Koreccy herbu Pogoń Litewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int, drobne redakcyjne
Magen (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 6: Linia 6:
Książę Iwan Korecki syn Bazylego namiestnik krasnosielski żonaty z księżną ''Bazylissą'' Hlebowiczówną, miał pięciu synów. Dwóch z nich, Lew i Aleksander polegli bezpotomnie w bitwie z Tatarami pod [[Sokal]]em. Koreccy posiadali niemal cały północno-wschodni narożnik Wołynia a także rozległe włości w powiatach bracławskim i kijowskim.
Książę Iwan Korecki syn Bazylego namiestnik krasnosielski żonaty z księżną ''Bazylissą'' Hlebowiczówną, miał pięciu synów. Dwóch z nich, Lew i Aleksander polegli bezpotomnie w bitwie z Tatarami pod [[Sokal]]em. Koreccy posiadali niemal cały północno-wschodni narożnik Wołynia a także rozległe włości w powiatach bracławskim i kijowskim.
== Przedstawiciele rodu ==
== Przedstawiciele rodu ==
*ks. Iwan Korecki – dworzanin [[Zygmunt I Stary |Zygmunta Starego]], w 1511 otrzymał w raz bratem Fedorem zamek Targowicę z wsiami Bełymberehem, [[Babołoki|Babołokami]]<ref>{{SgKP|XV_cz.1|62|Babołoki}}</ref> i [[Rudlew]]em<ref>{{SgKP|XIII|921|Rudlew}}</ref>. Córka Anna była żoną księcia Iwana Massalińskiego.
*ks. Iwan Korecki – dworzanin [[Zygmunt I Stary |Zygmunta Starego]], w 1511 otrzymał w raz bratem Fedorem zamek w [[Targowica (rejon młynowski)|Targowicy]] z wsiami Bełymberehem, [[Babołoki|Babołokami]]<ref>{{SgKP|XV_cz.1|62|Babołoki}}</ref> i [[Rudlew]]em<ref>{{SgKP|XIII|921|Rudlew}}</ref>. Córka Anna była żoną księcia Iwana Massalińskiego.
*ks. Fedor Korecki – dworzanin, starszy brat Iwana, za zasługi wojenne otrzymał majątek ziemski Łuszczany w powiecie kijowskim(1508), z żony księżnej Hanny z Zyzemskich syn Bohusz.
*ks. Fedor Korecki – dworzanin, starszy brat Iwana, za zasługi wojenne otrzymał majątek ziemski Łuszczany w powiecie kijowskim(1508), z żony księżnej Hanny z Zyzemskich syn Bohusz.
*ks.[[Bohusz Korecki ]] (1510-1576) – [[wojewoda]] [[wołyń]]ski od 1572, starosta łucki od 1560, bracławski i winnicki od 1540, żytomierski od 1539, dowódca obrony potocznej.
*ks.[[Bohusz Korecki ]] (1510-1576) – [[wojewoda]] [[wołyń]]ski od 1572, starosta łucki od 1560, bracławski i winnicki od 1540, żytomierski od 1539, dowódca obrony potocznej.
Linia 15: Linia 15:
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
==Bibliografia==
* [[Jarema Maciszewski]], ''Bohusz Korecki''; ''Karol Korecki''; ''Samuel Korecki'' [w] ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1968, tom XIV/1, str.58-62.
* [[Jarema Maciszewski]], ''Bohusz Korecki''; ''Karol Korecki''; ''Samuel Korecki'' [w] ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1968, tom XIV/1, str.58-62.
* Adam Boniecki, ''Poczet rodów w Wielkiém Księstwie Litewskiém w XV i XVI wieku'', Warszawa 1887
* Adam Boniecki, ''Poczet rodów w Wielkiém Księstwie Litewskiém w XV i XVI wieku'', Warszawa 1887

