Jan van Eijden: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
new photo
Linia 1: Linia 1:
{{Medalista infobox
{{Medalista infobox
|imię i nazwisko = Jan van Eijden
|imię i nazwisko = Jan van Eijden
|grafika = [[Plik:Jan van Eijden.jpg|200px]]
|grafika = [[Plik:2015 UEC Track Elite European Championships 30.JPG|200px]]
|grafika_opis =
|grafika_opis = Jan van Eijden (2015)
|data urodzenia = [[10 sierpnia]] [[1976]]
|data urodzenia = [[10 sierpnia]] [[1976]]
|miejsce urodzenia = {{flaga|BRD}} [[Bad Neuenahr]], [[Niemcy Zachodnie|RFN]]
|miejsce urodzenia = {{flaga|BRD}} [[Bad Neuenahr]], [[Niemcy Zachodnie|RFN]]

Wersja z 20:40, 26 paź 2015

Jan van Eijden
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1976
Bad Neuenahr, RFN

Wzrost

173 cm

Dyscypliny

kolarstwo torowe

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
złoto Bogota 1995 Sprint druż.
złoto Manchester 2000 Sprint
srebro Perth 1997 Sprint druż.
brąz Manchester 1996 1 km

Jan van Eijden (ur. 10 sierpnia 1976 w Bad Neuenahr) – niemiecki kolarz torowy, czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Jan van Eijden osiągnął w 1994 roku, kiedy został mistrzem świta juniorów w wyścigu na 1 km. Rok później, wspólnie z Michaelem Hübnerem i Jensem Fiedlerem zdobył złoty medal w sprincie drużynowym na mistrzostwach świata w Bogocie. W 1996 roku zdobył brązowy medal w wyścigu na 1 km podczas mistrzostw świata w Manchesterze, ulegając tylko Australijczykowi Shane'owi Kelly'emu i swemu rodakowi Sörenowi Lausbergowi, a na mistrzostwach świata w Perth w 1997 roku razem z Lausbergiem i Eykiem Pokornym był drugi w sprincie drużynowym. Ostatni medal zdobył na mistrzostwach świata w Manchesterze w 2000 roku, gdzie okazał się najlepszy w sprincie indywidualnym. W tym samym roku wziął także udział w igrzyskach olimpijskich w Sydney, zajmując piąte miejsce w sprincie indywidualnym i czwarte w keirinie - walkę o brązowy medal przegrał z Jensem Fiedlerem.

Linki zewnętrzne