Barbara Kostrzewska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
WP:SK, dodałem kat. Łączniczki |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}} |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|data urodzenia = [[21 października]] [[1915]] |
|data urodzenia = [[21 października]] [[1915]] |
||
|miejsce urodzenia = [[Jodłowa]] |
|miejsce urodzenia = [[Jodłowa]] |
||
|imię przy narodzeniu = |
|||
|data śmierci = [[14 listopada]] [[1986]] |
|data śmierci = [[14 listopada]] [[1986]] |
||
|miejsce śmierci = [[Warszawa]] |
|miejsce śmierci = [[Warszawa]] |
||
|przyczyna śmierci = |
|||
|miejsce spoczynku = |
|||
|zawód = [[śpiew]]aczka, [[reżyser]]ka teatralna, [[Łącznik (osoba)|łączniczka]] |
|zawód = [[śpiew]]aczka, [[reżyser]]ka teatralna, [[Łącznik (osoba)|łączniczka]] |
||
|odznaczenia = |
|odznaczenia = |
||
|commons = Category:Barbara Kostrzewska |
|commons = Category:Barbara Kostrzewska |
||
|wikiźródła = |
|||
|wikicytaty = |
|||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
Wersja z 03:43, 1 sty 2016
Barbara Kostrzewska w "Dziewczęciu z Holandii" | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
śpiewaczka, reżyserka teatralna, łączniczka |
Barbara Kostrzewska z domu Trznadel[1] (ur. 21 października 1915 w Jodłowej, zm. 14 listopada 1986 w Warszawie[2][3]) – polska śpiewaczka (sopran liryczno-koloraturowy), reżyser, dyrektor i kierownik artystyczny teatru.
Życiorys
Ukończyła seminarium nauczycielskie i rozpoczęła studia w Konserwatorium Muzycznym w Krakowie, po jej ukończeniu otrzymała tytuł nauczyciela muzyki i śpiewu dla szkół średnich. Wyszła za mąż za adwokata Stanisława Kostrzewskiego, syna burmistrza Przemyśla Józefa[4]. Zamieszkała w Przemyślu, występowała na scenie Teatru Fredreum. Równocześnie pracowała w seminarium nauczycielskim oraz jeździła na lekcje śpiewu do Lwowa u Augusta Dianniego. Pierwszy występ miał miejsce we Lwowie i był transmitowany przez lokalną rozgłośnię radiową. Wkrótce wystąpiła podczas lwowskich Targów Wschodnich. Następnie pojechała do Warszawy na organizowane przesłuchania wstępne do Teatru Wielkiego, otrzymała angaż z rąk ówczesnego dyrektora Adama Dołżyckiego[5].
Debiutowała w 1937 w warszawskim Teatrze Wielkim, śpiewając partie Micaeli w Carmen i Małgorzaty w Fauście.
W czasie wojny występowała w repertuarze operetkowym i rewiowym w jawnych teatrach Warszawy i Krakowa, równocześnie należała do Armii Krajowej (ps. „Maria”), gdzie była łączniczką i sanitariuszką. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim.
Po wojnie była solistką Opery Śląskiej w Bytomiu (1946–1949), Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu (do 1954) i Opery Narodowej w Warszawie (do 1957). Zagrała rolę Pauliny Rivoli w filmie Warszawskiej premierze (1951). Następnie była kierownikiem artystycznym i solistką Teatru Muzycznego Spółdzielczego w Warszawie (do 1959), Teatru Muzycznego w Lublinie (do 1966), gdzie występowała także jako solistka i dyrektorem Operetki Dolnośląskiej we Wrocławiu (do 1979).
Po przejściu na emeryturę wróciła do Warszawy, jednak nadal poświęcała się pracy zawodowej. W ostatnich lata życia zajmowała się reżyserowaniem oraz pracą pedagogiczną. Była jedną z ostatnich primadonn w starym stylu.
Spektakle teatralne (wybór)
- Manewry jesienne
- 1937 – Carmen (Opera Warszawska)
- 1937 – Faust (Opera Warszawska)
- 1937 – Słońce Meksyku (Teatr Wielki w Warszawie)
- 1937 – Ptasznik z Tyrolu
- 1938 – Książę Szirasu "Teatr Malickiej"
- 1939 – Dziewczę z Holandii (Teatr Wielki w Warszawie)
- ↑ Jan Mazanka: Zakończono projekt. staszowski.eu, 2014-11-12. [dostęp 2014-12-23].
- ↑ Józef Kański: "Słowik Warszawy" Barbara Kostrzewska. W: Józef Kański: Mistrzowie sceny operowej. Wyd. 2. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1988, s. 271-272-30. ISBN 83-224-1774-8.
- ↑ Zbigniew Adrjański: Kalejdoskop estradowy : leksykon polskiej rozrywki 1944-1989 : artyści, twórcy, osobistości. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09191-9.
- ↑ „Powiat staszowski”. Nr 57, s. 41, grudzień 2014. Staszów. ISSN 1641-82-12. (pol.).
- ↑ Wacław Panek, Barbara Kostrzewska i jej uśmiech
Bibliografia
- Józef Kański: "Słowik Warszawy" Barbara Kostrzewska. W: Józef Kański: Mistrzowie sceny operowej. Wyd. 2. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1988, s. 271-272-30. ISBN 83-224-1774-8.
- Zbigniew Adrjański: Kalejdoskop estradowy : leksykon polskiej rozrywki 1944-1989 : artyści, twórcy, osobistości. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09191-9.
- Ludwik Sempoliński: Wielcy artyści małych scen. Warszawa: Czytelnik, 1977.
Linki zewnętrzne
- Barbara Kostrzewska w bazie IMDb (ang.)
- Barbara Kostrzewska w bazie Filmweb
- Barbara Kostrzewska w bazie filmpolski.pl
- Szablon:E-teatr
- Barbara Kostrzewska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”