Sándor Kopácsi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ort.
m drobne techniczne
Linia 1: Linia 1:
'''Sándor Kopácsi''' (ur. [[5 marca]] [[1922]] w [[Miszkolc]]u, zm. [[2 marca]] [[2001]] w [[Toronto]]) - jeden z przywódców [[powstanie węgierskie 1956|powstania węgierskiego 1956]].
'''Sándor Kopácsi''' (ur. [[5 marca]] [[1922]] w [[Miszkolc]]u, zm. [[2 marca]] [[2001]] w [[Toronto]]) jeden z przywódców [[powstanie węgierskie 1956|powstania węgierskiego 1956]].


Pracował jako robotnik, po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] został oficerem policji. W czasie powstania narodowego jesienią 1956 był współorganizatorem Gwardii Narodowej i członkiem Rewolucyjnego Komitetu Obrony Krajowej. W 1958 został skazany na dożywotnie pozbawienie wolności, jednak w 1963 go zwolniono. W latach 1975-1989 przebywał na emigracji w [[Kanada|Kanadzie]]. Jest autorem wspomnień ''Węgry 1956. Trzynaście dni nadziei'' (1979, wyd. pol. 1981) i autobiografii ''Skazany na dożywocie'' (wyd. pol. 1990).
Pracował jako robotnik, po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] został oficerem policji. W czasie powstania narodowego jesienią 1956 był współorganizatorem Gwardii Narodowej i członkiem Rewolucyjnego Komitetu Obrony Krajowej. W 1958 został skazany na dożywotnie pozbawienie wolności, jednak w 1963 go zwolniono. W latach 1975-1989 przebywał na emigracji w [[Kanada|Kanadzie]]. Jest autorem wspomnień ''Węgry 1956. Trzynaście dni nadziei'' (1979, wyd. pol. 1981) i autobiografii ''Skazany na dożywocie'' (wyd. pol. 1990).
Linia 7: Linia 7:
* http://lubimyczytac.pl/autor/66310/sandor-kopacsi
* http://lubimyczytac.pl/autor/66310/sandor-kopacsi


{{DEFAULTSORT:Kopacsi, Sandor}}
{{SORTUJ:Kopacsi, Sandor}}
[[Kategoria:Urodzeni w 1922]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1922]]
[[Kategoria:Węgierscy oficerowie]]
[[Kategoria:Węgierscy oficerowie]]

Wersja z 02:37, 23 sie 2016

Sándor Kopácsi (ur. 5 marca 1922 w Miszkolcu, zm. 2 marca 2001 w Toronto) – jeden z przywódców powstania węgierskiego 1956.

Pracował jako robotnik, po II wojnie światowej został oficerem policji. W czasie powstania narodowego jesienią 1956 był współorganizatorem Gwardii Narodowej i członkiem Rewolucyjnego Komitetu Obrony Krajowej. W 1958 został skazany na dożywotnie pozbawienie wolności, jednak w 1963 go zwolniono. W latach 1975-1989 przebywał na emigracji w Kanadzie. Jest autorem wspomnień Węgry 1956. Trzynaście dni nadziei (1979, wyd. pol. 1981) i autobiografii Skazany na dożywocie (wyd. pol. 1990).

Bibliografia