Wersja z 01:07, 16 gru 2014

Pogoń Litewska (Pogonia) herb książąt Koreckich

Koreccy herbu Pogoń (Pogonia)[1], [2] ród książęcy, którego kolebką był zamek w Korcu na Wołyniu. Ród książąt Koreckich wywodzi się od wielkiego księcia litewskiego Olgierda[3] – syna Giedymina. Butaw syn Olgierda (przyjął na chrzcie imię Dymitr )[4] oprócz włości na Litwie, otrzymał ziemie na Wołyniu, nad Korcem i w miejscu gdzie rzeka ta wpada do Słucza wybudował zamek warowny nazwany Korcem. Dymitr zginął w walce z Tatarami w 1399, w bitwie pod Worsklą. Według niektórych historyków Butaw nie był synem Olgierda ale jego bratem. Sami Koreccy twierdzili, że są potomkami Olgierda i pisali się Olgierdowicz Korecki. Kasper Niesiecki twierdzi, że widział to w wielu dokumentach z epoki. O olgierdowym pochodzeniu świadczą także napisy nagrobne, m.in. na nagrobku Samuela Koreckiego wyryto napis: Clara ducum soboles, Olgerdi sanguine Cretus Princeps.
Syn Dymitra Butawa, Aleksander Olgierdowicz książę Korecki i jego syn Wasyl (Bazyli) wymienieni są na przywileju im danym od księcia Świdrygiełły. Książę Iwan Korecki syn Bazylego namiestnik krasnosielski żonaty z księżną Bazylissą Hlebowiczówną, miał pięciu synów. Dwóch z nich, Lew i Aleksander polegli bezpotomnie w bitwie z Tatarami pod Sokalem. Koreccy posiadali niemal cały północno-wschodni narożnik Wołynia a także rozległe włości w powiatach bracławskim i kijowskim.

Przedstawiciele rodu

  • ks. Iwan Korecki – dworzanin Zygmunta Starego, w 1511 otrzymał w raz bratem Fedorem zamek w Targowicy z wsiami Bełymberehem, Babołokami[5] i Rudlewem[6]. Córka Anna była żoną księcia Iwana Massalińskiego.
  • ks. Fedor Korecki – dworzanin, starszy brat Iwana, za zasługi wojenne otrzymał majątek ziemski Łuszczany w powiecie kijowskim(1508), z żony księżnej Hanny z Zyzemskich syn Bohusz.
  • ks.Bohusz Korecki (1510-1576) – wojewoda wołyński od 1572, starosta łucki od 1560, bracławski i winnicki od 1540, żytomierski od 1539, dowódca obrony potocznej.
  • ks. Joachim Korecki – żołnierz, walczył na czele wystawionych własnym kosztem chorągwi z Tatrami i wojnach z Moskwą, żonaty z Anną z Chodkiewiczów siostrą hetmana Jana Chodkiewicza, ojciec Samuela i Karola.
  • ks. Samuel Korecki (ur. ok. 1586, zm.1622 ) – pułkownik, zagończyk, sławny dowódca wojskowy.
  • ks. Karol Korecki (ur. ok. 1588, zm. 1633) – starosta winnicki, kasztelan wołyński.
  • ks. Samuel Karol Korecki (1621-1651) – starosta ropczycki, rotmistrz chorągwi husarskiej, ostatni z rodu książąt Koreckich.
  1. Franciszek Piekosiński, Herbarz Kojałowicza - Ks. Wojciecha Wijuka Kojałowicza Herbarz Rycerstwa W.X.Litewskiego tak zwany Compendium, Kraków 1897, str. 9
  2. Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom VII, Gebethner i Wolff, Warszawa 1910,str. 208
  3. Herbarz polski Kaspra Niesieckiego powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza ,tom V, Lipski 1841, str.228
  4. Ks.Wojciecha Wijuka Kojałowicza Herbarz Rycerstwa W.X.Litewskiego tak zwany Compendium, Kraków 1897, str.9
  5. Babołoki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 62.
  6. Rudlew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 921.

Bibliografia

  • Jarema Maciszewski, Bohusz Korecki; Karol Korecki; Samuel Korecki [w] Polski Słownik Biograficzny, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1968, tom XIV/1, str.58-62.
  • Adam Boniecki, Poczet rodów w Wielkiém Księstwie Litewskiém w XV i XVI wieku, Warszawa 1887
  • Adam Boniecki, Herbarz polski, tom X, Warszawa 1907.
  • Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom VII, Gebethner i Wolff, Warszawa 1910