Przydroże Wielkie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Pernambuko (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne |
aktualna liczba ludności wg http://korfantow.pl/2755/demografia-stan-na-koniec-ii-kwartalu-2014-roku.html |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|sołectwo = |
|sołectwo = |
||
|wysokość = |
|wysokość = |
||
|liczba ludności = |
|liczba ludności = 149 |
||
|rok = |
|rok = 2014 |
||
|strefa numeracyjna = 77 |
|strefa numeracyjna = 77 |
||
|kod pocztowy = 48-317 |
|kod pocztowy = 48-317 |
Wersja z 00:01, 2 paź 2014
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | opolskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2014) |
149 |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
48-317 |
Tablice rejestracyjne |
ONY |
SIMC |
0497058 |
Położenie na mapie województwa opolskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Przydroże Wielkie – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Korfantów.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Przysiółkiem wsi jest Drewnica.
Nazwa
Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy nazwa wywodzi się od polskiej nazwy drogi[1]. W swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę Przydroszy podając jej znaczenie "Dorf an der Strasse gelegen"[1] czyli w języku polskim "Wieś leżąca przy drodze". Niemcy początkowo zgermanizowali nazwę na Schnellendorf, a później na Gross Schnellendorf w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie. Po II wojnie światowej polska administracja wprowadziła nazwę Przydroże.
Zabytki
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[2]:
- kościół pod wezwaniem MB Częstochowskiej, z XIX w., będący kościołem filialnym należącym do parafii pod wezwaniem św. Floriana w Przydrożu Małym
- kaplica cmentarna, z 1823 r.
- park.
Zobacz też
- ↑ a b Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 74.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 64. [dostęp 23.12.2012].