Prince

{{{nazwa}}}

Miejsce urodzenia	Minneapolis
Pochodzenie	Stany Zjednoczone
Instrumenty	gitara, gitara basowa, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe
Gatunki	R&B, funk, soul, pop, rock
Zawód	piosenkarz, producent, autor tekstów, aktor
Aktywność	od 1978 do chwili obecnej
Powiązania	Sheila E., The Time
Strona internetowa

{{Artysta muzyczny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | faksymile = | data urodzenia = | wydawnictwo = | nazwa oryginalna = | alt zdjęcia = | nazwa = | imię i nazwisko = | typ głosu = | miejsce urodzenia = | wyróżniony instrument = | opis zdjęcia = | odznaczenia = | miejsce śmierci = | data śmierci = | opis faksymile = Nieznane pola: "opis_zdjęcia", "wytwórnia", "data_urodzenia", "cytaty", "byli_członkowie", "imię_nazwisko", "wyróżniony_instrument", "miejsce_urodzenia", "data_śmierci", "członkowie", "wykonawca", "tło" oraz "miejsce_śmierci". Nieoczekiwana grafika: "pochodzenie".

Prince, właściwie Prince Rogers Nelson (ur. 7 czerwca 1958 w Minneapolis, stan Minnesota) – amerykański muzyk, przedstawiciel wielu stylów, m.in.: soul, funky, R&B, dance, rock, jazz rock. Tworzy pod inspiracją muzyki Jimiego Hendrixa. Choć najczęściej postrzegany jest jako wokalista i gitarzysta, Prince gra także na instrumentach klawiszowych i perkusji, pisze teksty, komponuje i aranżuje, jak również zajmuje się produkcją muzyczną. Do roku 2001 zaliczany był do największych ekscentryków rockowych. Jego zachowanie na scenie i ubiór były postrzegane jako kontrowersyjne i czasami obsceniczne.

Biografia

Prince urodził się w 1958 w Minneapolis, w stanie Minnesota. Matka była Amerykanką włoskiego pochodzenia, a ojciec, John Nelson, czarnoskórym muzykiem jazzowym, grającym po klubach i barach Minnesoty w trio The Prince Roger's Band. Rodzice rozstali się, gdy miał 7 lat. Prince był samoukiem: w dzieciństwie i wieku młodzieńczym samodzielnie opanował grę na kilku instrumentach. Zaczął także komponować i śpiewać, a amatorska taśma demonstracyjna znalazła uznanie producentów firmy Warner Bros., która – jako jedyna – przyjęła ponadto ryzykowny warunek artystycznej niezależności, postawiony przez młodego muzyka. Ma 155 cm wzrostu.

W 2001 roku został Świadkiem Jehowy po ponad dwuletnim studium ze swoim przyjacielem, muzykiem Larrym Grahamem. Prince stwierdził, że nie uważa tego jako zmianę siebie ale jako realizację. Uczestniczy w spotkaniach w miejscowej Sali Królestwa oraz głosi od domu do domu o swojej wierze. Po 2005 roku Prince rzekomo potrzebował dwukrotnie operacji wstawienia endoprotezy. Gdy okazało się, że nie ma możliwości przeprowadzenia ich bez użycia krwi nie poddał się im. W 2010 roku udzielił wywiadu dziennikarzowi Peterowi Willisowi. Stwierdził on wtedy, że pogłoski o konieczności operacji biodra są bezpodstawne i nieprawdziwe oraz że zostały rozpowszechnione przez ludzi szukających sensacji.

Współpracownicy

Prince, 1986

Gitara Prince'a

Gitara Prince'a

Prince, 2009

Zdolności muzyczne Prince'a dorównują jego pracowitości. Uważany jest za jedną z najbardziej pracowitych osób we współczesnym przemyśle rozrywkowym. Jest wymagający nie tylko wobec siebie, ale także w stosunku do towarzyszących mu muzyków, z którymi, zwłaszcza w swoich słynnych studiach Paisley Park stworzył fascynujący, różnorodny, a przy tym spójny materiał. Najdłużej współpracował z grupą The New Power Genaration (występującą także pod nazwą NPG Orchestra). Jej lider, Tommy Barbarella, był autorem i współautorem muzyki do kilku płyt.

