Joanna Bruzdowicz-Tittel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
m poprawa linków |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Od roku 1975 mieszkała w Tervuren koło Brukseli, a od 2002 w Céret we francuskiej części [[Katalonia|Katalonii]] w [[Pireneje|Pirenejach]]. Wykłada na kursach kompozytorskich w [[Aix-eu-Provence]], [[Montreal]]u oraz w USA (m.in. na [[Yale University]]). |
Od roku 1975 mieszkała w Tervuren koło Brukseli, a od 2002 w Céret we francuskiej części [[Katalonia|Katalonii]] w [[Pireneje|Pirenejach]]. Wykłada na kursach kompozytorskich w [[Aix-eu-Provence]], [[Montreal]]u oraz w USA (m.in. na [[Yale University]]). |
||
W jej twórczości kompozytorskiej duże znaczenie ma muzyka sceniczna, zwłaszcza opery, m.in. ''Kolonia karna'' (1968), do tekstu [[Franz Kafka|Franza Kafki]], napisana na zamówienie Opery Praskiej − choć do premiery nie doszło, kompozycja zdobyła na zachodzie uznanie będąc jej wrotami do sławy, a wersja francuska miała premierę w Tours w roku 1972; ''Trojanki'' (1972) do tekstu [[Eurypides]]a); ''Bramy raju'' (1984) − światowa premiera w Teatrze Wielkim w Warszawie, poruszające tematy historyczne i współczesne. |
W jej twórczości kompozytorskiej duże znaczenie ma muzyka sceniczna, zwłaszcza opery, m.in. ''Kolonia karna'' (1968), do tekstu [[Franz Kafka|Franza Kafki]], napisana na zamówienie Opery Praskiej − choć do premiery nie doszło, kompozycja zdobyła na zachodzie uznanie będąc jej wrotami do sławy, a wersja francuska miała premierę w Tours w roku 1972; ''[[Trojanki (opera)|Trojanki]]'' (1972) do tekstu [[Eurypides]]a); ''Bramy raju'' (1984) − światowa premiera w Teatrze Wielkim w Warszawie, poruszające tematy historyczne i współczesne. |
||
Ważniejsze utwory: musicale ''Tides and Waves'' (1991), ''Maisonneuve'' i ''Przypływy i odpływy'' (1996), [[balet]] ''Le petit prince'', ''Symfonia''. Koncerty: m.in. dwa koncerty skrzypcowe, ''The Cry of the Phoenix'' na wiolonczelę i orkiestrę (1994), ''Stabat mater'' na chór a cappella (1993). Ponadto kwartety smyczkowe, wiele pieśni i kantat oraz bogaty dorobek muzyki radiowej i filmowej. |
Ważniejsze utwory: musicale ''Tides and Waves'' (1991), ''Maisonneuve'' i ''Przypływy i odpływy'' (1996), [[balet]] ''Le petit prince'', ''Symfonia''. Koncerty: m.in. dwa koncerty skrzypcowe, ''The Cry of the Phoenix'' na wiolonczelę i orkiestrę (1994), ''Stabat mater'' na chór a cappella (1993). Ponadto kwartety smyczkowe, wiele pieśni i kantat oraz bogaty dorobek muzyki radiowej i filmowej. |
||
Wersja z 00:44, 28 lis 2014
Joanna Bruzdowicz (ur. 17 maja 1943 w Warszawie) − polska kompozytorka, krytyk muzyczny i publicystka.
Pochodzi z warszawskiej muzycznej rodziny, ojciec był wiolonczelistą, matka pianistką. Zaczęła komponować w wieku sześciu lat. Studiowała kompozycję u prof. Kazimierza Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (dyplom 1966). Już w czasie studiów rozpoczęła działalność pianistyczną koncertując także w Belgii, [Austria|Austrii]] i Czechosłowacji. Była współzałożycielką, a w latach 1964-1968 sekretarzem generalnym polskiej sekcji „Jeunesses Musicales”.
W roku 1968 otrzymała stypendium rządu francuskiego i do 1970 studiowała w Paryżu kompozycję u Nadii Boulanger, Oliviera Messiaena oraz P. Schaeffera, ponadto muzykologię pod kierunkiem J. Chailleya na Sorbonie. W roku 1969 była współorganizatorką Groupe International de Musique Electroacoustique de Paris (GIMEP).
Obok komponowania Bruzdowicz zajmuje się także krytyką i publicystyką muzyczną. Jest autorką audycji w radiu francuskim, belgijskim i niemieckim, propagujących nową muzykę, występuje z odczytami, ponadto wraz z mężem, H. J. Tittelem pisze scenariusze filmowe dla telewizji francuskiej i niemieckiej. Prowadzi także kursy kompozytorskie, głównie we Francji i Stanach Zjednoczonych.
Założycielka i przewodnicząca Towarzystwa im. F. Chopina i K. Szymanowskiego w Belgii wiceprzewodniczącą International Federation of Chopin Societies, organizuje międzynarodowe spotkania muzyczne w Céret (Francja). Bruzdowicz ma obywatelstwo polskie i francuskie.
Od roku 1975 mieszkała w Tervuren koło Brukseli, a od 2002 w Céret we francuskiej części Katalonii w Pirenejach. Wykłada na kursach kompozytorskich w Aix-eu-Provence, Montrealu oraz w USA (m.in. na Yale University).
W jej twórczości kompozytorskiej duże znaczenie ma muzyka sceniczna, zwłaszcza opery, m.in. Kolonia karna (1968), do tekstu Franza Kafki, napisana na zamówienie Opery Praskiej − choć do premiery nie doszło, kompozycja zdobyła na zachodzie uznanie będąc jej wrotami do sławy, a wersja francuska miała premierę w Tours w roku 1972; Trojanki (1972) do tekstu Eurypidesa); Bramy raju (1984) − światowa premiera w Teatrze Wielkim w Warszawie, poruszające tematy historyczne i współczesne.
Ważniejsze utwory: musicale Tides and Waves (1991), Maisonneuve i Przypływy i odpływy (1996), balet Le petit prince, Symfonia. Koncerty: m.in. dwa koncerty skrzypcowe, The Cry of the Phoenix na wiolonczelę i orkiestrę (1994), Stabat mater na chór a cappella (1993). Ponadto kwartety smyczkowe, wiele pieśni i kantat oraz bogaty dorobek muzyki radiowej i filmowej.
Bibliografia
- Maria Wilczek-Krupa: Bruzdowicz Joanna. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. ab suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 81. ISBN 978-83-224-0492-8. OCLC 470131186. (pol.).