Eparchia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m poprawa linku |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Poszczególne [[prawosławie|prawosławne]] kościoły [[autokefalia|autokefaliczne]] regulowały same, często z dużymi odrębnościami, status prawny eparchii. [[Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny|Polski Kościół prawosławny]] używa nazwy diecezja. |
Poszczególne [[prawosławie|prawosławne]] kościoły [[autokefalia|autokefaliczne]] regulowały same, często z dużymi odrębnościami, status prawny eparchii. [[Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny|Polski Kościół prawosławny]] używa nazwy diecezja. |
||
Tworzenie eparchii, ich likwidacja i organizacja w [[ |
Tworzenie eparchii, ich likwidacja i organizacja w [[Katolickie Kościoły wschodnie|katolickich Kościołach wschodnich]] dokonywane było przez [[papież]]a. Po okresie przejściowym, od [[1957]] roku, kiedy to papież zatwierdzał jedynie działania [[patriarcha|patriarchów]] i ich [[synod|synodów]], [[Sobór Watykański II|II Sobór Watykański]] zdecydował, że papież ustanawia eparchie w [[Kościół (organizacja)|kościołach]] nie mających organizacji patriarszej. W pozostałych decyduje patriarcha i synod prowincjonalny. |
||
W kościołach wschodnich tytuł eparcha stosowany jest zamiast lub zamiennie, albo też razem z tytułem biskup. |
W kościołach wschodnich tytuł eparcha stosowany jest zamiast lub zamiennie, albo też razem z tytułem biskup. |
Wersja z 12:00, 24 sie 2006
Eparchia (gr. prowincja), we wschodnim chrześcijaństwie terytorium podległe metropolicie, a od V wieku biskupowi, czyli odpowiednik zachodniej diecezji.
Termin wywodzi się od używanej we wschodniej części cesarstwa rzymskiego nazwy prowincji – eparchia, po reformie terytorialnej Dioklecjana wchodzącej w skład większej jednostki terytorialnej – diecezji.
Poszczególne prawosławne kościoły autokefaliczne regulowały same, często z dużymi odrębnościami, status prawny eparchii. Polski Kościół prawosławny używa nazwy diecezja.
Tworzenie eparchii, ich likwidacja i organizacja w katolickich Kościołach wschodnich dokonywane było przez papieża. Po okresie przejściowym, od 1957 roku, kiedy to papież zatwierdzał jedynie działania patriarchów i ich synodów, II Sobór Watykański zdecydował, że papież ustanawia eparchie w kościołach nie mających organizacji patriarszej. W pozostałych decyduje patriarcha i synod prowincjonalny.
W kościołach wschodnich tytuł eparcha stosowany jest zamiast lub zamiennie, albo też razem z tytułem biskup.
Zobacz też