Zygmunt Gorazdowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
TMO |
m poprawa linków |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
== Biografia == |
== Biografia == |
||
Urodził się w religijnej rodzinie szlacheckiej jako drugie z siedmiorga dzieci Feliksa i Aleksandry z Łazowskich h. [[Łada (herb szlachecki)|Łada]]. 9 listopada 1845 został ochrzczony w [[Kościół i klasztor Franciszkanów w Sanoku|kościele Franciszkanów w Sanoku]]. Razem z rodziną młody Zygmunt przebywał w Sanoku sześć lat. To tutaj uniknął [[rzeź galicyjska|rzezi galicyjskiej]]. Opiekunka ukryła małego Zygmunta pod kołem młyńskim, ale przy tej okazji nabawił się poważnej choroby płuc – gruźlicy, która później towarzyszyła mu już przez całe życie. W roku 1864 ukończył [[I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu|gimnazjum]] w [[Przemyśl]]u. Jako uczeń uczestniczył w [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]]. Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo na [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytecie Lwowskim]]. |
Urodził się w religijnej rodzinie szlacheckiej jako drugie z siedmiorga dzieci [[Szczęsny Gorazdowski|Feliksa]] i Aleksandry z Łazowskich h. [[Łada (herb szlachecki)|Łada]]. 9 listopada 1845 został ochrzczony w [[Kościół i klasztor Franciszkanów w Sanoku|kościele Franciszkanów w Sanoku]]. Razem z rodziną młody Zygmunt przebywał w Sanoku sześć lat. To tutaj uniknął [[rzeź galicyjska|rzezi galicyjskiej]]. Opiekunka ukryła małego Zygmunta pod kołem młyńskim, ale przy tej okazji nabawił się poważnej choroby płuc – gruźlicy, która później towarzyszyła mu już przez całe życie. W roku 1864 ukończył [[I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu|gimnazjum]] w [[Przemyśl]]u. Jako uczeń uczestniczył w [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]]. Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo na [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytecie Lwowskim]]. |
||
W 1865 przerwał studia i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie. Po ukończeniu seminarium odbył dwuletnie leczenie ze względu na gwałtowny nawrót gruźlicy. |
W 1865 przerwał studia i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie. Po ukończeniu seminarium odbył dwuletnie leczenie ze względu na gwałtowny nawrót gruźlicy. |
||
Wersja z 17:04, 22 kwi 2016
{{{tytuły}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Czczony przez |
{{{kościół}}} |
Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} |
Zygmunt Karol Gorazdowski h. Prawdzic (ur. 1 listopada 1845 w Sanoku, zm. 1 stycznia 1920 we Lwowie) – święty katolicki, polski ksiądz.
Biografia
Urodził się w religijnej rodzinie szlacheckiej jako drugie z siedmiorga dzieci Feliksa i Aleksandry z Łazowskich h. Łada. 9 listopada 1845 został ochrzczony w kościele Franciszkanów w Sanoku. Razem z rodziną młody Zygmunt przebywał w Sanoku sześć lat. To tutaj uniknął rzezi galicyjskiej. Opiekunka ukryła małego Zygmunta pod kołem młyńskim, ale przy tej okazji nabawił się poważnej choroby płuc – gruźlicy, która później towarzyszyła mu już przez całe życie. W roku 1864 ukończył gimnazjum w Przemyślu. Jako uczeń uczestniczył w powstaniu styczniowym. Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim. W 1865 przerwał studia i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie. Po ukończeniu seminarium odbył dwuletnie leczenie ze względu na gwałtowny nawrót gruźlicy.
Święcenia kapłańskie otrzymał 25 lipca 1871 w katedrze lwowskiej. Przez pierwsze sześć lat pracował jako wikariusz i administrator w Tartakowie, Wojniłowie, Bukaczowcach, Gródku Jagiellońskim i Żydaczowie.
Działalność kapłańska i charytatywna we Lwowie
Od 1877 rozpoczął działalność kapłańską i dobroczynną we Lwowie. Już za życia mówiono o nim Ksiądz Dziadów, ojciec ubogich,[1] apostoł Bożego Miłosierdzia. Spędził we Lwowie 40 lat, najpierw jako wikary, a potem proboszcz parafii kościoła św. Mikołaja.
Włączał się czynnie w istniejące już instytucje dobroczynne, powoływał też nowe. Założył dom pracy dobrowolnej dla żebraków, z jego inicjatywy zorganizowano tanią kuchnię ludową, w której żywili się robotnicy, studenci, młodzież szkolna, dzieci, a najliczniej – biedota lwowska. Wydawano w niej dziennie około 600 obiadów (korzystał z niej także św. brat Albert Chmielowski, ilekroć przebywał we Lwowie), założył zakład dla nieuleczalnie chorych i rekonwalescentów, dla ubogich studentów Seminarium Nauczycielskiego otworzył „Internat św. Jozafata”, którego był długoletnim dyrektorem. Powołał do istnienia pierwszy, a także przez długie lata jedyny w Galicji Zakład Dzieciątka Jezus dla samotnych matek i porzuconych niemowląt, w którym za jego życia uratowano około 3000 dzieci[potrzebny przypis]. W 1908 został członkiem wydziału Towarzystwa Miłosierdzia „Opatrzność” we Lwowie, utrzymującego „Dom Pracy” w tym mieście, stanowiący przytułek dla ubogich[2].
