Bździochowa Grań: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m szablon |
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''Bździochowa Grań''', Upłazowa Grań<ref name=atlas>{{Cytuj książkę|imię=Jarosław |nazwisko=Januszewski |imię2=Grzegorz |nazwisko2= Głazek |imię3=Witold |nazwisko3=Fedorowicz-Jackowski |tytuł=Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000 |rok=2005 |wydawca=GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o. |miejsce=Warszawa |isbn= 83-909352-2-8 |strony=105, 123–124}}</ref> ([[język słowacki|słow.]] ''hrebeň Sviniek'', ''hrebeň Brán'', [[język niemiecki|niem.]] ''Svinka-Grat'', [[język węgierski|węg.]] ''Svinka-gerinc''<ref name=wet>{{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>) – długa [[Tatry|tatrzańska]] grań boczna odchodząca na północny zachód od [[Kołowy Szczyt|Kołowego Szczytu]] w [[Słowacja|słowackiej]] części [[Grań Tatr Wysokich Rysy – Przełęcz pod Kopą|grani głównej Tatr Wysokich]]. Oddziela ona [[Dolina Kołowa|Dolinę Kołową]] od [[Dolina Czarna Jaworowa|Doliny Czarnej Jaworowej]], a na odcinku od [[Żółta Czuba|Żółtej Czuby]] Dolinę Kołową i [[Dolina Jaworowa|Dolinę Jaworową]] (od wierzchołka Żółtej Czuby grań ta zmienia kierunek i biegnie na północ). Na żaden z obiektów w Bździochowej Grani nie prowadzą [[Szlak turystyczny|szlaki turystyczne]]<ref name=atlas/><ref name=whp>{{Cytuj książkę | nazwisko=Paryski | imię=Witold Henryk |autor link=Witold Henryk Paryski| tytuł=Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka | data=1983 | wydawca=Sport i Turystyka | miejsce=Warszawa | isbn= 83-217-2472-8 |strony=193–222}}</ref>. |
'''Bździochowa Grań''', Upłazowa Grań<ref name=atlas>{{Cytuj książkę|imię=Jarosław |nazwisko=Januszewski |imię2=Grzegorz |nazwisko2= Głazek |imię3=Witold |nazwisko3=Fedorowicz-Jackowski |tytuł=Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000 |rok=2005 |wydawca=GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o. |miejsce=Warszawa |isbn= 83-909352-2-8 |strony=105, 123–124}}</ref> ([[język słowacki|słow.]] ''hrebeň Sviniek'', ''hrebeň Brán'', [[język niemiecki|niem.]] ''Svinka-Grat'', [[język węgierski|węg.]] ''Svinka-gerinc''<ref name=wet>{{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>) – długa [[Tatry|tatrzańska]] grań boczna odchodząca na północny zachód od [[Kołowy Szczyt|Kołowego Szczytu]] w [[Słowacja|słowackiej]] części [[Grań Tatr Wysokich Rysy – Przełęcz pod Kopą|grani głównej Tatr Wysokich]]. Oddziela ona [[Dolina Kołowa|Dolinę Kołową]] od [[Dolina Czarna Jaworowa|Doliny Czarnej Jaworowej]], a na odcinku od [[Żółta Czuba|Żółtej Czuby]] Dolinę Kołową i [[Dolina Jaworowa|Dolinę Jaworową]] (od wierzchołka Żółtej Czuby grań ta zmienia kierunek i biegnie na północ). Na żaden z obiektów w Bździochowej Grani nie prowadzą [[Szlak turystyczny|szlaki turystyczne]]<ref name=atlas/><ref name=whp>{{Cytuj książkę | nazwisko=Paryski | imię=Witold Henryk |autor link=Witold Henryk Paryski| tytuł=Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka | data=1983 | wydawca=Sport i Turystyka | miejsce=Warszawa | isbn= 83-217-2472-8 |strony=193–222}}</ref>. |
||
== Przebieg grani == |
|||
Od wierzchołka Kołowego Szczytu w Bździochowej Grani znajdują się kolejno (wysokości i alternatywne nazwy za atlasem satelitarnym Tatr i Podtatrza<ref name=atlas/>, słowackie nazwy za czterojęzycznym słownikiem Tatr<ref name=fsz>{{cytuj stronę | url = http://www.fsz.bme.hu/mtsz/mhk/nevtar/bxxxii/bxxxii.htm | tytuł = Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych | nazwisko = Futó | imię = Endre | data dostępu = 2013-09-22}}</ref>): |
