Jethro Tull: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: usunięcie kategorii Artyści Island Records
m Dodanie informacji o zakończeniu działalności zespołu.
Linia 6: Linia 6:
|opis_zdjęcia = [[Ian Anderson]] (z lewej) i [[Martin Barre (muzyk)|Martin Barre]] (z prawej) podczas koncertu Jethro Tull w [[Mediolan]]ie.
|opis_zdjęcia = [[Ian Anderson]] (z lewej) i [[Martin Barre (muzyk)|Martin Barre]] (z prawej) podczas koncertu Jethro Tull w [[Mediolan]]ie.
|rok_założenia = [[1967]]
|rok_założenia = [[1967]]
|rok_rozwiązania =[[2012]]<ref>http://www.billboard.com/articles/news/6052275/ian-anderson-solo-album-homo-erraticus-jethro-tull</ref>
|rok_rozwiązania =
|pochodzenie = {{Państwo|GBR}}
|pochodzenie = {{Państwo|GBR}}
|gatunek = [[folk rock]]{{r|www.rockdetector.com}}<br />[[rock progresywny]]{{r|www.rockdetector.com|allmusic.com}}{{r|progarchives-artist}}<br />[[art rock]]{{r|allmusic.com}}
|gatunek = [[folk rock]]{{r|www.rockdetector.com}}<br />[[rock progresywny]]{{r|www.rockdetector.com|allmusic.com}}{{r|progarchives-artist}}<br />[[art rock]]{{r|allmusic.com}}

Wersja z 15:48, 21 lut 2015

{{{nazwa}}}
Ilustracja
Pochodzenie

Wielka Brytania

Gatunki

folk rock[1]
rock progresywny[1][2][3]
art rock[2]

Strona internetowa

Jethro Tullbrytyjski zespół rockowy reprezentujący style: white blues, folk rock, progresywny rock i hard rock.

Nazwa zespołu pochodzi od nazwiska żyjącego na przełomie XVII i XVIII wieku angielskiego agronoma.

Historia grupy

Grupa została założona w 1967 roku i istnieje do dziś. Skład zespołu zmieniał się na przestrzeni lat, lecz jego filarem, nadającym mu kształt artystyczny, pozostaje cały czas ekstrawagancki lider – flecista Ian Anderson. Grupa wypracowała charakterystyczne brzmienie oparte na rytmicznej grze perkusji, basu, gitary prowadzącej i instrumentów klawiszowych, sporadycznie grających melodyjne riffy, połączone z wibrującym dźwiękiem fletu i bardzo charakterystycznym, załamującym się śpiewem Andersona. Teksty piosenek są bardzo poetyckie, często ironiczne i prowokacyjne.

W pierwszych latach działalności zespół grał popularny wtedy white blues, na skutek czego powstały płyty This Was i Stand Up oraz brytyjski folk rock, który z kolei usłyszeć mamy okazję na trzecim albumie studyjnym Benefit. W roku 1971 grupa, zmierzając w kierunku hard rocka i wzorując się częściowo na bardzo popularnym wtedy Led Zeppelin, stworzyła album Aqualung. W 1972 roku zespół wszedł w nurt rocka progresywnego. Tak powstał album Thick as a Brick, a później A Passion Play. Lata te można określić mianem "złotego okresu" zespołu, ponieważ nagrane potem albumy nie odniosły już tak dużych sukcesów. Ostatni z wyżej wymienionych longplayów spotkał się z dużą dawką krytyki ze strony dziennikarzy, z kolei następne - War Child (pierwotnie Ian chciał nakręcić film o tym samym tytule) i Minstrel in the Gallery - nie przypadły do gustu fanom zespołu. Czasy te zostają podsumowane wydanym w 1976 roku albumem Too Old to Rock 'N' Roll: Too Young to Die!, który w początkowych zamierzeniach Andersona miał być musicalem.

Zainteresowanie wzbudziły wydane w latach 1977 i 1978, jakby na przekór rewolucji punkowej, ambitne i inspirowane szkocką muzyką ludową płyty Songs from the Wood i Heavy Horses. Najtrudniejszy dla zespołu okres przypada na longplaye Stormwatch oraz A stworzone na bazie gatunku new romantic. Spektakularnych sukcesów nie odniosły także kolejne albumy, aż do pojawienia się Crest of a Knave (1987), wzorowanego na muzyce tworzonej przez zespół Dire Straits. Dzięki temu albumowi zespół otrzymał nagrodę Grammy w kategorii "najlepsza grupa heavy metalowa", co dla wszystkich członków było dużym zaskoczeniem. Na kolejnych krążkach zespołu (Roots to Branches i J-Tull Dot Com) można wyczuć inspirację muzyką Dalekiego Wschodu. We wszystkich jednak nagraniach łatwo daje się zauważyć folkowe, celtyckie korzenie grupy i jej szkockiego lidera.

Przez wielu za najlepszy album zespołu uważany jest Aqualung z 1971 roku, zawierający w drugiej części utwory poświęcone rozważaniom Andersona o religii, w pierwszej poświęcony kloszardom (tytułowy "Aqualung"). Kolejna płyta, Thick as a Brick z 1972 roku, to jedna 40-minutowa poetycka suita rockowa, podobnie jak wydana po niej A Passion Play z 1973 roku. Pierwsza progresywno-rockowa płyta zespołu stała się wzorem dla kolejnych twórców albumów koncepcyjnych.

Skład

Obecny skład

Byli członkowie

Obecni współpracownicy

Dawni współpracownicy

Dyskografia

Albumy studyjne

Albumy koncertowe

Albumy kompilacyjne

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

Linki zewnętrzne

  1. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie www.rockdetector.com
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie allmusic.com
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie progarchives-artist
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. http://www.billboard.com/articles/news/6052275/ian-anderson-solo-album-homo-erraticus-jethro-tull