Inicjator działalności zgromadzeń zakonnych
W roku 1903 założył katolicką polsko-niemiecką szkołę pw. św. Józefa, którą prowadzili bracia szkolni, sprowadzeni do Lwowa dzięki jego staraniom. Zorganizował zakonne Zgromadzenie Sióstr św. Józefa[3]. Zakonnice niosły posługę cierpiącym w szpitalach, sierocińcach, ochronkach, w domach prywatnych.
Zmarł w opinii świętości. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim[4].
Beatyfikacja
Został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II podczas jego wizyty we Lwowie w czerwcu 2001, zaś kanonizowany przez papieża Benedykta XVI w Rzymie 23 października 2005 wraz z drugim polskim duchownym, lwowskim arcybiskupem obrządku łacińskiego Józefem Bilczewskim.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (1 stycznia)[5], a w Polsce 26 czerwca, w rocznicę beatyfikacji.
Upamiętnienia
Od lipca 2006 roku jest współpatronem miasta Sanoka[6]. Decyzję władz samorządowych zatwierdziła dekretem Stolica Apostolska. Uroczyste ogłoszenie patronatu ogłoszono w październiku 2006 roku podczas mszy św. na sanockim rynku, której przewodniczył biskup Józef Michalik[7]. Na obszarze Sanoka imieniem Zygmunta Gorazdowskiego nazwano jedną z ulic w dzielnicy Wójtostwo[8].
Na fasadzie kościoła franciszkanów w Sanoku znajduje się tablica upamiętniająca św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego. Inskrypcja głosi: W tym kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Sanoku został ochrzczony 9 listopada 1845 roku św. ks. Zygmunt Gorazdowski, sanoczanin, beatyfikowany we Lwowie przez Jana Pawła II, 26.06.2001 r., kanonizowany w Rzymie przez Benedykta XVI, 23.10.2005 r. Ponadto w klasztorze franciszkanów w Sanoku jego imieniem nazwano kaplicę[9].
30 października 2010 w Sanoku przy współudziale społeczeństwa oraz zaproszonych gości m.in. biskupów Józefa Michalika i biskupa lwowskiego Mieczysława Mokrzyckiego odsłonięto statuę św. Zygmunta Gorazdowskiego przed kościołem Parafią Chrystusa Króla w Sanoku. Przedstawia stojącego ks. Zygmunta Gorazdowskiego skłaniającego się do siedzącej kobiety z dzieckiem na rękach. Treść podpisu na postumencie brzmi: Patron miasta Sanoka Św. Ks. Zygmunt Gorazdowski. 1845 Sanok 1920 Lwów. Autorami było małżeństwo Marek Maślaniec i Agnieszka Świerzowicz. Został odsłonięty 30 października 2010 roku[10]. Sfinansowano go z darów sanoczan[11].
Galeria
-
Kościół św. Mikołaja we Lwowie
-
Grób św. Zygmunta Gorazdowskiego na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie
-
Pomnik przy kościele Chrystusa Króla w Sanoku
-
Kaplica pw. św. Zygmunta Gorazdowskiego w klasztorze franciszkanów w Sanoku
-
Tablica pamiątkowa na fasadzie kościoła franciszkanów w Sanoku
Przypisy
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- ↑ Arkadiusz Bednarczyk: Ksiądz dziadów. Niedziela. [dostęp 2013-05-10]. (pol.).
- ↑ Kronika. Towarzystwo Miłosierdzia „Opatrzność”. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 155 z 9 lipca 1908.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieBogumił Łoziński Leksykon
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieNicieja1988
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieSB
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieWaldemar Och Kalendarium
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieWaldemar Och Kalendarium2
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Wykaz nazw ulic miasta Sanoka. sanok.pl, 2012-01-13. [dostęp 2015-08-15].
- ↑ Kaplica św. Z. Gorazdowskiego. podkarpackie.regiopedia.pl. [dostęp 2013-05-10]. (pol.).
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieGorazdJP2
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieWaldemar Och Kalendarium3
BŁĄD PRZYPISÓW
- Duchowni związani z Sanokiem
- Duchowni diecezji lwowskiej (łacińskiej)
- Galicyjscy duchowni rzymskokatoliccy
- Założyciele zakonów katolickich
- Ludzie związani z Gródkiem
- Ludzie związani ze Lwowem
- Polscy święci katoliccy
- Powstańcy styczniowi
- Zmarli w 1920
- Urodzeni w 1845
- Pochowani na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie
- Kanonizowani przez Benedykta XVI
- Beatyfikowani przez Jana Pawła II