Lew Kamieniew: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m infobox |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
Do końca życia Stalin toczył z nim grę – skłaniał do współpracy, zmuszał do wygłaszania samokrytyki, obiecywał zachowanie życia. W latach 1927-1928 oraz 1932-1933 usuwany z partii. |
Do końca życia Stalin toczył z nim grę – skłaniał do współpracy, zmuszał do wygłaszania samokrytyki, obiecywał zachowanie życia. W latach 1927-1928 oraz 1932-1933 usuwany z partii. |
||
16 grudnia 1934 aresztowany i skazany na 5 lat więzienia (sprawa ''Moskiewskiego centrum''), a niedługo potem na 10 lat pod zarzutem próby zamachu na Stalina (sprawa ''Biblioteki kremlowskiej i komendantury Kremla''). W 1936 roku w sprawie przeciwko ''Trockistowsko-zinowjewowskiemu zjednoczonemu centrum'' skazany na śmierć i rozstrzelany 25 sierpnia. Wkrótce rozstrzelano także żonę, dwóch synów oraz rodzinę brata. |
16 grudnia 1934 aresztowany i skazany na 5 lat więzienia (sprawa ''Moskiewskiego centrum''), a niedługo potem na 10 lat pod zarzutem próby zamachu na Stalina (sprawa ''Biblioteki kremlowskiej i komendantury Kremla''). W 1936 roku w [[I proces moskiewski|sprawie przeciwko ''Trockistowsko-zinowjewowskiemu zjednoczonemu centrum'' (I proces moskiewski)]] skazany na śmierć i rozstrzelany 25 sierpnia. Wkrótce rozstrzelano także żonę, dwóch synów oraz rodzinę brata. Proces Kamieniewa-Zinowiewa był początkiem okresu ''[[Wielki terror (ZSRR)wielkiego terroru]]'' w ZSRR. |
||
Formalnie zrehabilitowany w 1988 roku. |
|||
== Bibliografia, literatura, linki == |
== Bibliografia, literatura, linki == |
Wersja z 16:02, 7 sie 2015
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przewodniczący Centralnego Komitetu Wykonawczego Rosyjskiej SFRR | |
Okres |
od 9 listopada 1917 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Wiceprzewodniczący Rady Komisarzy Ludowych ZSRR | |
Okres |
od 6 lipca 1923 |
Przynależność polityczna |
Lew Borysowicz Kamieniew, ros. Лев Борисович Каменев, właściwie Lew Rozenfeld, ros. Розенфельд (ur. 18 lipca 1883 w Moskwie, zm. 25 sierpnia 1936 tamże) – czołowy działacz ruchu bolszewickiego, pierwszy Przewodniczący Centralnego Komitetu Wykonawczego RFSRR.
Urodził się w rodzinie żydowskiego maszynisty kolejowego, który później ukończył studia inżynieryjne. W 1900 poślubił siostrę Lwa Trockiego Olgę Bronsztejn (pod koniec życia żonaty z Tatianą Glebową). Z powodu udziału w demonstracji studenckiej 13 marca 1902 aresztowany, usunięty ze studiów prawniczych i wysłany do Tbilisi (wtedy Tyflis), gdzie przystąpił do kółek socjaldemokratycznych. W 1902 roku, w Paryżu, poznał Lenina, z którym następnie udał się do Szwajcarii. Uczestniczył w rewolucji 1905 roku. W 1908 przybył do Genewy, gdzie wraz z Leninem i Zinowjewem redagował pismo „Proletariusz” („Пролетарий”). Razem stanowili ścisłe kierownictwo ruchu bolszewickiego, tzw. trojkę. W 1914 roku został aresztowany i zesłany na Syberię, skąd został uwolniony wskutek rewolucji lutowej. 9 lipca 1917 dobrowolnie oddał się w ręce władz, które usiłowały aresztować przywódców bolszewickich. Wkrótce uwolniony. Rzecznik idei „jednolitego rządu socjalistycznego” w koalicji z eserami i mienszewikami, przeciwstawiał się idei zbrojnego powstania. Wkrótce po rewolucji usunięty z KC i czołowych stanowisk, ale później przywrócony. Przez krótki czas po zwycięstwie bolszewików w październiku był przewodniczącym Centralnego Komitetu Wykonawczego, czyli tytularną głową państwa. Ustąpił po kolejnym spięciu z Leninem i zastąpiono go Jakowem Swierdłowem.
W styczniu 1918 roku Lenin wysłał Kamieniewa z delegacją do Londynu, skąd po tygodniu został deportowany. Aresztowany i więziony w Finlandii, po pewnym czasie wymieniony na jeńców fińskich. Po powrocie w 1919 roku został członkiem Politbiura KC, a od 1923 roku wiceprzewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych. Od 1918 do 1926 był także przewodniczącym rady miejskiej Moskwy. W 1923 roku wraz z Zinowjewem i Stalinem sprzymierzył się przeciw Trockiemu, pomagając Stalinowi uzyskać nieograniczoną władzę. W roku 1926 Stalin wystąpił przeciwko Kamieniewowi, usuwając go z najwyższych stanowisk: przez pewien czas był ludowym komisarzem handlu, ambasadorem we Włoszech, dyrektorem wydawnictwa.
Do końca życia Stalin toczył z nim grę – skłaniał do współpracy, zmuszał do wygłaszania samokrytyki, obiecywał zachowanie życia. W latach 1927-1928 oraz 1932-1933 usuwany z partii.
16 grudnia 1934 aresztowany i skazany na 5 lat więzienia (sprawa Moskiewskiego centrum), a niedługo potem na 10 lat pod zarzutem próby zamachu na Stalina (sprawa Biblioteki kremlowskiej i komendantury Kremla). W 1936 roku w sprawie przeciwko Trockistowsko-zinowjewowskiemu zjednoczonemu centrum (I proces moskiewski) skazany na śmierć i rozstrzelany 25 sierpnia. Wkrótce rozstrzelano także żonę, dwóch synów oraz rodzinę brata. Proces Kamieniewa-Zinowiewa był początkiem okresu Wielki terror (ZSRR)wielkiego terroru w ZSRR.
Formalnie zrehabilitowany w 1988 roku.
Bibliografia, literatura, linki
- Robert Conquest The Great Terror (1968), wydanie uzupełnione: The Great Terror: A Reassessment (1990) ISBN 0-19-505580-2; wydanie polskie: Wielki Terror (1997), ISBN 83-902063-9-0
- Каменев Лев Борисович na portalu hrono.ru
- Каменев (Розенфельд) Лев Борисович
Zobacz też
- ISNI: 0000000122086077
- VIAF: 8186093
- LCCN: n88075448
- GND: 118904442
- LIBRIS: 97mpk85t5pqg4kz
- BnF: 11338100n
- SUDOC: 080632270
- SBN: IEIV006701
- NKC: skuk0000659
- NTA: 070606145
- BIBSYS: 97033976
- CiNii: DA05337974
- Open Library: OL372870A
- PLWABN: 9810561166705606
- NUKAT: n2004082550
- J9U: 987007263408305171
- LNB: 000038435
- NSK: 000760065
- LIH: LNB:BW5q;=Bl
- WorldCat: lccn-n88075448