4 Pułk Strzelców Konnych (Księstwo Warszawskie): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Bitwy i potyczki: drobne merytoryczne |
m Kerim44 przeniósł stronę 4 Pułk Strzelców Konnych Księstwa Warszawskiego do 4 Pułk Strzelców Konnych (Księstwo Warszawskie) |
(Brak różnic)
|
Wersja z 17:42, 13 paź 2015
{{{motto}}} | |
UWAGA: Błąd parametru {{{kategoria wojska}}}= Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
| |
Historia | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Sformowanie |
1806 |
Rozformowanie |
1813 |
Nazwa wyróżniająca |
{{{nazwa wyróżniająca}}} |
Tradycje | |
Święto |
{{{święto}}} |
Nadanie sztandaru |
{{{nadanie sztandaru}}} |
Rodowód |
{{{rodowód}}} |
Dowódcy | |
Pierwszy |
{{{dowódca pierwszy}}} |
Obecny |
{{{dowódca obecny}}} |
Ostatni |
{{{dowódca ostatni}}} |
Działania zbrojne | |
{{{działania zbrojne}}} | |
Organizacja | |
Formacja |
{{{formacja}}} |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
{{{podległość}}} |
Skład |
{{{skład}}} |
Odznaczenia | |
{{{odznaczenia}}} | |
[{{{www}}} Strona internetowa] |
4 Pułk Strzelców Konnych – oddział jazdy Armii Księstwa Warszawskiego.
Historia pułku
Sformowany w 1806[1]. Wraz z 14 pułkiem kirasjerów i 15 pułkiem ułanów tworzyli brygadę lewą dowodzoną przez generała Benedykta Łączyńskiego. Po zakończeniu działań bojowych, zgodnie z rozkazem z 10 sierpnia 1807, 4 pułk strzelców konnych płk. Mięczyńskiego stanął garnizonem w Warcie[2].
W lipcu i wrześniu 1807 roku liczył 1000 ludzi i 880 koni (żołnierze i podoficerowie powstania wielkopolskiego). Stacjonował w Wielkopolsce (kolejno: Warta, Sulmierzyce, Miechów, Odolanów, Świca, Bledzianów, Chynów). Uczestniczył w kampanii 1806/1807, 21 lutego do 29 lipca 1809 roku przeznaczony do walk na Pomorzu Szwedzkim z pruskimi oddziałami powstańczymi mjr. Schilla skoszarowany w twierdzach nad Odrą: w Szczecinie (sztab pułku), Kostrzynie nad Odrą (niektóre szwadrony) i w Głogowie (pozostałe szwadrony). W sierpniu walczył w północnych Niemczech i Królestwie Westfalii przeciwko Schillowi oraz stacjonował w Magdeburgu.
1 września 1809 roku zameldował się pod komendę gubernatora Drezna, gen. dyw. Claude Carra de Saint-Cyr. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 687 żołnierzy[3].
Barwą pułku był kolor karmazynowy[4]
Dowódcy pułku
Pułkiem dowodzili[1]:
- płk Wojciech Męciński (11 czerwca 1807)
- płk Tadeusz Tyszkiewicz
- płk Walenty Kwaśniewski (14 grudnia 1808)
- płk Stanisław Dulfus (20 marca 1810)
Bitwy i potyczki
Pułk brał udział w walkach w czasie pierwszej wojny polskiej 1807 roku, wojny polsko austriackiej, inwazji na Rosje 1812 roku i kampanii 1813 roku[5].
- Smoleńsk (17 sierpnia 1812),
- Możajsk (5 i 7 września 1812),
- Czeryków (29 września 1812),
- Medyna (24 października 1812),
- nad Berezyną (28 listopada 1812).
- ↑ Wchodzące w skład dywizyjnej brygady jazdy pułki utworzyły później 4 Dywizję Jazdy Michała Ignacego Kamieńskiego
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 59.
- ↑ Wróblewski 2002 ↓, s. 170.
- ↑ Zych 1961 ↓, s. 207.
- ↑ Zdzisław Żygulski jun: Polski mundur wojskowy. s. 63.
- ↑ Miejsca bitew i potyczek oraz daty podano za → Gembarzewski 1925 ↓, s. 59
Bibliografia
- Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie od wieku XI do roku 1960. T.3 od 1797 do 1814 roku. Warszawa: 1964.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: 1925.
- Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
- Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
- Wiesław Wróblewski: Działania militarne w Wielkopolsce i na Ziemi Lubuskiej. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny AON. Departament Systemu Obronnego MON, 2002. ISBN 83-88329-25-1.
- Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 - 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.
- Zdzisław Żygulski jun, Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.