Albert Ayler: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
poprawa przek., usunięcie zbędnych linków do dat, WP:SK+Bn |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
⚫ | '''Albert Ayler''' (ur. [[13 lipca]] [[1936]] w [[Cleveland]], zm. [[25 listopada]] [[1970]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Wilmer |imię=Valerie |tytuł=As serious as your life: the story of the new jazz |wydawca=L. Hill |data=1980 |strony=96 |isbn=9780882081137}}</ref>) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[saksofon]]ista [[jazz]]owy, uważany – obok [[Ornette Coleman|Ornette’a Colemana]] – za twórcę [[free jazz]]u. |
||
⚫ | '''Albert Ayler''' (ur. [[13 lipca]] [[1936]] w [[Cleveland]], zm. [[25 listopada]] [[1970]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Wilmer|imię=Valerie |tytuł=As serious as your life: the story of the new jazz|wydawca=L. Hill|data=1980|strony=96|isbn=9780882081137}}</ref>) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[saksofon]]ista [[jazz]]owy, uważany – obok [[Ornette Coleman| |
||
== Biografia == |
== Biografia == |
||
W dzieciństwie grał na saksofonie altowym w kościele. W wieku 10 lat podjął naukę w szkole muzycznej, grywał też w lokalnych zespołach [[rhythm and blues| |
W dzieciństwie grał na saksofonie altowym w kościele. W wieku 10 lat podjął naukę w szkole muzycznej, grywał też w lokalnych zespołach [[rhythm and blues|rhytm’n’bluesowych]]. W 1952 został członkiem [[blues]]owego zespołu [[Little Walter|Little Waltera Jacobsa]]. Po ukończeniu szkoły średniej zaciągnął się do wojska, stacjonował m.in. we [[Francja|Francji]]. Grywał w orkiestrach wojskowych, wojskowe marsze miały stać się w przyszłości silną inspiracją dla jego muzyki. |
||
Na początku |
Na początku lat 60. powrócił do Stanów Zjednoczonych, jednak ze względu na specyficzny styl gry nie mógł znaleźć pracy jako muzyk. W 1962 powrócił do Europy i zamieszkał w [[Szwecja|Szwecji]]. Nagrywał płyty, prowadził lokalne zespoły jazzowe, współpracował z [[Cecil Taylor|Cecilem Taylorem]]. W 1964 Ayler znów zamieszkał w Stanach Zjednoczonych, w tym samym roku ukazał się jego przełomowy album ''[[Spiritual Unity]]'', nagrany dla nowojorskiej wytwórni ESP. W tym czasie Ayler ostatecznie ukształtował swój freejazzowy styl, grając w trio z basistą [[Gary Peacock|Garym Peacockiem]] i perkusistą [[Sunny Murray|Sunnym Murrayem]]. Z trio Aylera współpracował w tym czasie trębacz [[Don Cherry]] (zastąpiony kilka lat później przez Dona Aylera). |
||
W |
W 1966 Ayler podpisał kontrakt ze znaną wytwórnią [[Impulse!]]. W drugiej połowie lat 60. nagrywał najczęściej z dwoma kontrabasami, co nadało jego muzyce twardsze, bardziej zdecydowane brzmienie. Pod koniec życia Ayler zarejestrował też kilka nowatorskich nagrań, inspirowanych [[rock]]iem i [[funk]]iem, wydanych pośmiertnie na płycie ''[[Holy Ghost]]''. W 1967 przeżył pierwsze załamanie nerwowe. 5 listopada 1970 zniknął, dwadzieścia dni później jego ciało wyłowiono z rzeki [[East River]] w Nowym Jorku. Według oficjalnego śledztwa popełnił [[samobójstwo]]. |
||
== Wybrana dyskografia == |
== Wybrana dyskografia == |
||
Linia 54: | Linia 53: | ||
* ''Swing Low Sweet Spiritual'' (1980) |
* ''Swing Low Sweet Spiritual'' (1980) |
||
* ''Jesus'' (1981) |
* ''Jesus'' (1981) |
||
* ''At |
* ''At Slug’s Saloon'' (1982) |
||
* ''Albert Ayler'' (1991) |
* ''Albert Ayler'' (1991) |
||
* ''Live in Greenwich Village: The Complete Impulse Sessions''(1998) |
* ''Live in Greenwich Village: The Complete Impulse Sessions''(1998) |
||
