Ołeksandr Bandera: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Birczanin (dyskusja | edycje)
64 875 edycji
m drobne merytoryczne
m zgodnie z cytowanym źródłem
Linia 6: Linia 6:
W [[1933]] wyjechał do [[Rzym]]u. Studiował tam, uzyskując tytuł doktora nauk polityczno-ekonomicznych. Działał również w rzymskiej placówce OUN. We Włoszech był współzałożycielem organizacji zrzeszającej ukraińskich studentów [[Zarawo]]. Zapisał się także do włoskiej faszystowskiej organizacji studenckiej [[Gruppo universitario fascista|Gruppi universitari fascisti]]<ref>Grzegorz Rossoliński-Liebe, ''Stepan Bandera: The Life and Afterlife of a Ukrainian Nationalist. Fascism, Genocide, and Cult'', Stuttgart 2014, Ibidem Verlag, ISBN 978-3-8382-0604-2, s. 76</ref>. Według [[Petro Mirczuk]]a we Włoszech poślubił krewną [[Galeazzo Ciano]] o imieniu Maria<ref name=mirczuk68>Grzegorz Rossoliński-Liebe, ''Stepan Bandera: The Life and Afterlife...'', s. 251, przyp. 68</ref>.
W [[1933]] wyjechał do [[Rzym]]u. Studiował tam, uzyskując tytuł doktora nauk polityczno-ekonomicznych. Działał również w rzymskiej placówce OUN. We Włoszech był współzałożycielem organizacji zrzeszającej ukraińskich studentów [[Zarawo]]. Zapisał się także do włoskiej faszystowskiej organizacji studenckiej [[Gruppo universitario fascista|Gruppi universitari fascisti]]<ref>Grzegorz Rossoliński-Liebe, ''Stepan Bandera: The Life and Afterlife of a Ukrainian Nationalist. Fascism, Genocide, and Cult'', Stuttgart 2014, Ibidem Verlag, ISBN 978-3-8382-0604-2, s. 76</ref>. Według [[Petro Mirczuk]]a we Włoszech poślubił krewną [[Galeazzo Ciano]] o imieniu Maria<ref name=mirczuk68>Grzegorz Rossoliński-Liebe, ''Stepan Bandera: The Life and Afterlife...'', s. 251, przyp. 68</ref>.


Po ogłoszeniu [[akt odnowienia Państwa Ukraińskiego|Aktu Odnowienia Państwa Ukraińskiego]] w [[1941]] przyjechał do [[Lwów|Lwowa]], gdzie został aresztowany przez [[gestapo]]. Od [[22 lipca]] [[1942]] był więźniem [[Obozy niemieckie 1933-1945|niemieckiego obozu]] [[obóz koncentracyjny|koncentracyjnego]] Auschwitz (nr obozowy 51020), gdzie po kilku dniach zmarł. Według Mirczuka Ołeksandr i jego brat Wasyl zostali zakatowani przez Polaków - Podkulskiego i [[Kapo (obóz koncentracyjny)|Oberkapo]] Józefa Krala za to że byli braćmi Stepana Bandery. Wersji Mirczuka przeczą zeznania lekarza Jerzego Tabeau, pracującego w obozie jako pielęgniarz, który zeznał w 1964 roku, że jeden z braci zmarł na biegunkę<ref>Grzegorz Rossoliński-Liebe, ''Stepan Bandera: The Life and Afterlife...'', s. 251</ref>.
Po ogłoszeniu [[akt odnowienia Państwa Ukraińskiego|Aktu Odnowienia Państwa Ukraińskiego]] w [[1941]] przyjechał do [[Lwów|Lwowa]], gdzie został aresztowany przez [[gestapo]]. Od [[22 lipca]] [[1942]] był więźniem [[Obozy niemieckie 1933-1945|niemieckiego obozu]] [[obóz koncentracyjny|koncentracyjnego]] Auschwitz (nr obozowy 51020), gdzie po kilku dniach zmarł. Według Mirczuka Ołeksandr i jego brat Wasyl zostali zakatowani przez Polaków - Podkolskiego i [[Kapo (obóz koncentracyjny)|Oberkapo]] Józefa Krala za to że byli braćmi Stepana Bandery. Wersji Mirczuka przeczą zeznania lekarza Jerzego Tabeau, pracującego w obozie jako pielęgniarz, który zeznał w 1964 roku, że jeden z braci zmarł na biegunkę<ref>Grzegorz Rossoliński-Liebe, ''Stepan Bandera: The Life and Afterlife...'', s. 251</ref>.


