Andrzej Dobrowolski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
usunięcie zbędnych linków do dat, WP:SK
Linia 1: Linia 1:
'''Andrzej Dobrowolski''' (ur. [[9 września]] [[1921]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[8 sierpnia]] [[1990]] w [[Graz]]u) – polski kompozytor i [[pedagog]].
'''Andrzej Dobrowolski''' (ur. [[9 września]] [[1921]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[8 sierpnia]] [[1990]] w [[Graz]]u) – polski kompozytor i [[pedagog]].


Początkowo uczył się muzyki u [[Bronisław Rutkowski|Bronisława Rutkowskiego]] (organy), [[Stefan Belina-Skupiewski|Stefana Beliny-Skupiewskiego]] (śpiew) i [[Ludwik Kurkiewicz|Ludwika Kurkiewicza]] (klarnet). W latach [[1945]]-[[1951]] studiował w [[Akademia Muzyczna w Krakowie|Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie]] pod kierunkiem [[Stefania Łobaczewska|Stefanii Łobaczewskiej]] (teoria) i [[Artur Malawski|Artura Malawskiego]] (kompozycja). W latach [[1947]]-[[1954]] wykładał przedmioty teoretyczne w Państwowym Liceum Muzycznym i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, [[1954]]-[[1976]] w [[Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina|Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie]], gdzie od [[1965]] prowadził także klasę kompozycji. Od [[1976]] był profesorem zwyczajnym klasy kompozycji i muzyki elektronicznej, a od [[1979]] dziekanem Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury w [[Hochschule für Musik und darstellende Kunst Graz|Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Grazu]]. Równolegle rozwijał ożywioną działalność na terenie [[Związek Kompozytorów Polskich|Związku Kompozytorów Polskich]] ([[1954]]-[[1969]] sekretarz generalny), wydatnie przyczyniając się do aktywizacji pracy związku. W [[1967]] i [[1970]]-[[1972]] przewodniczył Komisji Programowej [[Warszawska Jesień|Warszawskiej Jesieni]]. Do wychowanków Dobrowolskiego należą m.in. [[John Casken]] (Anglia), [[Norbert Mateusz Kuźnik]], [[Wojciech Michniewski]], [[Jan Oleszkowicz]], [[Bernhard Lang]] i [[Sigrid Riegebauer]] (Austria), K. Johns (Niemcy).
Początkowo uczył się muzyki u [[Bronisław Rutkowski|Bronisława Rutkowskiego]] (organy), [[Stefan Belina-Skupiewski|Stefana Beliny-Skupiewskiego]] (śpiew) i [[Ludwik Kurkiewicz|Ludwika Kurkiewicza]] (klarnet). W latach 1945-1951 studiował w [[Akademia Muzyczna w Krakowie|Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie]] pod kierunkiem [[Stefania Łobaczewska|Stefanii Łobaczewskiej]] (teoria) i [[Artur Malawski|Artura Malawskiego]] (kompozycja). W latach 1947-1954 wykładał przedmioty teoretyczne w Państwowym Liceum Muzycznym i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, 1954-1976 w [[Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina|Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie]], gdzie od 1965 prowadził także klasę kompozycji. Od 1976 był profesorem zwyczajnym klasy kompozycji i muzyki elektronicznej, a od 1979 dziekanem Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury w [[Hochschule für Musik und darstellende Kunst Graz|Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Grazu]]. Równolegle rozwijał ożywioną działalność na terenie [[Związek Kompozytorów Polskich|Związku Kompozytorów Polskich]] (1954-1969 sekretarz generalny), wydatnie przyczyniając się do aktywizacji pracy związku. W 1967 i 1970-1972 przewodniczył Komisji Programowej [[Warszawska Jesień|Warszawskiej Jesieni]]. Do wychowanków Dobrowolskiego należą m.in. [[John Casken]] (Anglia), [[Norbert Mateusz Kuźnik]], [[Wojciech Michniewski]], [[Jan Oleszkowicz]], [[Bernhard Lang]] i [[Sigrid Riegebauer]] (Austria), K. Johns (Niemcy).


W [[1971]] otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki, 1972 – nagrodę ZKP za całokształt działalności artystycznej, 1990 otrzymał nagrodę rządu Styrii im. Johanna Josepha Fuxa.
W 1971 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki, w 1972 – nagrodę ZKP za całokształt działalności artystycznej, 1990 otrzymał nagrodę rządu Styrii im. Johanna Josepha Fuxa.


