Strumienica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
m Bot poprawia frazę ([[WP:ZDBOT#Wyszukanie frazy z "[po]między"]]); zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Injector-diagram.jpg|thumb|right|Schemat budowy strumienicy: 1 – dopływ cieczy roboczej, 2 – [[dysza]], 3 – komora ssawna 4 - komora wylotowa]] |
[[Plik:Injector-diagram.jpg|thumb|right|Schemat budowy strumienicy: 1 – dopływ cieczy roboczej, 2 – [[dysza]], 3 – komora ssawna 4 - komora wylotowa]] |
||
'''Strumienica''' – |
'''Strumienica''' – [[urządzenie]] do przenoszenia [[ciecz]]y, [[zawiesina|zawiesin]], ciał sypkich oraz [[gaz]]ów. Strumienica musi być zasilana przez [[pompa|pompę]], [[sprężarka|sprężarkę]], lub parą z [[kocioł parowy|kotła]]. Działanie strumienicy polega na wytworzeniu różnicy ciśnień pomiędzy ciśnieniem w zbiorniku ssawnym a ciśnieniem w komorze tłocznej. |
||
Ciecz robocza, podawana przez pompę zasilającą poprzez dopływ (1), dostaje się do [[dysza|dyszy]] (2), gdzie następuje przyrost [[prędkość|prędkości]] cieczy kosztem spadku [[ciśnienie|ciśnienia]] (zobacz [[Równanie Bernoulliego|prawo Bernoulliego]]). Spadek ciśnienia w komorze ssawnej jest wystarczający do podniesienia cieczy lub zawiesiny ze zbiornika ssawnego (3). Obie ciecze, zasilająca i pompowana, mieszają się w komorze wylotowej (4). |
Ciecz robocza, podawana przez pompę zasilającą poprzez dopływ (1), dostaje się do [[dysza|dyszy]] (2), gdzie następuje przyrost [[prędkość|prędkości]] cieczy kosztem spadku [[ciśnienie|ciśnienia]] (zobacz [[Równanie Bernoulliego|prawo Bernoulliego]]). Spadek ciśnienia w komorze ssawnej jest wystarczający do podniesienia cieczy lub zawiesiny ze zbiornika ssawnego (3). Obie ciecze, zasilająca i pompowana, mieszają się w komorze wylotowej (4). |
Wersja z 12:08, 28 paź 2014
Strumienica – urządzenie do przenoszenia cieczy, zawiesin, ciał sypkich oraz gazów. Strumienica musi być zasilana przez pompę, sprężarkę, lub parą z kotła. Działanie strumienicy polega na wytworzeniu różnicy ciśnień pomiędzy ciśnieniem w zbiorniku ssawnym a ciśnieniem w komorze tłocznej.
Ciecz robocza, podawana przez pompę zasilającą poprzez dopływ (1), dostaje się do dyszy (2), gdzie następuje przyrost prędkości cieczy kosztem spadku ciśnienia (zobacz prawo Bernoulliego). Spadek ciśnienia w komorze ssawnej jest wystarczający do podniesienia cieczy lub zawiesiny ze zbiornika ssawnego (3). Obie ciecze, zasilająca i pompowana, mieszają się w komorze wylotowej (4).
Zaletą strumienic jest brak ruchomych elementów, a co za tym idzie duża niezawodność. Wadą natomiast jest niska sprawność energetyczna (30 - 40%), jednak czasem pozwala wykorzystać energię odpadową co podnosi sprawność całego urządzenia. Np. zastąpienie pompy tłokowej strumienicą na parę odlotową w parowozach zmniejsza zużycie węgla. Do jej zasilania wykorzystuje się energię odpadową, a ponadto woda zasilająca kocioł zostaje wstępnie podgrzana.
Przykłady zastosowań
- laboratoryjna pompka wodna stosowana powszechnie w laboratoriach chemicznych.
- pompa zasilająca kocioł parowy
- Smoczek (pompa) wytwarzający próżnię w skraplaczu
- układ zasysania w motopompie
- pompa do odkażania zasilana spalinami
- podawanie piasku z piasecznicy w lokomotywie
- skraplacz strumienicowy
- dyfuzyjna pompa próżniowa
- urządzenie ciągowe
- dmuchawka (kocioł)
Historia
- 1570 – pomysł (Vitro Delarme i Philibert Delarme)
- 1818 – pierwsza konstrukcja (Manoury d'Ectot)
- 1872 – inżektor parowozowy (Ernest Kötring)
- 1882 – skraplacz strumienicowy (Ernest Kötring)