Chałupnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
m zobacz też |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Komornik (historia)|Komornik]] |
|||
* [[Kmieć]] |
|||
* [[Parobek]] |
|||
* [[Zagrodnik]] |
|||
[[Kategoria:Historia gospodarcza Polski]] |
[[Kategoria:Historia gospodarcza Polski]] |
||
Wersja z 10:21, 10 sty 2016
Chałupnik:
- obecnie: rzemieślnik drobnej wytwórczości, wykonujący pracę u siebie w domu na własnym warsztacie na zlecenie i z surowców dostarczanych przez nakładcę.[1] Termin chałupnika wiąże się z prawem pracy. Chałupnik korzysta z niektórych praw pracowniczych.
- dawniej (XVII-XVIII w.): chłop bezrolny (lub prawie bezrolny) posiadający dom (chałupę) lub w nim mieszkający niekoniecznie na stałe, nieposiadający ziemi lub jedynie mały ogród i obejście. Zwykle zobowiązany odrabiać pańszczyznę. Przykład: „Chałupnicy, ogródki tylko przy chałupie mający, po gr. 6. płacą” AktaKrak III 36. [2] W 1767 r. na wsi śląskiej chałupnicy stanowili 15 %, zagrodnicy 49 % i kmiecie 15 %[3].
- ↑ encyklopedia.pwn.pl
- ↑ Słownik Języka Polskiego XVII i 1. połowy XVIII wieku, Polska Akademia Nauk, Instytut Języka Polskiego
- ↑ Krzysztof Groniowski. Uwłaszczenie chłopów w Polsce. Warszawa 1976, s. 37.