Ostrówek (powiat węgrowski): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
uzupełnienie |
poprawa linków, źródła/przypisy, drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dopracować|źródła= |
{{Dopracować|źródła=2012}} |
||
{{Wieś infobox |
{{Wieś infobox |
||
|nazwa = Ostrówek |
|nazwa = Ostrówek |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[województwo siedleckie|województwa siedleckiego]]. |
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[województwo siedleckie|województwa siedleckiego]]. |
||
Ostrówek położony jest na [[Równina Wołomińska|Równinie Wołomińskiej]], na terenie otuliny [[Nadbużański Park Krajobrazowy|Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego]]. W okolicach miejscowości znajdują się rozległe tereny leśne i łąki. |
Ostrówek położony jest na [[Równina Wołomińska|Równinie Wołomińskiej]], na terenie otuliny [[Nadbużański Park Krajobrazowy|Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego]]. W okolicach miejscowości znajdują się rozległe tereny leśne i łąki. |
||
==Pochodzenie nazwy== |
|||
Nazwa ''„Ostrówek”'' według miejscowych podań ludowych wywodzi się z ''„ostrych bagien”'', w których łatwo można było się utopić, a które otaczały wieś ze wszystkich stron. Do dziś zachowały się tylko trzy. Pozostałe zarosły rozmaitą bagienną roślinnością. Pierwsze z nich, ''Bagno Łopiańskie'' (nazwa wywodzi się od miejscowości [[Łopianka]] koło której owo [[bagno]] się znajduje) składa się z dwóch zbiorników wodnych tworzących specyficzny [[ekosystem]]. Powstały one w wyniku eksploatowania [[torf]]u i są przykładem wtórnego tworzenia się [[torfowisko|torfowiska]]. W lecie, na wodzie kwitną [[grzybienie białe]]. W rezerwacie rosną też inne chronione rośliny: [[bagno zwyczajne]], [[konwalia majowa]], [[Kruszyna pospolita|kruszyna]] i [[rosiczka okrągłolistna]]. Bagienne brzegi upodobały sobie gniazdujące tu [[łabędź niemy|łabędzie nieme]], [[kaczki]] i inne ptaki wodne. |
Nazwa ''„Ostrówek”'' według miejscowych podań ludowych wywodzi się z ''„ostrych bagien”'', w których łatwo można było się utopić, a które otaczały wieś ze wszystkich stron. Do dziś zachowały się tylko trzy. Pozostałe zarosły rozmaitą bagienną roślinnością. Pierwsze z nich, ''Bagno Łopiańskie'' (nazwa wywodzi się od miejscowości [[Łopianka]] koło której owo [[bagno]] się znajduje) składa się z dwóch zbiorników wodnych tworzących specyficzny [[ekosystem]]. Powstały one w wyniku eksploatowania [[torf]]u i są przykładem wtórnego tworzenia się [[torfowisko|torfowiska]]. W lecie, na wodzie kwitną [[grzybienie białe]]. W rezerwacie rosną też inne chronione rośliny: [[bagno zwyczajne]], [[konwalia majowa]], [[Kruszyna pospolita|kruszyna]] i [[rosiczka okrągłolistna]]. Bagienne brzegi upodobały sobie gniazdujące tu [[łabędź niemy|łabędzie nieme]], [[kaczki]] i inne ptaki wodne. |
||
| Linia 43: | Linia 45: | ||
Na pobliskich łąkach, pastwiskach i polach zobaczyć można wychodzące z lasów w poszukiwaniu pożywienia stada [[sarna|saren]] oraz [[Zając szarak|zające]]. |
Na pobliskich łąkach, pastwiskach i polach zobaczyć można wychodzące z lasów w poszukiwaniu pożywienia stada [[sarna|saren]] oraz [[Zając szarak|zające]]. |
