Nagi instynkt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Filmowe ścieżki dźwiękowe Jerry'ego Goldsmitha" za pomocą HotCat, drobne redakcyjne
m MalarzBOT: usuwanie zbędnych parametrów z szablonu {{portal}}
Linia 26: Linia 26:
|nagrody =
|nagrody =
|www =
|www =
}}{{Portal|LGBT|grafika=Portal LGBT.svg}}
}}{{portal|LGBT}}
'''Nagi instynkt''' ([[Język angielski|ang.]] ''Basic Instinct'') – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[film fabularny]] ([[Dreszczowiec|thriller]]) w reżyserii [[Paul Verhoeven|Paula Verhoevena]] z [[1992 w filmie|1992]] roku.
'''Nagi instynkt''' ([[Język angielski|ang.]] ''Basic Instinct'') – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[film fabularny]] ([[Dreszczowiec|thriller]]) w reżyserii [[Paul Verhoeven|Paula Verhoevena]] z [[1992 w filmie|1992]] roku.



Wersja z 16:53, 31 mar 2015

Nagi instynkt
Basic Instinct
ilustracja
Gatunek

thriller

Data premiery

20 marca 1992 r.

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

123 min

Reżyseria

Paul Verhoeven

Scenariusz

Joe Eszterhas

Główne role

Michael Douglas,
Sharon Stone

Muzyka

Jerry Goldsmith

Zdjęcia

Jan de Bont

Produkcja

Mario Kassar,
Alan Marshall

Wytwórnia

Carolco Pictures
Canal+

Dystrybucja

TriStar Pictures

Budżet

ok. 49 000 000 USD

Szablon:Portal

Nagi instynkt (ang. Basic Instinct) – amerykański film fabularny (thriller) w reżyserii Paula Verhoevena z 1992 roku.

Opis fabuły

Były gwiazdor rockowy i właściciel klubu nocnego w San Francisco ginie we własnym łóżku, zamordowany szpikulcem do lodu. Do sprawy przydzielony jest detektyw Nick Curran. Główną podejrzaną jest kochanka ofiary, pisarka, która w swej powieści opisała podobną zbrodnię. Prowadzący śledztwo policjant wdaje się z nią w niebezpieczny romans.

Obsada

Kontrowersje

Film wzbudził kontrowersje natury obyczajowej śmiałymi scenami erotycznymi. Najbardziej znana scena z filmu, którą niektórzy oceniali jako pornograficzną, przedstawiała główną bohaterkę palącą papierosa i siedzącą na krześle przed przesłuchującymi ją policjantami. W pewnym momencie Catherine Tramell, zmieniając pozycję na krześle, odsłoniła okolicę krocza, a pod ubraniem nie nosiła żadnej bielizny. Scena ta stała się głośnym symbolem tego filmu i była oskarżana o wulgarną pornografię.

W 2006 roku ukazał się sequel filmu pt. Nagi instynkt 2.

Linki zewnętrzne