Ignacy Urbański (winogrodnik): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
uzupełniona data śmierci |
m błąd daty |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|data urodzenia = [[1840]] |
|data urodzenia = [[1840]] |
||
|miejsce urodzenia = [[Pieruszyce]] |
|miejsce urodzenia = [[Pieruszyce]] |
||
|data śmierci = 30 wrzesień [[ |
|data śmierci = 30 wrzesień [[1921]] |
||
|miejsce śmierci = [[Pleszew]]{{r|zm}} |
|miejsce śmierci = [[Pleszew]]{{r|zm}} |
||
|zawód = nauczyciel - ogrodnik |
|zawód = nauczyciel - ogrodnik |
||
Wersja z 13:52, 19 gru 2015
 Ignacy Urbański (przed rokiem 1910) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel - ogrodnik |
| Narodowość | |
| Małżeństwo |
Julianna |
| Dzieci |
Maria, Julian, Helena, Kazimierz |
Ignacy Urbański (ur. 25 stycznia 1840 w Pieruszycach, zm. prawdopodobnie w 1922 roku w Pleszewie[2] – wielkopolski winogrodnik.
Ukończył Królewskie Katolickie Seminarium Nauczycielskie w Paradyżu (1863). Komisja egzaminacyjna stwierdziła i zaznaczyła na świadectwie końcowym jego dużą wiedzę na temat ogrodnictwa [2]. Pracując jako nauczyciel w Powszechnej Szkole Katolickiej w Pleszewie został zobligowany do prowadzenia przyszkolnej szkółki ogrodniczej[2]. Założył też przydomową winnicę z której czerpał korzyści, sprzedając owoce i sadzonki[3]. Z czasem wyspecjalizował się w hodowli i selekcji nowych odmian winorośli, stając się polskim pionierem w tej dziedzinie. W efekcie tej hodowli i selekcji uzyskał odmiany „Triumf” i „Jadwiga”, które znane są także poza Polską (w Niemczech, Szwecji, Finlandii, Estonii i Czechach). Za odmianę „Triumf” otrzymał dyplom od następczyni tronu szwedzkiego[3]. Pisał też artykuły na temat winorośli w czasopiśmie ogrodniczym „Praktischer Ratgeber für Obst- und Gartenbau” i był tam ekspertem w rozstrzyganiu kwestii spornych na temat winorośli[3]. Inne odmiany uzyskane przez I. Urbańskiego to „Julianna” i „Perran”; są one jednak mniej znane[4]. W roku 1919 sprzedał swoją kolekcję winorośli Wielkopolskiej Izbie Rolniczej[5]. Została ona umieszczona w winnicy doświadczalnej przy Szkole Ogrodniczej w Koźminie[6].
- ↑ Archiwum Kościelne: Archiwum Parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Pleszewie. Pleszew.
- ↑ a b c AP Kalisz, nr zespołu 28, sygn. 420. „Akta miasta Pleszewa”. Archiwum w Kaliszu. (niem.).
- ↑ a b c ks. Kazimierz Niesiołowski. Szkice i sylwetki z przeszłości Pleszewa. „Monografie - Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu”. s. 67. [dostęp 9 grudnia 2015].
- ↑ J. Marciniec. Sprawozdanie z działalności Szkoły Ogrodniczej w Koźminie za 1921 rok. „Rocznik WIR w Poznaniu”, s. 114, 1922. [dostęp 9 grudnia 2015].
- ↑ W. Dykier. Sprawozdanie Wiekop. Izby Rolniczej za 1919-1920 rok. „Sprawozdanie WIR w Poznaniu”, s. 27, 1921. [dostęp 9 grudnia 2015].
- ↑ Szkoła Ogrodnicza Wlkp. Izby Rolniczej w Koźminie. „Sprawozdanie Wielkopolskiej Izby Rolniczej”, s. 169–183, 1930. [dostęp 9 grudnia 2015].