||
== Zakład przemysłowy== |
|||
Historia zakładu przemysłowego i obozu jenieckiego. |
|||
| ⚫ | Około 1884 roku Ludwik Loewenstein zbudował „Fabrykę Mebli Metalowych i Odlewnie Żelaza Morfeusz”. Meblami były łóżka metalowe „Higieniczne”. Fabryka rozbudowała się i poszerzyła produkcję o maszyny rolnicze. Od 1929 roku przedsiębiorstwo nazywa się „Fabryka Odlewów Żelaznych i Narzędzi Rolniczych oraz Warsztaty Mechaniczne Ostrówek – Spółka Akcyjna”. Spółka rozwijając się wykupiła nowe tereny i ziemie, na których był torf i glinka. W tym samym czasie zbudowano przystanek kolejowy, bocznicę w Ostrówku i remizę strażacką. Dobra koniunktura na maszyny rolnicze umożliwiła rozszerzenie produkcji o śrutownice zbożowe, wialnie zbożowe, siewniki 15-to rzędowe, sieczkarnie do buraków i ziemniaków. W okresie kryzysu ekonomicznego |
||
| ⚫ | W połowie października 1944 roku udało się wznowić produkcję przez uruchomienie małej odlewni. Dostarczano małe żeliwne części do maszyn rolniczych i piasty do wozów. Odbudowę i remont budynków zakończono w 1948 roku i w tym samym czasie rozpoczęto budowę maszyn budowlanych: wyciągów jednomasztowych szybowych dźwigów budowlanych i podnośników transportowych. Od 1962 roku produkowano żurawie na podwoziach samochodowych od 3 do 6 tonowych oraz wózki transportowe. W 1945 roku otwarto Zasadniczą Szkołę Zawodową. W czerwcu 1971 roku powstał „Zakład - Bumar - Proma” z kombinatów „ZUT – Ostrówek” i „FMB Proma |
||
Źródła: |
|||
St. Sęczyk „Dzieje Łochowa i okolic” |
|||
| ⚫ | Około 1884 roku [[Ludwik Loewenstein]] zbudował „Fabrykę Mebli Metalowych i Odlewnie Żelaza Morfeusz”. Meblami były łóżka metalowe „Higieniczne”. Fabryka rozbudowała się i poszerzyła produkcję o maszyny rolnicze. Od 1929 roku przedsiębiorstwo nazywa się „Fabryka Odlewów Żelaznych i Narzędzi Rolniczych oraz Warsztaty Mechaniczne Ostrówek – Spółka Akcyjna”. Spółka rozwijając się wykupiła nowe tereny i ziemie, na których był torf i glinka. W tym samym czasie zbudowano przystanek kolejowy, bocznicę w Ostrówku i remizę strażacką. Dobra koniunktura na maszyny rolnicze umożliwiła rozszerzenie produkcji o śrutownice zbożowe, wialnie zbożowe, siewniki 15-to rzędowe, sieczkarnie do buraków i ziemniaków. W okresie kryzysu ekonomicznego w latach 1929 – 1934 ograniczono produkcję i zredukowano zatrudnienie. Od 1938 roku powrócono do normalnej produkcji. Wstrzymano produkcję 6 września 1939 a 10 września zakład zajęli żołnierze niemieccy. Przedwojenni właściciele opuścili fabrykę. Okupant uruchomił zakład poszerzając produkcję o wyroby na potrzeby wojska. Po inwazji na [[ZSRR|Związek Sowiecki]] Niemcy podzielili teren fabryki drutem kolczastym i urządzili obóz dla jeńców sowieckich pod nazwą [[Stalag 333]]. Po drugiej stronie szosy wybudowano jeszcze większy podobny obóz. W obu obozach zmarło z głodu i chorób od 10 000 do 12 000 jeńców. W fabryce pracowało ponad 300 robotników. W lipcu 1944 produkcję wstrzymano z powodu nadejścia frontu. Część maszyn Niemcy zdołali wywieźć do Niemiec. |
||
Małgorzata Romańczuk „Historia gminy Ostrówek” |
|||
