Miory: Różnice pomiędzy wersjami

Miory
Herb	Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Wysokość	140 m n.p.m.
Populacja (2010); • liczba ludności	; 8100
Nr kierunkowy	+375 2152
Kod pocztowy	211287
	Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:town}
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:25, 9 paź 2014

Miory (biał. Мёры, Miory) – miasto na Białorusi, centrum administracyjne rejonu miorskiego obwodu witebskiego, 210 km od Witebska, 8,1 tys. mieszkańców (2010).

Miory otrzymały prawa miejskie w 1972 roku. W okresie II RP siedziba gminy Miory.

Historia

Miory to dawny ośrodek dóbr Ryłłów. W roku 1640 kupione zostały przez sędziego brasławskiego Sebastiana Światopełka Mirskiego. Światopełk Mirski w 1641 zbudował drewniany kościół katolicki. W wyniku II rozbioru Polski miejscowość została przyłączona do Rosji w składzie powiatu dziśnieńskiego guberni mińskiej (od 1842 roku w guberni wileńskiej). W XIXw. dobra podzielone zostały między Doboszyńskich, Puciatów, Reuttów i Klottów. Część Mirskich pozostawała w ich rękach do 1939 r.

Nowy kościół pw. Wniebowzięcia NMP wybudowano w latach 1905-1907 z inicjatywy ks. Józefa Borodzicza. Kościół wybudowano z czerwonej cegły w stylu neogotyckim. Jest to świątynia trójnawowa z pięciobocznym prezbiterium. Fasadę kościoła zdobią dwie trójkondygnacyjne wieże nakryte spiczastymi dachami. Ozdobą fasady jest także portal, rozeta i ostrołukowe nisze. Ściany wzmocnione schodkowanymi szkarpami. Wystrój wnętrza neogotycki. Na uwagę zasługuje polichromowany ołtarz boczny, ambona i rzeźbiona chrzcielnica. Na ścianie kościoła umieszczona jest tablica erekcyja z portretami: papieża Piusa X, arcybiskupa wileńskiego Edwarda von Roppa i ks. Józefa Borodzicza oraz epitafium Kornelii z Orłów Borodziczowej, matki ks. Borodzicza. Na zewnętrznych ścianach kościoła wmurowano epitafia książąt Światopełk Mirskich, właścicieli pobliskiego majątku Kamienpol. Od roku 1937 proboszczem w Miorach był ks. Franciszek Kuksewicz. Dnia 22 czerwca 1941 po aresztowaniu przez NKWD przewieziony został do Berezwecza. Ks. Kuksewicz pod koniec czerwca 1941 został rozstrzelany za Dźwiną, w czasie ewakuacji więźniów z Berezwecza. Kościół w Miorach po II wojnie światowej jest nieprzerwanie czynny.

Stolica rejonu miorskiego, do 1954 należały do obwodu połockiego, w latach 1954-60 do obw. mołodeczańskiego, a od 1960 do obw. witebskiego.

Herb

Herb Mior został ustanowiony 20 stycznia 2006 roku rozporządzeniem prezydenta Białorusi nr 36^[2].

Galeria

Jezioro Miorskie i kościół
Główny plac miasta
Kościół katolicki

Bibliografia

Zenobia Alejun, Ziemio moja..., "Civitas Christiana", Kętrzyn, 2007, (broszura)
Zenobia Alejun, Żyli na Ziemi Wileńskiej, "Civitas Christiana", Kętrzyn, 2007 (broszura, str. 50 – ks. Franciszek Kuksewicz)

Linki zewnętrzne

ABC Miory i Ziemia Miorska Portal Edukacyjny (pol.)
Kresy północno-wshodnie Miory (pol.)
Miory, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 484 .

[1] Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.)

[2] Alaksandr Łukaszenka: УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ - 20 января 2006 г. № 36. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2006-01-20. [dostęp 2010-04-05]. (ros.).

[1]

[2]

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
  |dopełniacz nazwy             = Mior
  |państwo                      = BLR
- |1. jednostka administracyjna = [[Plik:Coat of Arms of Vitsebsk Voblasts.png|20px]] [[Obwód witebski|witebski]]
+ |1. jednostka administracyjna = [[Plik:Coat of Arms of Vitsebsk Voblasts.svg|20px]] [[Obwód witebski|witebski]]
  |powierzchnia                 =
  |wysokość                     = 140