Linia 63: | Linia 62: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* [http://www.allmusic.com/artist/albert-ayler-mn0000614339 Albert Ayler] w [[ |
* [http://www.allmusic.com/artist/albert-ayler-mn0000614339 Albert Ayler] w [[AllMusic]] |
||
* [http://www.ayler.co.uk/ Strona poświęcona Albertowi Aylerowi |
* [http://www.ayler.co.uk/ Strona poświęcona Albertowi Aylerowi] |
||
* [http://www.diapazon.pl/PelnyMuzyk.php?Id=77 Biografia Alberta Aylera |
* [http://www.diapazon.pl/PelnyMuzyk.php?Id=77 Biografia Alberta Aylera] |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
{{ |
{{SORTUJ:Ayler Albert}} |
||
[[Kategoria:Amerykańscy saksofoniści jazzowi]] |
[[Kategoria:Amerykańscy saksofoniści jazzowi]] |
||
[[Kategoria:Amerykańscy muzycy awangardowi]] |
[[Kategoria:Amerykańscy muzycy awangardowi]] |
Wersja z 19:56, 12 lip 2016
Data i miejsce urodzenia |
13 lipca 1936 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Aktywność |
1952–1970 |
Powiązania |
Gary Peacock, Don Cherry, Sunny Murray, Roswell Rudd, Alan Silva, Donald Ayler, Henry Vestine |
Albert Ayler (ur. 13 lipca 1936 w Cleveland, zm. 25 listopada 1970 w Nowym Jorku[1]) – amerykański saksofonista jazzowy, uważany – obok Ornette’a Colemana – za twórcę free jazzu.
Biografia
W dzieciństwie grał na saksofonie altowym w kościele. W wieku 10 lat podjął naukę w szkole muzycznej, grywał też w lokalnych zespołach rhytm’n’bluesowych. W 1952 został członkiem bluesowego zespołu Little Waltera Jacobsa. Po ukończeniu szkoły średniej zaciągnął się do wojska, stacjonował m.in. we Francji. Grywał w orkiestrach wojskowych, wojskowe marsze miały stać się w przyszłości silną inspiracją dla jego muzyki.
Na początku lat 60. powrócił do Stanów Zjednoczonych, jednak ze względu na specyficzny styl gry nie mógł znaleźć pracy jako muzyk. W 1962 powrócił do Europy i zamieszkał w Szwecji. Nagrywał płyty, prowadził lokalne zespoły jazzowe, współpracował z Cecilem Taylorem. W 1964 Ayler znów zamieszkał w Stanach Zjednoczonych, w tym samym roku ukazał się jego przełomowy album Spiritual Unity, nagrany dla nowojorskiej wytwórni ESP. W tym czasie Ayler ostatecznie ukształtował swój freejazzowy styl, grając w trio z basistą Garym Peacockiem i perkusistą Sunnym Murrayem. Z trio Aylera współpracował w tym czasie trębacz Don Cherry (zastąpiony kilka lat później przez Dona Aylera).
W 1966 Ayler podpisał kontrakt ze znaną wytwórnią Impulse!. W drugiej połowie lat 60. nagrywał najczęściej z dwoma kontrabasami, co nadało jego muzyce twardsze, bardziej zdecydowane brzmienie. Pod koniec życia Ayler zarejestrował też kilka nowatorskich nagrań, inspirowanych rockiem i funkiem, wydanych pośmiertnie na płycie Holy Ghost. W 1967 przeżył pierwsze załamanie nerwowe. 5 listopada 1970 zniknął, dwadzieścia dni później jego ciało wyłowiono z rzeki East River w Nowym Jorku. Według oficjalnego śledztwa popełnił samobójstwo.
Wybrana dyskografia
- Something Different/The First Recordings (1963)
- My Name Is Albert Ayler (1963)
- Spirits (1964)
- Goin' Home (1964)swi
- Spiritual Unity (1964)
- Ghosts (1965)
- Bells (1965)
- Spirits Rejoice (1965)
- New York Eye and Ear Control (1966)
- In Greenwich Village (1967)
- Love Cry (1968)
- New Grass (1969)
- Music Is the Healing Force of the Universe (1969)
- Prophecy (1976)
- The Village Concerts (1978)
- Swing Low Sweet Spiritual (1980)
- Jesus (1981)
- At Slug’s Saloon (1982)
- Albert Ayler (1991)
- Live in Greenwich Village: The Complete Impulse Sessions(1998)
- The Copenhagen Tapes (2002)
- Holy Ghost (2004)
- ↑ Valerie Wilmer: As serious as your life: the story of the new jazz. L. Hill, 1980, s. 96. ISBN 978-0-88208-113-7.