Wzmacniacz gitarowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Linki zewnętrzne: zmiana kategorii na "Wzmacniacze"
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu fakt na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wzmacniacz%20gitarowy&diff=prev&oldid=23317815
Linia 3: Linia 3:


== Historia ==
== Historia ==
Pierwsze wzmacniacze gitarowe wykorzystywano na początku lat trzydziestych jako narzędzie pomagające gitarzyście 'przebić się' przez orkiestrę jazzową. Do ogólnego użytku wzmacniacze te weszły w roku [[1949]], kiedy [[Leo Fender]] wypuścił na rynek pierwszą seryjnie produkowaną gitarę elektryczną typu [[solid body]]{{fakt|data=2010-03}}.
Pierwsze wzmacniacze gitarowe wykorzystywano na początku lat trzydziestych jako narzędzie pomagające gitarzyście 'przebić się' przez orkiestrę jazzową. Do ogólnego użytku wzmacniacze te weszły w roku [[1949]], kiedy [[Leo Fender]] wypuścił na rynek pierwszą seryjnie produkowaną gitarę elektryczną typu [[solid body]]{{fakt|data=2010-09}}.


== Konstrukcja ==
== Konstrukcja ==
Linia 19: Linia 19:
=== Wzmacniacz tranzystorowy ===
=== Wzmacniacz tranzystorowy ===


We wzmacniaczach tranzystorowych [[przedwzmacniacz]] i wzmacniacz mocy oparte są wyłącznie na [[tranzystor]]ach. Początek ery wzmacniaczy tranzystorowych to lata 50., późniejszy okres (do lat 80.) to czas walki pomiędzy odchodzącymi do lamusa lampami a nowymi tranzystorami{{fakt|data=2010-03}}.
We wzmacniaczach tranzystorowych [[przedwzmacniacz]] i wzmacniacz mocy oparte są wyłącznie na [[tranzystor]]ach. Początek ery wzmacniaczy tranzystorowych to lata 50., późniejszy okres (do lat 80.) to czas walki pomiędzy odchodzącymi do lamusa lampami a nowymi tranzystorami{{fakt|data=2010-09}}.


Wzmacniacze tranzystorowe mogą być wykonane przy wykorzystaniu [[element dyskretny|elementów dyskretnych]] (osobnych tranzystorów) bądź z użyciem przeznaczonych do tego celu [[układ scalony|układu scalonego]]. Technika dyskretna jest bardziej pracochłonna, pozwala jednak na uzyskanie niepowtarzalnych rezultatów i umożliwia szersze i bardziej szczegółowe kształtowanie brzmienia{{fakt|data=2010-03}}.
Wzmacniacze tranzystorowe mogą być wykonane przy wykorzystaniu [[element dyskretny|elementów dyskretnych]] (osobnych tranzystorów) bądź z użyciem przeznaczonych do tego celu [[układ scalony|układu scalonego]]. Technika dyskretna jest bardziej pracochłonna, pozwala jednak na uzyskanie niepowtarzalnych rezultatów i umożliwia szersze i bardziej szczegółowe kształtowanie brzmienia{{fakt|data=2010-09}}.


=== Wzmacniacz hybrydowy ===
=== Wzmacniacz hybrydowy ===
Ma mieszaną konstrukcję [[przedwzmacniacz|preampu]] i [[wzmacniacz mocy|wzmacniacz mocy]]. Najczęściej spotykanym rozwiązaniem (tzw. hybryda standardowa) jest przedwzmacniacz oparty na lampie i tranzystorowy wzmacniacz mocy, co pozwala uzyskać bardzo dużą moc muzyczną i stosunkowo niewielki ciężar urządzenia. W przypadku wzmacniaczy basowych, hybrydy stosuje się na porządku dziennym{{fakt|data=2010-03}}.
Ma mieszaną konstrukcję [[przedwzmacniacz|preampu]] i [[wzmacniacz mocy|wzmacniacz mocy]]. Najczęściej spotykanym rozwiązaniem (tzw. hybryda standardowa) jest przedwzmacniacz oparty na lampie i tranzystorowy wzmacniacz mocy, co pozwala uzyskać bardzo dużą moc muzyczną i stosunkowo niewielki ciężar urządzenia. W przypadku wzmacniaczy basowych, hybrydy stosuje się na porządku dziennym{{fakt|data=2010-09}}.