== Ważniejsze kompozycje ==
== Ważniejsze kompozycje ==
Linia 37: Linia 37:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* [[Dorota Szwarcman]], ''Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007''. Stentor, Warszawa, 2007. ISBN 978-83-89315-81-6, s. 117-118
* [[Dorota Szwarcman]], ''Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007''. Stentor, Warszawa, 2007. ISBN 978-83-89315-81-6, s. 117-118
* {{cytuj książkę | nazwisko = Dziębowska | imię = Elżbieta | autor = Elżbieta Dziębowska | autor link = Elżbieta Dziębowska | tytuł = Encyklopedia muzyczna PWM | url = | wydanie = | wydawca = Polskie Wydawnictwo Muzyczne | miejsce = Kraków | data = | rok = 1984 | miesiąc = | strony = 417-418 | rozdział = Dobrowolski Andrzej | adres rozdziału = | nazwisko r = Stawowy | imię r = Ludomira | autor r = Ludomira Stawowy | autor r link = | tom = 1 | tytuł tomu = cd część biograficzna | isbn = 83-224-0223-6 | oclc = 165082791 | język = pl}}
* {{cytuj książkę | nazwisko = Dziębowska | imię = Elżbieta | autor link = Elżbieta Dziębowska | tytuł = Encyklopedia muzyczna PWM | url = | wydanie = | wydawca = Polskie Wydawnictwo Muzyczne | miejsce = Kraków | data = | rok = 1984 | strony = 417-418 | rozdział = Dobrowolski Andrzej | adres rozdziału = | nazwisko r = Stawowy | imię r = Ludomira | autor r = Ludomira Stawowy | autor r link = | tom = 1 | tytuł tomu = cd część biograficzna | isbn = 83-224-0223-6 | oclc = 165082791 | język = pl}}
* {{cytuj książkę | nazwisko = Dziębowska | imię = Elżbieta | autor = Elżbieta Dziębowska | autor link = Elżbieta Dziębowska | tytuł = Encyklopedia muzyczna PWM | url = | wydanie = | wydawca = Polskie Wydawnictwo Muzyczne | miejsce = Kraków | bdata = | rok = 2001 | miesiąc = | strony = 86 | rozdział = Dobrowolski Andrzej | adres rozdziału = | nazwisko r = Chodorowski | imię r = Jacek | autor r = Jacek Chodorowski | autor r link = | tom = | tytuł tomu = cd suplement | isbn = 978-83-224-0722-6 | oclc = 644404619 | język = pl}}
* {{cytuj książkę | nazwisko = Dziębowska | imię = Elżbieta | autor link = Elżbieta Dziębowska | tytuł = Encyklopedia muzyczna PWM | url = | wydanie = | wydawca = Polskie Wydawnictwo Muzyczne | miejsce = Kraków | bdata = | rok = 2001 | strony = 86 | rozdział = Dobrowolski Andrzej | adres rozdziału = | nazwisko r = Chodorowski | imię r = Jacek | autor r = Jacek Chodorowski | autor r link = | tom = | tytuł tomu = cd suplement | isbn = 978-83-224-0722-6 | oclc = 644404619 | język = pl}}


{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:Dobrowolski, Andrzej}}
{{SORTUJ:Dobrowolski, Andrzej}}
[[Kategoria:Polscy kompozytorzy muzyki poważnej]]
[[Kategoria:Polscy kompozytorzy muzyki poważnej]]
[[Kategoria:Polscy pedagodzy]]
[[Kategoria:Polscy pedagodzy]]

Wersja z 14:39, 9 wrz 2015

Andrzej Dobrowolski (ur. 9 września 1921 we Lwowie, zm. 8 sierpnia 1990 w Grazu) – polski kompozytor i pedagog.

Początkowo uczył się muzyki u Bronisława Rutkowskiego (organy), Stefana Beliny-Skupiewskiego (śpiew) i Ludwika Kurkiewicza (klarnet). W latach 1945-1951 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie pod kierunkiem Stefanii Łobaczewskiej (teoria) i Artura Malawskiego (kompozycja). W latach 1947-1954 wykładał przedmioty teoretyczne w Państwowym Liceum Muzycznym i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, 1954-1976 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie od 1965 prowadził także klasę kompozycji. Od 1976 był profesorem zwyczajnym klasy kompozycji i muzyki elektronicznej, a od 1979 dziekanem Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Grazu. Równolegle rozwijał ożywioną działalność na terenie Związku Kompozytorów Polskich (1954-1969 sekretarz generalny), wydatnie przyczyniając się do aktywizacji pracy związku. W 1967 i 1970-1972 przewodniczył Komisji Programowej Warszawskiej Jesieni. Do wychowanków Dobrowolskiego należą m.in. John Casken (Anglia), Norbert Mateusz Kuźnik, Wojciech Michniewski, Jan Oleszkowicz, Bernhard Lang i Sigrid Riegebauer (Austria), K. Johns (Niemcy).

W 1971 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki, w 1972 – nagrodę ZKP za całokształt działalności artystycznej, 1990 otrzymał nagrodę rządu Styrii im. Johanna Josepha Fuxa.

Ważniejsze kompozycje

  • Wariacje symfoniczne (1949)
  • I Symfonia (1955)
  • Koncert na fagot i orkiestrę (1953)
  • Trio na obój, klarnet i fagot (1956)
  • Studia na obój, trąbkę, fagot i kontrabas (1959)
  • Muzyka na taśmę nr 1 (1962)
  • Muzyka na orkiestrę smyczkową i 4 grupy instrumentów dętych (1964)
  • Muzyka na taśmę i obój solo (1965)
  • Muzyka na smyczki, 2 grupy instrumentów dętych i 2 głośniki (1967)
  • Muzyka na orkiestrę (1968)
  • Krabogapa na 4 instrumenty (1969)
  • Amar, muzyka na orkiestrę nr 2 (1970)
  • Muzyka na taśmę i fortepian (1971)
  • Muzyka na orkiestrę nr 3 (1972–1973)
  • S for S, muzyka elektroniczna (1973)
  • A-la, muzyka na orkiestrę nr 4 (1974)
  • Muzyka na chór mieszany, 2 grupy instrumentów dętych, kontrabasy i perkusję (1975)
  • Muzyka na taśmę i kontrabas (1977)
  • Passacaglia--muzyka na na orkiestrę nr 5 (1978–1979)
  • Muzyka na taśmę i klarnet basowy (1980)
  • Muzyka na orkiestrę nr 6 (1981–1982)
  • Muzyka na orkiestrę kameralną (1982–1983)
  • Musik fuer Grazer Bläserkreis (1984)
  • Muzyka na orkiestrę i obój solo (1984–1985)
  • Fluechten na zespół kameralny i recytatora (1985–1986)
  • Muzyka na orkiestrę nr 7 (1986–1987)
  • Passacaglia fuer TX, muzyka komputerowa (1988)
  • Kwartet smyczkowy (1989).

Bibliografia