| ⚫ | W połowie października 1944 roku udało się wznowić produkcję przez uruchomienie małej odlewni. Dostarczano małe żeliwne części do maszyn rolniczych i piasty do wozów. Odbudowę i remont budynków zakończono w 1948 roku i w tym samym czasie rozpoczęto budowę maszyn budowlanych: wyciągów jednomasztowych szybowych dźwigów budowlanych i podnośników transportowych. Od 1962 roku produkowano żurawie na podwoziach samochodowych od 3 do 6 tonowych oraz wózki transportowe. W 1945 roku otwarto Zasadniczą Szkołę Zawodową. W czerwcu 1971 roku powstał „Zakład - Bumar - Proma” z kombinatów „ZUT – Ostrówek” i „FMB Proma Łochów”. Do 1999 roku produkowano tu ładowarko – koparki KTO-162, NK-0451 B (z silnikiem [[Perkins Engines Company Limited|Perkinsa]]), spycho–ładowarki KL-0102 (na ciągniku [[Ursus 4512]]). Od kwietnia 1999 zakład zostaje wyłączony z produkcji i od 1 kwietnia 2000 wydzierżawiony fabryce „Pefbud” z Zambrowa, gdzie produkowano beton towarowy i prefabrykaty. Obecnie zakład nie istnieje. |
||
www.ostrówek.07-132.wsie polskie.pl |
|||
== |
== Bibliografia== |
||
*{{Cytuj książkę |nazwisko= Sęczyk |imię=Stanisław |tytuł=Dzieje Łochowa i okolic |isbn=}} |
|||
* [[Ostrówek]] |
|||
*{{Cytuj książkę |nazwisko=Romańczuk |imię=Małgorzata |tytuł=Historia gminy Ostrówek |isbn=}} |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 15:26, 5 sie 2016
 |
Ten artykuł od 2012 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
 Budynek OSP | |
| Państwo | mazowieckie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
ok. 1700 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 25 |
| Kod pocztowy |
07-132 |
| Tablice rejestracyjne |
WWE |
| SIMC |
0679144 |
Położenie na mapie gminy Łochów  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie powiatu węgrowskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} | |
| Strona internetowa | |
Ostrówek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Łochów.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego.
Ostrówek położony jest na Równinie Wołomińskiej, na terenie otuliny Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. W okolicach miejscowości znajdują się rozległe tereny leśne i łąki.
Pochodzenie nazwy
Nazwa „Ostrówek” według miejscowych podań ludowych wywodzi się z „ostrych bagien”, w których łatwo można było się utopić, a które otaczały wieś ze wszystkich stron. Do dziś zachowały się tylko trzy. Pozostałe zarosły rozmaitą bagienną roślinnością. Pierwsze z nich, Bagno Łopiańskie (nazwa wywodzi się od miejscowości Łopianka koło której owo bagno się znajduje) składa się z dwóch zbiorników wodnych tworzących specyficzny ekosystem. Powstały one w wyniku eksploatowania torfu i są przykładem wtórnego tworzenia się torfowiska. W lecie, na wodzie kwitną grzybienie białe. W rezerwacie rosną też inne chronione rośliny: bagno zwyczajne, konwalia majowa, kruszyna i rosiczka okrągłolistna. Bagienne brzegi upodobały sobie gniazdujące tu łabędzie nieme, kaczki i inne ptaki wodne.
Drugie z nich znajduje się nieopodal Bagna Łopiańskiego, jest jednak od niego o wiele mniejsze. Bagno to obecnie zapomniane jest przez wielu mieszkających w tych okolicach ludzi. Zachowując się odpowiednio cicho można tutaj obserwować czaple siwe i kaczki nurkujące w wodzie w poszukiwaniu pokarmu.