Rzadko spotykanym rozwiązaniem, jest zastosowanie tranzystorowego przedwzmacniacza i lampowego wzmacniacza mocy (tzw. hybryda odwrotna). Rozwiązanie to ma wielu zwolenników z uwagi na to, że lampowy wzmacniacz mocy "ociepla" brzmienie. Odwrotne hybrydy zaprzestano produkować w latach osiemdziesiątych{{fakt|data=2010-03}}.
Rzadko spotykanym rozwiązaniem, jest zastosowanie tranzystorowego przedwzmacniacza i lampowego wzmacniacza mocy (tzw. hybryda odwrotna). Rozwiązanie to ma wielu zwolenników z uwagi na to, że lampowy wzmacniacz mocy "ociepla" brzmienie. Odwrotne hybrydy zaprzestano produkować w latach osiemdziesiątych{{fakt|data=2010-09}}.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 02:48, 18 gru 2015

Combo (wzmacniacz i kolumna w jednej paczce) firmy Mesa Boogie Mark IV Combo

Wzmacniacz gitarowywzmacniacz przeznaczony do wzmacniania sygnału pochodzącego z gitary elektrycznej lub akustycznej. Większość wzmacniaczy gitarowych zawiera dodatkowe układy przetwarzające i modyfikujące dźwięk, jak np. overdrive (zwany potocznie przesterem) i reverb (zwany pogłosem).

Historia

Pierwsze wzmacniacze gitarowe wykorzystywano na początku lat trzydziestych jako narzędzie pomagające gitarzyście 'przebić się' przez orkiestrę jazzową. Do ogólnego użytku wzmacniacze te weszły w roku 1949, kiedy Leo Fender wypuścił na rynek pierwszą seryjnie produkowaną gitarę elektryczną typu solid body[potrzebny przypis].

Konstrukcja

Przykład standardowego wzmacniacza (head) podłączanego do osobnej kolumny.

Każdy wzmacniacz gitarowy składa się z dwóch stopni (ang. amplifier stage): przedwzmacniacza i wzmacniacza mocy. Podstawową funkcją przedwzmacniacza jest zwiększenie poziomu sygnału z przystawek gitary, tak by mógł wysterować wzmacniacz mocy. W przedwzmacniaczu odbywa się także kształtowanie barwy dźwięku, przesterowanie i dodawanie efektów (patrz pętla efektów). Wzmacniacz mocy ma za zadanie wzmocnienie sygnału na tyle, by wysterować podłączone do wzmacniacza głośniki[1].

We wzmacniaczach typu combo trzecim elementem jest głośnik.

Wzmacniacz lampowy

Lampowy wzmacniacz gitarowy combo Trace Elliot Bonneville – widok od tyłu. Widocznych jest sześć małych lamp w kubkach ekranujących (obwód przedwzmacniacza), dwie duże lampy (obwód wzmacniacza) i dwa transformatory – zasilający i głośnikowy.

We wzmacniaczach lampowych zarówno w przedwzmacniaczu jak i w wzmacniaczu mocy wykorzystuje się lampy elektronowe.

Wzmacniacz tranzystorowy

We wzmacniaczach tranzystorowych przedwzmacniacz i wzmacniacz mocy oparte są wyłącznie na tranzystorach. Początek ery wzmacniaczy tranzystorowych to lata 50., późniejszy okres (do lat 80.) to czas walki pomiędzy odchodzącymi do lamusa lampami a nowymi tranzystorami[potrzebny przypis].

Wzmacniacze tranzystorowe mogą być wykonane przy wykorzystaniu elementów dyskretnych (osobnych tranzystorów) bądź z użyciem przeznaczonych do tego celu układu scalonego. Technika dyskretna jest bardziej pracochłonna, pozwala jednak na uzyskanie niepowtarzalnych rezultatów i umożliwia szersze i bardziej szczegółowe kształtowanie brzmienia[potrzebny przypis].

Wzmacniacz hybrydowy

Ma mieszaną konstrukcję preampu i wzmacniacz mocy. Najczęściej spotykanym rozwiązaniem (tzw. hybryda standardowa) jest przedwzmacniacz oparty na lampie i tranzystorowy wzmacniacz mocy, co pozwala uzyskać bardzo dużą moc muzyczną i stosunkowo niewielki ciężar urządzenia. W przypadku wzmacniaczy basowych, hybrydy stosuje się na porządku dziennym[potrzebny przypis].

Rzadko spotykanym rozwiązaniem, jest zastosowanie tranzystorowego przedwzmacniacza i lampowego wzmacniacza mocy (tzw. hybryda odwrotna). Rozwiązanie to ma wielu zwolenników z uwagi na to, że lampowy wzmacniacz mocy "ociepla" brzmienie. Odwrotne hybrydy zaprzestano produkować w latach osiemdziesiątych[potrzebny przypis].

  1. Michael Ross: Getting Great Guitar Sounds – A Non-Technical Approach to Shaping Your Personal Sound. Wyd. 2. Milwaukee: Hal Leonard Corporation, 1998, s. 30. ISBN 0-7935-9140-6.

Linki zewnętrzne