Od wierzchołka Kołowego Szczytu w Bździochowej Grani znajdują się kolejno (wysokości i alternatywne nazwy za atlasem satelitarnym Tatr i Podtatrza<ref name=atlas/>, słowackie nazwy za czterojęzycznym słownikiem Tatr<ref name=fsz>{{cytuj stronę | url = http://www.fsz.bme.hu/mtsz/mhk/nevtar/bxxxii/bxxxii.htm | tytuł = Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych | nazwisko = Futó | imię = Endre | data dostępu = 2013-09-22}}</ref>): |
||
* [[Zadnia Świnkowa Szczerbina]] (''Štrbina za Bránou'', ok. 2170 m), |
* [[Zadnia Świnkowa Szczerbina]] (''Štrbina za Bránou'', ok. 2170 m), |
||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
Najwyższy punkt Bździochowej Grani (poza granią Kołowego Szczytu) znajduje się pomiędzy Zadnią Świnkową Szczerbiną a Wyżnią Bździochową Bramą – wznosi się na wysokość ok. 2182 m i jest nienazwany<ref name=atlas/>. |
Najwyższy punkt Bździochowej Grani (poza granią Kołowego Szczytu) znajduje się pomiędzy Zadnią Świnkową Szczerbiną a Wyżnią Bździochową Bramą – wznosi się na wysokość ok. 2182 m i jest nienazwany<ref name=atlas/>. |
||
== Historia i nazewnictwo == |
|||
Nazwy Bździochowej Grani i innych obiektów w tej okolicy wywodzą się prawdopodobnie od góralskiego nazwiska lub przydomka Bździoch, odnoszącego się do pasterza lub myśliwego, który przebywał długo w Dolinie Kołowej. Słowo ''bździoch'' jest jednak również ludową nazwą [[rdest]]u<ref name=wet/>. [[Ivan Bohuš]] pisał, że Wyżnia Bździochowa Brama nosiła dawniej nazwę ''vyšná smradľavcova brána'' (wyżnia śmierdzielowa brama), która została przekształcona przez purystów językowych, mających duży wpływ na końcowe kształty wielu tatrzańskich określeń. Nazwa Świnki mogłaby zatem mieć podobne pochodzenie<ref name=bedeker>{{Cytuj książkę | nazwisko= Barczyk | imię=Grzegorz | nazwisko2= Jakubowski (red.) | imię2=Ryszard | nazwisko3= Piechowski | imię3= Adam | nazwisko4= Żurawska | imię4= Grażyna | tytuł= Bedeker tatrzański | data=2000 | wydawca= Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce=Warszawa | isbn=83-01-13184-5 |strony=267}}</ref>. |
Nazwy Bździochowej Grani i innych obiektów w tej okolicy wywodzą się prawdopodobnie od góralskiego nazwiska lub przydomka Bździoch, odnoszącego się do pasterza lub myśliwego, który przebywał długo w Dolinie Kołowej. Słowo ''bździoch'' jest jednak również ludową nazwą [[rdest]]u<ref name=wet/>. [[Ivan Bohuš]] pisał, że Wyżnia Bździochowa Brama nosiła dawniej nazwę ''vyšná smradľavcova brána'' (wyżnia śmierdzielowa brama), która została przekształcona przez purystów językowych, mających duży wpływ na końcowe kształty wielu tatrzańskich określeń. Nazwa Świnki mogłaby zatem mieć podobne pochodzenie<ref name=bedeker>{{Cytuj książkę | nazwisko= Barczyk | imię=Grzegorz | nazwisko2= Jakubowski (red.) | imię2=Ryszard | nazwisko3= Piechowski | imię3= Adam | nazwisko4= Żurawska | imię4= Grażyna | tytuł= Bedeker tatrzański | data=2000 | wydawca= Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce=Warszawa | isbn=83-01-13184-5 |strony=267}}</ref>. |
||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
Pierwszego przejścia całej Bździochowej Grani dokonali [[Alfréd Grósz]], Edwin Kehler i Oskar Knott 7 lipca 1942 r.<ref name=whp/> |
Pierwszego przejścia całej Bździochowej Grani dokonali [[Alfréd Grósz]], Edwin Kehler i Oskar Knott 7 lipca 1942 r.<ref name=whp/> |
||
{{Przypisy |
{{Przypisy}} |
||
{{Grań Bździochowa}} |
{{Grań Bździochowa}} |
||
Wersja z 13:08, 17 sie 2014
Bździochowa Grań, Upłazowa Grań[1] (słow. hrebeň Sviniek, hrebeň Brán, niem. Svinka-Grat, węg. Svinka-gerinc[2]) – długa tatrzańska grań boczna odchodząca na północny zachód od Kołowego Szczytu w słowackiej części grani głównej Tatr Wysokich. Oddziela ona Dolinę Kołową od Doliny Czarnej Jaworowej, a na odcinku od Żółtej Czuby Dolinę Kołową i Dolinę Jaworową (od wierzchołka Żółtej Czuby grań ta zmienia kierunek i biegnie na północ). Na żaden z obiektów w Bździochowej Grani nie prowadzą szlaki turystyczne[1][3].
