Postojak wiesiołkowiec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamiana szablonu "źródła" na "dopracować" |
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
; '''Ciekawostka''': Gąsienice w razie zaniepokojenia kurczą się przybierając charakterystyczną postawę przypominającą [[sfinks]]a (stąd wywodzi się ich nazwa łacińska). |
; '''Ciekawostka''': Gąsienice w razie zaniepokojenia kurczą się przybierając charakterystyczną postawę przypominającą [[sfinks]]a (stąd wywodzi się ich nazwa łacińska). |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Zawisakowate Polski]] |
* [[Zawisakowate Polski]] |
||
* [[Motyle Polski]] |
* [[Motyle Polski]] |
Wersja z 07:11, 13 sie 2014
Ten artykuł od 2012-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Proserpinus proserpina | |
(Pallas, 1772) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Proserpinus |
Gatunek |
postojak wiesiołkowiec |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
brak danych
| |
Zasięg występowania | |
Postojak wiesiołkowiec (Proserpinus proserpina) – gatunek motyla z rodziny zawisakowatych.
- Wygląd
- Długość przedniego skrzydła 37-45 mm. Głowa zielonoszara, czułki oliwkowobrunatne, z białymi wierzchołkami. Tułów po bokach oliwkowobrunatny, w środkowej i tylnej części szarozielony. Skrzydła przednie oliwkowozielone z brunatnozieloną przepaską rozjaśnioną po obu stronach białym przyprószeniem. Na nich eliptyczna czarna plamka obwiedziona bardzo wąską jasną obwódką. Tylne skrzydła w części nasadowej żółte z szeroką czarną obwódką przy zewnętrznym, karbowanym brzegu. Strzępina biała, odwłok jednolicie oliwkowozielony z szarosrebrnym odcieniem. Aparat gębowy ssący w postaci zwijanej ssawki dłuższej od ciała owada.
- Biotop
- Występuje w bardzo różnych typach środowisk, zarówno suchych jak i podmokłych. Gąsienice spotykane są w środowiskach kserotermicznych, zwykle na piaszczystych ugorach porośniętych wiesiołkiem. Czasami znajduje się je w miastach. Występują również przy rowach melioracyjnych, na obszarach bagiennych oraz tam gdzie rosną wierzbownice.
- Zasięg występowania
- Gatunek występuje w zachodnich regionach Palearktyki o cieplejszym klimacie, sięgając na wschód po Turkiestan. W Polsce spotykany przeważnie w południowo-zachodniej części kraju, jest to gatunek bardzo rzadki.
- Postać gąsienicy i larwy
- W ciągu roku występuje jedno pokolenie. Samice składają jajeczka w okresie rójki na roślinach pokarmowych gąsienic. Gąsienice szarozielone z ciemną linią grzbietową i rozlanymi brunatnymi plamami po bokach lub fioletowo-czarne z ciemniejszymi, ukośnymi plamami na oskórku. Gąsienice są duże, masywne, mają róg w części odwłokowej grzbietu zaznaczony jako niewielki guzek o zabarwieniu różowawym. Głowa od żółtobrunatnej do fioletowo-szarej. Gąsienica żyje od lipca do września. Żeruje zazwyczaj w nocy, na rozmaitych gatunkach wierzbownicy i wiesiołka, a także na krwawnicy pospolitej. Dzień spędza chowając się w ściółce u nasady rośliny pokarmowej. Gąsienice przepoczwarzają się w zagłębieniu w ziemi i tam zimują. Poczwarka jest brązowo-brunatna z czerwonym, tłustym połyskiem.
- Postać dorosła - imago
- Motyle dorosłe pojawiają się na rozproszonych stanowiskach w maju i czerwcu. Charakteryzują się masywną budową ciała o doskonałych warunkach aerodynamicznych. Motyl dobrze lata, może o własnych siłach odbywać długie loty na odległość wielu kilometrów. Lata o zmierzchu, odwiedza kwiaty lilaka pospolitego, wiciokrzewu, żmijowca i innych roślin. Pożywienie stanowi głównie nektar kwiatów, który wypijają za pomocą długiej ssawki, zawisając nad kwiatami w locie. Pełnią ważną rolę w zapylaniu roślin.
- Ochrona
- Gatunek w Polsce jest prawnie chroniony. Kilka stanowisk podlega ochronie rezerwatowej.
- Rośliny żywicielskie
- Różne gatunki z rodziny wiesiołkowatych: np. wierzbownica (Epilobium spp.), wiesiołek (Oenothera), wierzbówka (Chamerion), a także rzadko krwawnica pospolita (Lythrum salicaria)
- Ciekawostka
- Gąsienice w razie zaniepokojenia kurczą się przybierając charakterystyczną postawę przypominającą sfinksa (stąd wywodzi się ich nazwa łacińska).
Zobacz też
- ↑ Proserpinus proserpina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).