Jodek ołowiu: Różnice pomiędzy wersjami

Jodek ołowiu
	; Próbka strąconego jodku ołowiu(II)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	jodek ołowiu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	PbI2
Masa molowa	461,01 g/mol
Wygląd	żółte, krystaliczne ciało stałe
	Identyfikacja
Numer CAS	10101-63-0
PubChem	{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.).{{PubChem}} Brakujące pola: cid oraz nazwa. Nieznane pola: 1.
Właściwości
	Gęstość
	6,16 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	9,1 g/l (30 °C)
Temperatura topnienia	402 °C
Temperatura wrzenia	954 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Zwroty H	H302, H332, H360, H373, H410
Zwroty P	P201, P273, P308+P313, P501
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Toksyczny; (T)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R20/22, R33, R50/53, R61, R62
Zwroty S	S45, S53, S60, S61
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
Temperatura zapłonu	nie dotyczy °C
	Podobne związki
Inne aniony	siarczek ołowiu(II); chlorek ołowiu(II)
Inne kationy	jodek litu; jodek sodu; jodek magnezu; jodek miedzi
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:59, 25 lut 2016

p

Jodek ołowiu – nieorganiczny związek chemiczny, sól ołowiu i kwasu jodowodorowego o wzorze PbI₂. W temperaturze pokojowej jest toksycznym, żółtym, słabo rozpuszczalnym w wodzie ciałem stałym. W podwyższonej temperaturze zmienia swój kolor na ceglasto czerwony.

Zastosowanie

w formie kryształów – jako detektor wysokoenergetycznych fotonów, w tym promieniowania rentgenowskiego i promieniowania gamma
jako barwnik w XIX wieku. Nie przyjął się jednak ze względu na niską stabilność

Otrzymywanie^[3]

Bezpośrednia synteza z pierwiastków

Pb + I₂ → PbI₂

Reakcje strącania rozpuszczalnych w wodzie soli ołowiu(II) np. azotanu, octanu, chlorku (PbCl₂ jest średnio rozpuszczalny) z rozpuszczalnymi w wodzie jodkami:

Pb²⁺ + 2I^- → PbI₂↓

Reakcje te są reakcjami charakterystycznymi wykorzystywanymi do jakościowego wykrywania zarówno jonów Pb²⁺ jaki i jonów I^-.

Jodek ołowiu rozpuszcza się w nadmiarze jodku potasu:

Pb(NO₃)₂ + 2KI → PbI₂↓ + 2KNO₃

PbI₂ + 2KI → K₂[PbI₄]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jodek ołowiu. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2013-03-24]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}
↑ ^a ^b ^c ^d Jodek ołowiu (nr 203602) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
↑ Florian Domka: Chemiczne metody analizy jakościowej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2000, s. 79-81; 161-165. ISBN 83-232-1006-3.

[AKRON-1] Jodek ołowiu. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2013-03-24]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}

[SA-2] Jodek ołowiu (nr 203602) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[3] Florian Domka: Chemiczne metody analizy jakościowej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2000, s. 79-81; 161-165. ISBN 83-232-1006-3.

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-{{Związek chemiczny infobox
+p{{Związek chemiczny infobox
  |nazwa                      = Jodek ołowiu
  |1. grafika                 = Lead-diiodide-3D-polyhedra.png
  |opis 1. grafiki            =
+ |rozmiar 1. grafiki         = 250px
  |2. grafika                 =
  |opis 2. grafiki            =
- |3. grafika                 =
+ |3. grafika                 = Lead(II) iodide sample.jpg
- |opis 3. grafiki            =
+ |opis 3. grafiki            = Próbka strąconego jodku ołowiu(II)
  |nazwa systematyczna        = jodek ołowiu
  |inne nazwy                 =

1. Litowców	LiI NaI KI RbI CsI
2. Berylowców	BeI 2 MgI 2 CaI 2 SrI 2 BaI 2 RaI 2
3. Skandowców	ScI 3 YI 3 LaI 3 AcI 3
4. Tytanowców	TiI 2 TiI 3 TiI 4 ZrI 2 ZrI 3 ZrI 4 ZrOI 2 HfI 4 HfOI 2
5. Wanadowców	VI 2 VI 3 VI 4 VOI VOI 2 VOI 3 NbI 3 NbI 5 NbOI 3 TaI 5
6. Chromowców	CrI 2 CrI 3 MoI 2 (Mo 3I 6) MoI 3 MoI 4 MoI 5 WI 2 WI 4 WI 5 WI 6
7. Manganowców	MnI 2 MnI 3 TcI ReI 3 ReI 5
8. Żelazowców	FeI 2 FeI 3 (Fe 2I 6) Fe 2I 5 RuI 3 RuI 4 OsI 2 OsI 3 OsI 4
9. Kobaltowców	CoI 2 CoI 3 RhI 3 IrI 2 IrI 3 IrI 4
10. Niklowców	NiI 2 PdI 2 PtI 2 PtI 3 PtI 4
11. Miedziowców	CuI (Cu 2I 2) CuI 2 Cu(OH)I AgI AuI AuI 3 (Au 2I 6)
12. Cynkowców	ZnI 2 Zn(OH)I 2 CdI 2 Cd(OH)I 2 Hg 2I 2 HgI 2
13. Borowców	BI 3 AlI 3 GaI 2 GaI 3 InI InI 2 InI 3 TlI TlI 3
14. Węglowców	CI 4 SiI 4 GeI 2 GeI 4 GeOI 2 SnI 2 SnI 4 Sn 2OI 2 SnOI 2 PbI 2 Pb(OH)I PbI 4
15. Azotowców	NI 3 NH 4I NOI PI 2 PI 3 POI 3 PI 5 AsI 2 (As 2I 4) AsI 3 AsI 5 SbI 3 SbI 5 BiI 3 BiI 2 BrOI
16. Tlenowców	S 2I 2 SI 2 SI 4 SOI 2 SO 2I 2 Se 2I 2 SeI 4 SeO 2I 2 TeI 2 TeI 4 PoI 2 PoI 4
17. Fluorowców	BrI

Wersja z 22:59, 25 lut 2016

Zastosowanie

Otrzymywanie[3]

Otrzymywanie^[3]