Wspornik

Przykład użycia wspornika w architekturze, Fallingwater, projekt Franka Lloyda Wrighta

Wspornik – element architektoniczny pełniący funkcję podpierającą. Jego zadaniem jest podtrzymanie elementu wystającego przed lico ściany (np. żebra sklepienia, posąg itp.) wewnątrz lub na zewnątrz budynku (balkon, wykusz, pomost lub okno

Wsporniki wykonywano z cegły lub kamienia, rzadziej z drewna, były bogato dekorowane i profilowane. Aktualnie wsporniki jako elementy sztukaterii wykonuje się ze styropianu Ze względu na duże możliwości architektoniczno-plastyczne najbardziej charakterystyczne są wsporniki romańskie i gotyckie (konsola, kroksztyn, modylion).

Wsporniki stosuje się także poza architekturą, w konstrukcjach mechanicznych – w maszynach, pojazdach itp. Wszędzie tam mają podobne zadanie i podobny wygląd, jak w zastosowaniach architektonicznych.

Specyficznym rodzajem wspornika, typowym dla architektury Dalekiego Wschodu, jest dougong.

Zobacz też

• belki proste
• wspornik kierownicy

Bibliografia

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 178. ISBN 83-85001-89-1.