Prince pisał też przeboje dla takich artystów jak Sheena Easton czy grupa The Bangles, a jego dorobek stawał się inspiracją dla innych – wersje piosenek Prince'a znalazły się w repertuarze wykonawców tak różnych jak Tom Jones, The Art of Noise, Sinead O'Connor czy nawet... Miles Davis (Give Me That Chocolate). Lista sław z którymi nagrywał (a nawet, których utwory produkował, jak w przypadku Chaki Khan) jest długa. Niektóre z nazwisk, to: Stevie Nicks, Madonna, Alicia Keys, Erykah Badu, Nikka Costa, George Clinton, Stevie Wonder (w utworze So What The Fuss z 2005). Z najciekawszych artystycznie projektów należałoby wymienić Chakę Khan w utworze Sticky Wicked (z płyty ck, 1988), w którym Prince zagrał obok Milesa Davisa oraz Kate Bush, w utworze Why Should I Love You? (z płyty The Red Shoes, 1993).

Zmiana pseudonimu

Na początku lat 90. konflikt z wytwórnią Warner Bros. (z którą wiązał Prince'a wieloletni, niekorzystny finansowo dla artysty kontrakt) spowodował zmianę artystycznego pseudonimu na The Artist Formerly Known as Prince (Artysta Poprzednio Znany jako Prince) – "TAFKAP" lub po prostu "The Artist". Ten z czasem został zastąpiony przez specjalny znak graficzny, tzw. love symbol. Wyrazem protestu Prince'a wobec polityki wyzysku prowadzonej przez wielkie wytwórnie płytowe były także okładki jego płyt, na których fotografował się w łańcuchach lub z napisem slave (niewolnik) na policzku.

Wyjątkowe płyty

W dorobku artysty jedną z ciekawszych, zwłaszcza wokalnie, płyt jest Lovesexy z roku 1988. Zważywszy na rok powstania, wyjątkowa dojrzałość Lovesexy zastanawia, przez co tym bardziej warta jest odnotowania. Płytę wyróżnia także okładka, na której Prince sfotografował się... nago. Innym zaskoczeniem jest brak podziału płyty na poszczególne utwory (w edycji na rynek amerykański).

Wierni fani nigdy nie zapomną roku 1996, w którym Prince dosłownie zasypał ich swoimi płytami. Najważniejszą z nich był pierwszy potrójny album w dyskografii Prince'a – Emancipation – zawierający bardzo obszerny (trzygodzinny), zróżnicowany stylistycznie i aranżacyjnie materiał – sprzedawany ponadto w cenie pojedynczej płyty. Co więcej: album ten był pierwszym oficjalnym wydawnictwem, jakie ukazało się bez udziału Warner Bros. (produkcja: NPG Records, dystrybucja: EMI).

W 1996 została także wydana inna, nietypowa w dorobku Prince'a, płyta: chaos & disorder – bardzo rockowa, chropowata i ostra, jednak spójna brzmieniowo. Mimo zaskakującej adnotacji na okładce:

Originally intended 4 private use only, this compilation serves as the last original material recorded by ["love symbol"] 4 Warner Brothers records...

...płyta nie była "ostatnia", bowiem w 1999 roku ukazała się jeszcze jedna, tym razem rzeczywiście ostatnia kompilacja z prywatnych zbiorów artysty (kończąca zobowiązania Prince'a wobec Warner Bros.) – The Vault... Old Friends 4 Sale. Płyta zawierała muzycznie odmienny, lecz co najmniej równie interesujący i wartościowy materiał, obejmujący lata 1985-1994.

Powrót do wielkiej formy

Po paru słabszych latach, w których wielbiciele twórczości Prince'a tracili nadzieję na powrót ich idola do wielkiej formy, przyszło kolejne zaskoczenie: Prince wszedł w XXI wiek nowymi nagraniami, zwłaszcza wydaną w roku 2004 bardzo dobrze przyjętą płytą Musicology oraz 3121 (marzec 2006). W nagraniu tej pierwszej udział wzięła popularna saksofonistka jazz-rockowa Candy Dulfer). Najnowsze płyty odróżnia przede wszystkim łagodniejsza warstwa tekstowa, w której daje się zauważyć odejście od typowego dla wcześniejszej twórczości języka ulicy. Zauważalne jest również odejście od kontrowersyjnego zachowania i ubioru. Najprawdopodobniej ma to związek z przejściem w 2001 roku do religii Świadków Jehowy.

