i stanowią własność kościelną. W latach II wojny światowej znajdowała się w nich siedziba Abwehry – niemieckiego wywiadu wojskowego.

Kompleks budynków 26-29 to hotel "Royal", przed II wojną światową były to 4 hotele: Royal, Union, City i Garnizonowy. W okresie II wojny światowej zamieszkiwali tutaj żołnierze niemieccy, po wojnie do 1954 roku mieściło się Dowództwo Krakowskiego Okręgu Wojskowego, następnie kasyno i hotel garnizonowy. Ostatecznie po generalnym remoncie w 1987 roku, obiekt połączono w jeden kompleks hotelowy pod nazwą Hotel "Royal" z 120 miejscami noclegowymi.

Na tyłach kamienic, w kwartale między ulicami Stradomską, św. Gertrudy, św. Sebastiana i J. Dietla znajduje się Ogród Księży Misjonarzy.

↑ Krzysztof Jakubowski, Spacerownik krakowski, s. 142.

[1] Krzysztof Jakubowski, Spacerownik krakowski, s. 142.

[1]

@@ Linia 30: / Linia 30: @@
 == Niektóre kamienice ==
 [[Plik:Tablica pamiatkowa Władysław Anders Kraków.jpg|thumb|left|upright|Tablica pamięci generała [[Władysław Anders|Władysława Andersa]], wmurowana w ścianę hotelu "Royal".]]
-* Pod '''nr 2''' znajduje się ciekawa kamienica wzniesiona w duchu historyzmu wg projektu [[Karol Zaremba|Karola Zaremby]] w [[1889]] r.
+* Pod '''nr 2''' znajduje się kamienica wzniesiona w duchu historyzmu według projektu [[Karol Zaremba|Karola Zaremby]] w [[1889]] r.
-* '''Nr 5''' to specjalnie zaprojektowany budynek '''kina "Wanda"''' (dziś delikatesy spożywcze) otwarty uroczyście w [[1912]] r. Fasada zachowała secesyjną dekorację z efektowną mozaiką.
+* '''Nr 5''' to specjalnie zaprojektowany budynek '''kina "Wanda"''' (dziś delikatesy spożywcze) otwarty uroczyście w [[1912]] r. Fasada zachowała secesyjną dekorację z mozaiką.
-* Pod '''nr 6''' znajduje się '''hotel Monopol''' zaprojektowany przez [[Filip Pokutyński|Filipa Pokutyńskiego]] w [[1876]] r. z fasadą w stylu eklektycznym i mocno nieudaną lustrzaną nadbudową z ostatnich lat.
+* Pod '''nr 6''' znajduje się '''hotel Monopol''' zaprojektowany przez [[Filip Pokutyński|Filipa Pokutyńskiego]] w [[1876]] r. z fasadą w stylu eklektycznym i lustrzaną nadbudową z ostatnich lat.
 * '''Budynek nr 12 A''' pochodzący z [[1886]] r. zachował wystrój z ostatniej modernizacji w [[1938]] r. Na klatce schodowej znajdują się witraże ze scenami [[alegoria|alegorycznymi]].