Archidiecezja ormiańskokatolicka we Lwowie: Różnice pomiędzy wersjami

{{{nazwa}}}
Państwo	I Rzeczpospolita; Cesarstwo Austrii; Austro-Węgry; Polska; Ukraina
Siedziba	Lwów
Data powołania	1630
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół katolicki obrządku ormiańskiego
katedra	katedra ormiańska we Lwowie
Biskup diecezjalny	wakat; (ostatni administrator: ; ks. Dionizy Kajetanowicz)
	Dane statystyczne (1921-1939)
Liczba wiernych	5000
Liczba parafii	8
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 02:51, 12 paź 2014

Archidiecezja ormiańskokatolicka we Lwowie – archidiecezja Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego z siedzibą we Lwowie.

Historia

Powstała w 1630 w wyniku złożenia katolickiego wyznania wiary przez lwowskiego biskupa ormiańskiego Mikołaja Torosowicza. W 1635 podniesiona do rangi archidiecezji. Głównym kościołem była lwowska katedra. Podczas synodów diecezjalnych (1690, 1699, 1700, 1782) stopniowo upodobniano liturgię do łacińskiej poprzez wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego czy latynizację liturgii. W latach 1665-1784 we Lwowie działało kolegium ormiańskie prowadzone przez teatynów. W 1803 powołano kapitułę katedralną.

Archidiecezja posiadała szkoły parafialne w Łyścu, Lwowie i Śniatyniu, szpitale w Kamieńcu Podolskim i Lwowie, towarzystwa różańcowe i szkaplerzne.

Eparchia poniosła straty w wyniku rozbiorów Polski (odpadły parafie znajdujące się w zaborze rosyjskim, które otrzymały eparchię w Mohylowie Podolskim), reform cesarza Józefa II (zniesiono 6 parafii). Do 1921 pod eparchię podlegały dwie ormiańskie parafie na terenie Bukowiny.

Po śmierci arcybiskupa Teodorowicza (1938), wysiedleniu wiernych na tzw. Ziemie Odzyskane, aresztowaniu i śmierci administratora apostolskiego Dionizego Kajetanowicza eparchia nie posiada ordynariusza, choć formalnie nadal istnieje.

Niewielka wspólnota ormiańskokatolicka we Lwowie (20-30 osób) została zarejestrowana w 1991 r., nie była jednak w stanie przejąć tutejszej katedry^[1]^[2], którą w l. 2000-2003 przekazano diecezji ukraińskiej Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego^[3].

Liczebność parafii i wiernych

1665- 15 parafii i 5000 wiernych
1763- 18 parafii i 6000 wiernych
1921- 1939 8 parafii i 5000 wiernych

Arcybiskupi

Osobny artykuł: Arcybiskupi lwowscy obrządku ormiańskiego.

Zobacz też

Bibliografia

J. Szteinke, Lwowska archidiecezja ormiańskokatolicka, Encyklopedia Katolicka, t. XI, Lublin 2006

↑ Вірменська Католицька Церква. [w:] Релігійно-інформаційна служба України [on-line]. risu.org.ua. [dostęp 2014-10-11]. (ukr.).
↑ Grzegorz Rąkowski: Lwów. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 129. ISBN 978-83-89188-70-8.
↑ Jurij Smirnow w: Culture.pl: Mozaiki Józefa Mehoffera i malowidła Jana Henryka Rosena w Katedrze Ormiańskiej we Lwowie. [dostęp 2014-10-11].

{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

[risu-1] Вірменська Католицька Церква. [w:] Релігійно-інформаційна служба України [on-line]. risu.org.ua. [dostęp 2014-10-11]. (ukr.).

[Rakowski-2] Grzegorz Rąkowski: Lwów. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 129. ISBN 978-83-89188-70-8.

[Smirnow-3] Jurij Smirnow w: Culture.pl: Mozaiki Józefa Mehoffera i malowidła Jana Henryka Rosena w Katedrze Ormiańskiej we Lwowie. [dostęp 2014-10-11].

[4] to przestała funkcjonować po 1944 r., arcybiskupstwo nieobsadzone od 1938 r., ostatni administrator zmarł w 1954

[5] wołany dla wiernych katolickich Kościołów wschodnich, nieposiadających w Polsce własnych struktur, faktycznie obsługuje wyłącznie katolików ormiańskich

[1]

[2]

[3]

[A]

[B]

@@ Linia 43: / Linia 43: @@
 '''Archidiecezja ormiańskokatolicka we Lwowie''' – [[archidiecezja]] [[Kościół katolicki obrządku ormiańskiego|Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego]] z siedzibą we [[Lwów|Lwowie]].
 == Historia ==
-Powstała w [[1630]] w wyniku złożenia [[katolicyzm|katolickiego]] wyznania wiary przez [[lwowska diecezja ormiańska|lwowskiego biskupa ormiańskiego]] [[Mikołaj Torosowicz|Mikołaja Torosowicza]]. W [[1635]] podniesiona do rangi archidiecezji. Głównym kościołem była [[Katedra ormiańska we Lwowie|lwowska katedra]]. Podczas synodów diecezjalnych ([[1690]], [[1699]], [[1700]], [[1782]]) stopniowo upodobniano liturgie do łacińskiej poprzez wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego czy latynizację liturgii. W latach [[1665]]-[[1784]] we Lwowie działało kolegium ormiańskie prowadzone przez [[Teatyni|teatynów]]. W [[1803]] powołano kapitułę katedralną.
+Powstała w [[1630]] w wyniku złożenia [[katolicyzm|katolickiego]] wyznania wiary przez [[lwowska diecezja ormiańska|lwowskiego biskupa ormiańskiego]] [[Mikołaj Torosowicz|Mikołaja Torosowicza]]. W [[1635]] podniesiona do rangi archidiecezji. Głównym kościołem była [[Katedra ormiańska we Lwowie|lwowska katedra]]. Podczas synodów diecezjalnych ([[1690]], [[1699]], [[1700]], [[1782]]) stopniowo upodobniano liturgię do łacińskiej poprzez wprowadzenie [[kalendarz gregoriański|kalendarza gregoriańskiego]] czy latynizację liturgii. W latach [[1665]]-[[1784]] we Lwowie działało kolegium ormiańskie prowadzone przez [[Teatyni|teatynów]]. W [[1803]] powołano kapitułę katedralną.
 Archidiecezja posiadała szkoły parafialne w [[Łysiec|Łyścu]], Lwowie i [[Śniatyń|Śniatyniu]], szpitale w [[Kamieniec Podolski|Kamieńcu Podolskim]] i Lwowie, towarzystwa [[różaniec|różańcowe]] i [[szkaplerz]]ne.