W 2004 Prince został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.

Muzyka filmowa

W dyskografii Prince'a muzykę filmową zawierają następujące krążki (lista niekompletna):

• Purple Rain (1984, do filmu w reżyserii Alberta Magnoli)
• Parade (1986, do filmu Under the Cherry Moon w reż. Prince'a)
• Sign 'O' the Times (1987, do filmu w reż. Prince'a będącego zapisem koncertu)
• Batman (1989, do filmu w reż. Tima Burtona)
• Graffiti Bridge (1990, do filmu w reż. Prince'a będącego kontynuacją Purple Rain)
• Music From The Motion Picture "Girl 6" (1996, do filmu w reż. Spike'a Lee)

W najsłynniejszym, parabiograficznym Purple Rain, Prince wystąpił osobiście w głównej roli utalentowanego i wyobcowanego młodego muzyka Kida, rozpoczynającego swą estradową karierę w klubie muzycznym. Z filmu pochodzi też tytułowy megaprzebój.

Na DVD film Purpurowy deszcz w wersji dwupłytowej ukazał się w Polsce w 2005 roku. W tym samym roku została wydana w Polsce również dwupłytowa edycja filmu Batman. Druga płyta zawiera teledyski silnie nawiązujące do filmu oraz inne ciekawe dodatki.

Artystyczna jakość filmów z muzyką Prince'a dla wielu jest dyskusyjna. To samo dotyczy większości wideoclipów, w których ubiory i scenografia nadmiernie eksploatują estetykę kiczu. Na szczęście, z perspektywy czasu muzyka broni się sama.

Dyskografia

Na wielu płytach powtarza się informacja Produced, arranged, composed and per4med by Prince (na niektórych słowo "Prince" zastępuje love symbol) uzupełniana czasem nazwą współpracującej grupy muzyków ...and The Revolution (do ok. 1986) i ...with The New Power Generation.

1. 1978 For You
2. 1979 Prince
3. 1980 Dirty Mind
4. 1981 Controversy
5. 1982 1999
6. 1984 Purple Rain
7. 1985 Around the World in a Day
8. 1986 Parade
9. 1987 Sign 'O' the Times (album podwójny)
10. 1987 The Black Album (oficjalnie wydany dopiero w 1994)
11. 1988 Lovesexy
12. 1989 Batman
13. 1990 Graffiti Bridge
14. 1991 Diamonds and Pearls
15. 1992 O(+>
16. 1993 The Hits/The B-Sides (album potrójny kompilacyjny)
17. 1993 Goldnigga (jako New Power Generation)
18. 1994 The Beautiful Experience (jako O(+>) (EP)
19. 1994 Come
20. 1995 The Gold Experience (jako O(+>)
21. 1995 Exodus (jako New Power Generation)
22. 1996 Music From The Motion Picture Girl 6
23. 1996 Chaos & Disorder (jako O(+>)
24. 1996 Emancipation (jako O(+>, album potrójny)
25. 1997 Crystal Ball (jako O(+>, album potrójny)
26. 1998 New Power Soul (jako New Power Generation)
27. 1999 The Vault... Old Friends 4 Sale
28. 1999 Rave Un2 the Joy Fantastic (jako O(+>)
29. 2000 Rave In2 the Joy Fantastic
30. 2001 The Very Best Of Prince (kompilacja)
31. 2001 The Rainbow Children
32. 2002 One Nite Alone...
33. 2002 One Nite Alone... Live! (pierwszy oficjalny album koncertowy, potrójny)
34. 2003 Xpectation
35. 2003 C-Note (dostępny tylko przez internet)
36. 2003 N.E.W.S (4 utwory instrumentalne)
37. 2004 The Chocolate Invasion (dostępny tylko przez internet)
38. 2004 The Slaughterhouse (dostępny tylko przez internet)
39. 2004 Musicology
40. 2006 3121
41. 2006 Ultimate
42. 2007 Planet Earth
43. 2009 Lotusflow3r
44. 2009 MPLSound
45. 2010 20Ten
46. 2014 Art Official Age
47. 2014 Plectrum Electrum (z zespołem 3rd Eye Girl)

Linki zewnętrzne

• Szablon:Open Directory Project