Mahmud Abbas: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: {{Premierzy Autonomii Palestyńskiej}} jest redirectem {{Premierzy Palestyny}} |
m MalarzBOT: {{Prezydenci Autonomii Palestyńskiej}} jest redirectem {{Prezydenci Palestyny}} |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Premierzy Palestyny}} |
{{Premierzy Palestyny}} |
||
{{Prezydenci |
{{Prezydenci Palestyny}} |
||
{{Prezydenci i premierzy państw nieuznawanych}} |
{{Prezydenci i premierzy państw nieuznawanych}} |
||
{{Szefowie państw i rządów Azji}} |
{{Szefowie państw i rządów Azji}} |
Wersja z 12:33, 20 mar 2015
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
1. Prezydent Państwa Palestyny | |
Okres |
od 4 stycznia 2013 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
urząd utworzony |
2. Prezydent Autonomii Palestyńskiej | |
Okres |
od 15 stycznia 2005 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Rauhi Fattuh (p.o.) |
Następca |
urząd zniesiony |
1. Premier Autonomii Palestyńskiej | |
Okres |
od 19 marca 2003 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
urząd utworzony |
Następca | |
Odznaczenia | |
Mahmud Abbas, arab. محمود عباس, znany też jako Abu Mazin (ur. 26 marca 1935 w Safed) – palestyński przywódca i działacz niepodległościowy, pierwszy premier Autonomii Palestyńskiej od 19 marca do 6 września 2003, przewodniczący Organizacji Wyzwolenia Palestyny od 29 października 2004, prezydent Autonomii Palestyńskiej od 15 stycznia 2005 do 4 stycznia 2013, prezydent Palestyny od 4 stycznia 2013.
Biografia
Urodził się w mieście Safed (wtedy Palestyna była mandatem brytyjskim), w roku 1948 po proklamowaniu państwa Izraelu został wypędzony z rodziną a także ze wszystkimi mieszkańcami miasta do Syrii gdzie skończył studia w Damaszku, później przeprowadził się do Egiptu gdzie skończył studia prawnicze. Wyjechał do Moskwy gdzie otrzymał stopień doktora historii – jego praca doktorancka "Relacje między nazizmem i kierownictwem ruchu syjonistycznego" została później wydana jako książka.
Uchodzi za polityka bardzo dobrze widzianego na Zachodzie, między innymi dlatego, że wypowiadał się przeciwko antyizraelskiemu powstaniu Palestyńczyków – intifadzie. W 1965 wstąpił do Fatahu – ugrupowania, którym kierował Jasir Arafat. Od 1980 Abbas był członkiem Komitetu Wykonawczego Organizacji Wyzwolenia Palestyny, a w 1996 został wybrany na jego przewodniczącego, co nieformalnie potwierdziło jego pozycję zastępcy Arafata. To właśnie Abbas podpisał w 1993 porozumienie pokojowe z Izraelem. Był jego architektem, a długie kontakty z izraelską lewicą zyskały mu opinię "gołębia" w OWP.
Od marca do października 2003 był pierwszym premierem Autonomii Palestyńskiej. Zwolennik amerykańskiego planu pokojowego.
10 stycznia 2005 przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej Hanna Nasir potwierdził oficjalnie, że Mahmud Abbas – przywódca Organizacji Wyzwolenia Palestyny otrzymał 62,3 procent głosów i wygrał palestyńskie wybory prezydenckie. Abbas uzyskał 62,32 procent głosów, a jego główny rywal Mustafa al-Barghusi – 19,8 procent głosów. Na Abbasa głosowało 483.039 wyborców, a na Barghutiego 153 516 osób. Tajsir Chalid z Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny otrzymał 3,5 procent głosów, Bassam as-Salihi z Ludowej Partii Palestyny – 2,69 procent, Abd al-Halim al-Aszkar (niezależny) – 2,68 procent, Sajjid Husajn Baraka (niezależny) – 1,27 procent i Abd al-Karim Szubajr – 0,67 procent.
15 stycznia 2005 Mahmud Abbas został zaprzysiężony na stanowisko prezydenta Autonomii Palestyńskiej.
4 stycznia 2013 Mahmud Abbas na mocy dekretu przekształcił Autonomię Palestyńską w Państwo Palestyny[1].
- ↑ Palestinian Authority officially changes name to 'State of Palestine'. www.haaretz.com, 2013-01-05. [dostęp 2013-01-05].