Bitwa pod Sekigaharą: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int.
drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Sekigaharascreen.jpg|300px|thumb|Bitwa pod Sekigaharą]]
[[Plik:Sekigaharascreen.jpg|400px|thumb|Bitwa pod Sekigaharą]]
{{nihongo|'''Bitwa pod Sekigaharą'''|関ヶ原の戦い|Sekigahara no tatakai}} – miała miejsce w dniu 21 października (według chińskiego kalendarza 15 września) 1600 roku, w pobliżu japońskiej miejscowości Sekigahara. Była to jedna z {{nihongo|'''decydujących bitew'''|天下分け目の戦い|tenka-wakeme no tatakai}} w dziejach [[Japonia|Japonii]]. Wyniosła na szczyt władzy [[Ieyasu Tokugawa|Ieyasu Tokugawę]], który potrafił to zwycięstwo militarne przekształcić w hegemonię swojego rodu, który władał krajem aż do [[Restauracja Meiji|restauracji Meiji]] w drugiej połowie XIX wieku.
{{nihongo|'''Bitwa pod Sekigaharą'''|関ヶ原の戦い|Seki-ga-hara no tatakai}} – miała miejsce w dniu 21 października (według chińskiego kalendarza 15 września) 1600 roku, w pobliżu japońskiej miejscowości Sekigahara. Była to jedna z {{nihongo|'''decydujących bitew'''|天下分け目の戦い|tenka-wakeme no tatakai}} w dziejach [[Japonia|Japonii]]. Wyniosła na szczyt władzy [[Ieyasu Tokugawa|Ieyasu Tokugawę]], który potrafił to zwycięstwo militarne przekształcić w hegemonię swojego rodu, który władał krajem, aż do [[Restauracja Meiji|restauracji Meiji]] w drugiej połowie XIX wieku.


== Przeciwnicy ==
== Przeciwnicy ==
Linia 33: Linia 33:


== Przebieg ==
== Przebieg ==
Bitwa wybuchła 15 września 1600 r., gdy podczas ogromnej ulewy oddziały Fukushimy zmieniając swoje pozycje, wpadły na straż tylną Ukity. W ciężkich warunkach terenowych i w czasie deszczu armie rozpoczęły trwającą wiele godzin walkę.
Bitwa wybuchła 15 września 1600 r., gdy podczas ogromnej ulewy oddziały Fukushimy, zmieniając swoje pozycje, wpadły na straż tylną Ukity. W ciężkich warunkach terenowych i w czasie deszczu armie rozpoczęły trwającą wiele godzin walkę.


Sytuacja armii zachodniej była lepsza dopóki wspomniane oddziały nie przeszły na stronę armii wschodniej. Zdrada zaowocowała pokaźnymi stratami w ludziach Konishiego i Ukity, które zostały niespodziewanie zaatakowane przez Hideakiego Kobayakawę. Po tym wydarzeniu panika ogarnęła armię zachodnią. Jednym z pierwszych, którzy uciekli był [[Mitsunari Ishida]]. Został złapany kilka dni później i publicznie stracony razem z [[Yuykinaga Konshi|Yukinagą Konishim]] i [[Ekei Ankokuji]]m.
Sytuacja armii zachodniej była lepsza dopóki wspomniane oddziały nie przeszły na stronę armii wschodniej. Zdrada zaowocowała pokaźnymi stratami w ludziach Konishiego i Ukity, które zostały niespodziewanie zaatakowane przez Hideakiego Kobayakawę. Po tym wydarzeniu panika ogarnęła armię zachodnią. Jednym z pierwszych, którzy uciekli był [[Mitsunari Ishida]]. Został złapany kilka dni później i publicznie stracony razem z [[Yuykinaga Konshi|Yukinagą Konishim]] i [[Ekei Ankokuji]]m.

Wersja z 16:16, 5 cze 2015

Bitwa pod Sekigaharą

Bitwa pod Sekigaharą (jap. 関ヶ原の戦い Seki-ga-hara no tatakai) – miała miejsce w dniu 21 października (według chińskiego kalendarza 15 września) 1600 roku, w pobliżu japońskiej miejscowości Sekigahara. Była to jedna z decydujących bitew (jap. 天下分け目の戦い tenka-wakeme no tatakai) w dziejach Japonii. Wyniosła na szczyt władzy Ieyasu Tokugawę, który potrafił to zwycięstwo militarne przekształcić w hegemonię swojego rodu, który władał krajem, aż do restauracji Meiji w drugiej połowie XIX wieku.

Przeciwnicy

Naprzeciw siebie stanęły dwie armie: wschodnia i zachodnia.

Jej siły oblicza się na ok. 130 tys. żołnierzy, jednak nie wszystkie oddziały brały udział w bitwie.

Jej siły wynosiły ok. 80 tys żołnierzy, ale podobnie jak w przypadku armii wschodniej, nie wszystkie oddziały wzięły udział w walce.

Oddziały Hideakiego Kobayakawy i Hiroie Kikkawy w decydującym momencie bitwy przeszły na stronę armii wschodniej.

Przebieg

Bitwa wybuchła 15 września 1600 r., gdy podczas ogromnej ulewy oddziały Fukushimy, zmieniając swoje pozycje, wpadły na straż tylną Ukity. W ciężkich warunkach terenowych i w czasie deszczu armie rozpoczęły trwającą wiele godzin walkę.

Sytuacja armii zachodniej była lepsza dopóki wspomniane oddziały nie przeszły na stronę armii wschodniej. Zdrada zaowocowała pokaźnymi stratami w ludziach Konishiego i Ukity, które zostały niespodziewanie zaatakowane przez Hideakiego Kobayakawę. Po tym wydarzeniu panika ogarnęła armię zachodnią. Jednym z pierwszych, którzy uciekli był Mitsunari Ishida. Został złapany kilka dni później i publicznie stracony razem z Yukinagą Konishim i Ekei Ankokujim.

Bitwa otworzyła rodowi Tokugawa drogę do rzeczywistych rządów nad Japonią przez ponad 250 lat (epoka Edo), aż do drugiej połowy XIX wieku.

Lista dowódców

Armia wschodnia (siły Tokugawy)

Armia zachodnia (siły Ishidy)


Skutki

Bitwa pod Sekigaharą stała się przełomem w historii Japonii, wyniosła na szczyt władzy Tokugawę Ieyasu, który potrafił to zwycięstwo militarne przekształcić w hegemonię swojego rodu.

Bibliografia

  • Paul K. Davis: 100 Decisive Battles from Ancient Times to the Present. Oxford / New York: Oxford University Press, 2001. ISBN 978-0-19-514366-9.
  • J.W. Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Krystyna Czyżewska-Madajewicz (przekł.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979. ISBN 83-06-00205-9.
  • S.R. Trunbull: The Saumrai: A Military History. New York: MacMillan Publishing, 1977. ISBN 0-02-620540-8.

Zobacz też

Linki zewnętrzne