Według wersji przedstawionej przez Mirczuka ukraińscy współwięźniowie poinformowali o śmierci Ołeksandra [[Ukraiński Komitet Centralny]], ten zaś jego żonę, która zaangażowała w sprawę Ciano. Ciano miał interweniować u [[Heinrich Himmler|Himmlera]], czego efektem było wszczęcie śledztwa w sprawie zabicia Ołeksandra, które zakończyło się egzekucją na Podkulskim. Żonie przekazano jednak informację, że Ołeksandr zmarł na biegunkę<ref name=mirczuk68/>.
Według wersji przedstawionej przez Mirczuka ukraińscy współwięźniowie poinformowali o śmierci Ołeksandra [[Ukraiński Komitet Centralny]], ten zaś jego żonę, która zaangażowała w sprawę Ciano. Ciano miał interweniować u [[Heinrich Himmler|Himmlera]], czego efektem było wszczęcie śledztwa w sprawie zabicia Ołeksandra, które zakończyło się egzekucją na Podkolskim. Żonie przekazano jednak informację, że Ołeksandr zmarł na biegunkę<ref name=mirczuk68/>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 22:47, 15 lut 2015

Rodzinny dom Banderów w Uhrynowie Starym

Ołeksandr Bandera (ur. 25 marca 1911 w Starym Uhrynowie koło Kałusza - zm. w końcu lipca 1942 w Auschwitz) – ukraiński działacz nacjonalistyczny, działacz Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów od 1933, więzień niemieckiego obozu koncentracyjnego.

Syn Andrija Bandery i Myrosławy z Głodzińskich, brat Stepana, Wasyla, Bohdana, Wołodymyry, Marty i Oksany Banderów.

W 1933 wyjechał do Rzymu. Studiował tam, uzyskując tytuł doktora nauk polityczno-ekonomicznych. Działał również w rzymskiej placówce OUN. We Włoszech był współzałożycielem organizacji zrzeszającej ukraińskich studentów Zarawo. Zapisał się także do włoskiej faszystowskiej organizacji studenckiej Gruppi universitari fascisti[1]. Według Petro Mirczuka we Włoszech poślubił krewną Galeazzo Ciano o imieniu Maria[2].

Po ogłoszeniu Aktu Odnowienia Państwa Ukraińskiego w 1941 przyjechał do Lwowa, gdzie został aresztowany przez gestapo. Od 22 lipca 1942 był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr obozowy 51020), gdzie po kilku dniach zmarł. Według Mirczuka Ołeksandr i jego brat Wasyl zostali zakatowani przez Polaków - Podkolskiego i Oberkapo Józefa Krala za to że byli braćmi Stepana Bandery. Wersji Mirczuka przeczą zeznania lekarza Jerzego Tabeau, pracującego w obozie jako pielęgniarz, który zeznał w 1964 roku, że jeden z braci zmarł na biegunkę[3].

Według wersji przedstawionej przez Mirczuka ukraińscy współwięźniowie poinformowali o śmierci Ołeksandra Ukraiński Komitet Centralny, ten zaś jego żonę, która zaangażowała w sprawę Ciano. Ciano miał interweniować u Himmlera, czego efektem było wszczęcie śledztwa w sprawie zabicia Ołeksandra, które zakończyło się egzekucją na Podkolskim. Żonie przekazano jednak informację, że Ołeksandr zmarł na biegunkę[2].

  1. ↑ Grzegorz Rossoliński-Liebe, Stepan Bandera: The Life and Afterlife of a Ukrainian Nationalist. Fascism, Genocide, and Cult, Stuttgart 2014, Ibidem Verlag, ISBN 978-3-8382-0604-2, s. 76
  2. ↑ a b Grzegorz Rossoliński-Liebe, Stepan Bandera: The Life and Afterlife..., s. 251, przyp. 68
  3. ↑ Grzegorz Rossoliński-Liebe, Stepan Bandera: The Life and Afterlife..., s. 251

Literatura

  • Тернопільський енциклопедичний словник. — Тернопіль, видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», том 1, 2004 (ukr.)
  • Дем'ян Г. - Матеріяли до Енциклопедії «ОУН і УПА» // Визвольний шлях. — 2002. — Кн. 10. (ukr.)
  • Дем’ян Г. - Пластуни у визвольних змаганнях. – New York 2002. – s.4 (ukr.)
  • Adam Cyra - "Banderowcy w KL Auschwitz", w: Studia nad faszyzmem i zbrodniami hitlerowskimi", t. XXX, Wrocław 2008, ISBN ISSN 0239-6661, 0137-1126
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ołeksandr_Bandera&oldid=41835974”