Jan Jacek Ogiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 39: Linia 39:
{{DEFAULTSORT:Ogiński, Jan Samuelowicz}}
{{DEFAULTSORT:Ogiński, Jan Samuelowicz}}
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Akademii Krakowskiej]]
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Akademii Krakowskiej]]
[[Kategoria:Deputaci Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego (powiat wołkowyski)]]
[[Kategoria:Deputaci świeccy Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego (powiat wołkowyski)]]
[[Kategoria:Elektorzy Jana III Sobieskiego]]
[[Kategoria:Elektorzy Jana III Sobieskiego]]
[[Kategoria:Elektorzy Michała Korybuta Wiśniowieckiego]]
[[Kategoria:Elektorzy Michała Korybuta Wiśniowieckiego]]

Wersja z 08:28, 25 sie 2014

Jan Jacek Ogiński
Rodzina

Ogińscy

Data urodzenia

1619

Data i miejsce śmierci

1684
Kraków

Ojciec

Samuel Lew Ogiński

Matka

Zofia Billewicz

Dzieci

z Siemaszkówną: Leon Kazimierz Ogiński
Mikołaj Franciszek Ogiński
Kazimierz Dominik Ogiński
Grzegorz Antoni Ogiński
Marianna
z Naruszewiczówną: Aleksander, Kazimierz Dominik Ogiński
Marcjan Antoni Ogiński

Książę Jan Jacek Ogiński herbu Ogiński (ur. w 1619 roku – zm. 24 lutego 1684 roku w Krakowie) – wojewoda połocki i hetman polny litewski w latach 1682-1684, wojewoda mścisławski w 1672 roku, pisarz polny litewski w 1668 roku, podwojewodzi wileński w latach 1661-1665, marszałek wołkowyski w 1657 roku, chorąży wołkowyski w 1650 roku, starosta stokliski, piekieliski i bierzwiński w 1681 roku, starosta i wójt mścisławski w 1668 roku.

W 1639 roku zapisał się na Akademię Krakowską. Dowódca chorągwi powiatu wołkowyskiego w kampanii 1651 roku. W [[1654] roku był deputatem powiatu wołkowyskiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1656 roku jako porucznik chorągwi husarskiej i pancernej hetmana Pawła Jana Sapiehy brał udział w walkach potopu szwedzkiego. W 1657 roku walczył z wojskami Jerzego Rakoczego. Poseł na sejm 1658 roku. W 1659 roku 5 chorągwi Ogińskiego zostało rozbite przez wojska rosyjskie pod Krynkami. Poseł na sejmy 1667 i 1668 roku.

W 1669 roku podpisał elekcję Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa mścisławskiego w 1674 roku[1].

W 1675 roku brał udział w wojnie przeciwko Turcji. Poseł na sejmy 1676, 1677 i 1678 roku[2].

Jego synami byli :

Jedna z córek Anna Ogińska (1646-1752) żona Kazimierza Tyszkiewicza była najdłużej żyjącą przedstawicielka książęcego rodu Ogińskich. Żyła sto sześć lat.