Przebieg grani
Od wierzchołka Kołowego Szczytu w Bździochowej Grani znajdują się kolejno (wysokości i alternatywne nazwy za atlasem satelitarnym Tatr i Podtatrza[1], słowackie nazwy za czterojęzycznym słownikiem Tatr[4]):
- Zadnia Świnkowa Szczerbina (Štrbina za Bránou, ok. 2170 m),
- Wyżnia Bździochowa Brama (Wyżnia Upłazowa Brama, Vyšná brána, ok. 2140 m),
- Skrajna Świnkowa Szczerbina (Štrbina pred Bránou, Štrbina za Svinkou),
- Świnka (Svinka, 2163 m),
- Pośrednia Bździochowa Brama (Pośrednia Upłazowa Brama, Prostredná brána, 1981 m),
- Bździochowa Kopa (Upłazowa Kopa, Kopa brán, 2022 m),
- Niżnia Bździochowa Brama (Niżnia Upłazowa Brama, Nižná brána, ok. 1915 m),
- Żółta Czuba (Žltá kopa, 1939 m),
- Przełączka pod Żółtą Czubą (Żółta Przełączka, Sedlo pod Žltou kopou, ok. 1800 m[3]),
- Samojedna Skałka (Samojedna skalka, ok. 1805 m[3]),
- Czarnogórska Przełączka (Sedlo pod Kolovým úplazom),
- Czarnogórska Czuba (Kolový úplaz, Vrch nad Úplazom, 1784 m)[3].
Najwyższy punkt Bździochowej Grani (poza granią Kołowego Szczytu) znajduje się pomiędzy Zadnią Świnkową Szczerbiną a Wyżnią Bździochową Bramą – wznosi się na wysokość ok. 2182 m i jest nienazwany[1].
Historia i nazewnictwo
Nazwy Bździochowej Grani i innych obiektów w tej okolicy wywodzą się prawdopodobnie od góralskiego nazwiska lub przydomka Bździoch, odnoszącego się do pasterza lub myśliwego, który przebywał długo w Dolinie Kołowej. Słowo bździoch jest jednak również ludową nazwą rdestu[2]. Ivan Bohuš pisał, że Wyżnia Bździochowa Brama nosiła dawniej nazwę vyšná smradľavcova brána (wyżnia śmierdzielowa brama), która została przekształcona przez purystów językowych, mających duży wpływ na końcowe kształty wielu tatrzańskich określeń. Nazwa Świnki mogłaby zatem mieć podobne pochodzenie[5].
Autorzy atlasu satelitarnego Tatr i Podtatrza stosują dla grani nazwę Upłazowa Grań i odpowiednie nazwy wprowadzają dla obiektów znajdujących się w niej[1].
Pierwszego przejścia całej Bździochowej Grani dokonali Alfréd Grósz, Edwin Kehler i Oskar Knott 7 lipca 1942 r.[3]
- ↑ a b c d e Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 105, 123–124. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 193–222. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-22].
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 267. ISBN 83-01-13184-5.