Trzecie z nich to Bagno Baczkowskie, nazywane także Bagnem Kielaka. Składa się z jednego dużego i kilku mniejszych bagien oddzielonych od siebie groblami, na których możemy zaobserwować nory piżmaków. Dodatkowo bagno to zamieszkują łabędzie, kaczki i wiele innych ptaków wodnych.
Tutejsze bagna są miejscem postoju kluczy gęsi zbożowych przelatujących tędy wiosną i jesienią.
Na pobliskich łąkach, pastwiskach i polach zobaczyć można wychodzące z lasów w poszukiwaniu pożywienia stada saren oraz zające.
Zakład przemysłowy
Około 1884 roku Ludwik Loewenstein zbudował „Fabrykę Mebli Metalowych i Odlewnie Żelaza Morfeusz”. Meblami były łóżka metalowe „Higieniczne”. Fabryka rozbudowała się i poszerzyła produkcję o maszyny rolnicze. Od 1929 roku przedsiębiorstwo nazywa się „Fabryka Odlewów Żelaznych i Narzędzi Rolniczych oraz Warsztaty Mechaniczne Ostrówek – Spółka Akcyjna”. Spółka rozwijając się wykupiła nowe tereny i ziemie, na których był torf i glinka. W tym samym czasie zbudowano przystanek kolejowy, bocznicę w Ostrówku i remizę strażacką. Dobra koniunktura na maszyny rolnicze umożliwiła rozszerzenie produkcji o śrutownice zbożowe, wialnie zbożowe, siewniki 15-to rzędowe, sieczkarnie do buraków i ziemniaków. W okresie kryzysu ekonomicznego w latach 1929 – 1934 ograniczono produkcję i zredukowano zatrudnienie. Od 1938 roku powrócono do normalnej produkcji. Wstrzymano produkcję 6 września 1939 a 10 września zakład zajęli żołnierze niemieccy. Przedwojenni właściciele opuścili fabrykę. Okupant uruchomił zakład poszerzając produkcję o wyroby na potrzeby wojska. Po inwazji na Związek Sowiecki Niemcy podzielili teren fabryki drutem kolczastym i urządzili obóz dla jeńców sowieckich pod nazwą Stalag 333. Po drugiej stronie szosy wybudowano jeszcze większy podobny obóz. W obu obozach zmarło z głodu i chorób od 10 000 do 12 000 jeńców. W fabryce pracowało ponad 300 robotników. W lipcu 1944 produkcję wstrzymano z powodu nadejścia frontu. Część maszyn Niemcy zdołali wywieźć do Niemiec.
W połowie października 1944 roku udało się wznowić produkcję przez uruchomienie małej odlewni. Dostarczano małe żeliwne części do maszyn rolniczych i piasty do wozów. Odbudowę i remont budynków zakończono w 1948 roku i w tym samym czasie rozpoczęto budowę maszyn budowlanych: wyciągów jednomasztowych szybowych dźwigów budowlanych i podnośników transportowych. Od 1962 roku produkowano żurawie na podwoziach samochodowych od 3 do 6 tonowych oraz wózki transportowe. W 1945 roku otwarto Zasadniczą Szkołę Zawodową. W czerwcu 1971 roku powstał „Zakład - Bumar - Proma” z kombinatów „ZUT – Ostrówek” i „FMB Proma Łochów”. Do 1999 roku produkowano tu ładowarko – koparki KTO-162, NK-0451 B (z silnikiem Perkinsa), spycho–ładowarki KL-0102 (na ciągniku Ursus 4512). Od kwietnia 1999 zakład zostaje wyłączony z produkcji i od 1 kwietnia 2000 wydzierżawiony fabryce „Pefbud” z Zambrowa, gdzie produkowano beton towarowy i prefabrykaty. Obecnie zakład nie istnieje.
Bibliografia
- Stanisław Sęczyk: Dzieje Łochowa i okolic.
- Małgorzata Romańczuk: Historia gminy Ostrówek.
Linki zewnętrzne
- Siedziba gminy: Łochów
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
| Inne |
