Phoenix-RTOS: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Venglin (dyskusja | edycje)
Venglin (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 28: Linia 28:


== Historia ==
== Historia ==
Phoenix-RTOS został stworzony jako następca systemu operacyjnego Phoenix, opracowanego na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej przez Pawła Pisarczyka w ramach jego pracy magisterskiej w latach 1999-2001. System Phoenix został początkowo zaimplementowany dla mikroprocesorów IA-32, w roku 2003 dostosowany do procesorów ARM7TDMI, a w roku 2004 zrealizowano wersję dla PowerPC. System dostępny był na licencji [[GNU General Public License|GPL]].
Phoenix-RTOS został stworzony jako następca systemu operacyjnego Phoenix, opracowanego na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej przez Pawła Pisarczyka w ramach jego pracy magisterskiej w latach 1999-2001. System Phoenix został początkowo zaimplementowany dla mikroprocesorów IA-32, w roku 2003 dostosowany do procesorów ARM7TDMI, a w roku 2004 zrealizowano wersję dla PowerPC. System Phoenix dostępny jest na licencji [[GNU General Public License|GPL]].


=== Phoenix-RTOS 2.0 ===
=== Phoenix-RTOS 2.0 ===
Linia 34: Linia 34:


Wersja bazuje na jądrze monolitycznym. Początkowo rozwijano wersję dla [[IA-32]] oraz dla procesora konfigurowalnego [[eSI-RISC]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Phoenix Systems ports Phoenix-RTOS to EnSilica’s eSi-RISC processor family|czasopismo=www.chipestimate.com|data dostępu=2016-11-29|opublikowany=www.chipestimate.com|url=https://www.chipestimate.com/news/19678/Phoenix-Systems-ports-Phoenix-RTOS-to-EnSilicas-eSi-RISC-processor-family?news=news&19678=19678}}</ref>. W związku z nawiązaniem współpracy z NXP Semiconductors, system dostosowano do platformy Vybrid ([[Advanced RISC Machines|ARM]] Cortex-A5). Wersja została wyposażona w obsługę protokołów [[PRIME]] (Phoenix-PRIME) i [[G3-PLC]] (Phoenix-G3), wykorzystywanych w sieciach Smart Grid.
Wersja bazuje na jądrze monolitycznym. Początkowo rozwijano wersję dla [[IA-32]] oraz dla procesora konfigurowalnego [[eSI-RISC]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Phoenix Systems ports Phoenix-RTOS to EnSilica’s eSi-RISC processor family|czasopismo=www.chipestimate.com|data dostępu=2016-11-29|opublikowany=www.chipestimate.com|url=https://www.chipestimate.com/news/19678/Phoenix-Systems-ports-Phoenix-RTOS-to-EnSilicas-eSi-RISC-processor-family?news=news&19678=19678}}</ref>. W związku z nawiązaniem współpracy z NXP Semiconductors, system dostosowano do platformy Vybrid ([[Advanced RISC Machines|ARM]] Cortex-A5). Wersja została wyposażona w obsługę protokołów [[PRIME]] (Phoenix-PRIME) i [[G3-PLC]] (Phoenix-G3), wykorzystywanych w sieciach Smart Grid.

System pozwala na działanie aplikacji przeznaczonych dla systemów klasy [[Unix]].


=== Phoenix-RTOS 3.0 ===
=== Phoenix-RTOS 3.0 ===
Linia 39: Linia 41:


=== Moduły HaaS ===
=== Moduły HaaS ===
System Phoenix-RTOS wyposażony jest w tzw. moduły HaaS (Hardware as a Software), które pozwalają na realizację bogatej funkcjonalności urządzeń. Przykładem takich modułów, realizujących funkcjonalność komunikacji PLC ([[Power Line Communication]]) są programowe implementacje protokołów [[PRIME]] i [[G3-PLC]].
System Phoenix-RTOS wyposażony jest w tzw. moduły HaaS (Hardware as a Software), które implementują funkcje urządzeń np. modemów komunikacyjnych. Przykładowe moduły HaaS to:

Phoenix-PRIME to certyfikowana, czysto programowa implementacja standardu [[PRIME]] przeznaczona dla mikrokontrolerów.


# Phoenix-PRIME - programowa implementacja standardu [[PRIME]] (otwarty standard komunikacji PLC używany w SmartGrid), certyfikowana w roku 2014<ref>{{Cytuj|tytuł=Phoenix-PRIME – the first certified pure software PRIME implementation for standard low-cost Kinetis microcontroller {{!}} SETsquared Partnership|czasopismo=www.setsquared.co.uk|data dostępu=2016-11-29|opublikowany=www.setsquared.co.uk|url=http://www.setsquared.co.uk/news/201502/phoenix-prime-%E2%80%93-first-certified-pure-software-prime-implementation-standard-low-cost}}</ref><ref>{{Cytuj|tytuł=Chipsets {{!}} PRIME Alliance|czasopismo=www.prime-alliance.org|data dostępu=2016-11-29|opublikowany=www.prime-alliance.org|url=http://www.prime-alliance.org/?page_id=320}}</ref>.
Phoenix-G3 to czysto programowa implementacja standardu [[G3-PLC]] przeznaczona dla mikrokontrolerów.
# Phoenix-G3 - programowa implementacja standardu [[G3-PLC]] (otwarty standard komunikacji PLC używany w SmartGrid).


== Wdrożenia ==
== Wdrożenia ==

Wersja z 21:13, 29 lis 2016

Phoenix-RTOS
Logo Phoenix-RTOS
Logo programu
Producent

Phoenix Systems sp. z o.o.

Architektura

{{{architektura}}}

Pierwsze wydanie

{{{pierwsze wydanie}}}

Jądro

{{{jądro}}}

Środowisko pracy

{{{środowisko pracy}}}

Licencja

Licencja Phoenix-RTOS

Strona internetowa

Phoenix-RTOSsystem operacyjny czasu rzeczywistego przeznaczony dla urządzeń Internetu rzeczy (IoT). Podstawowym zadaniem systemu jest ułatwienie tworzenia urządzeń definiowanych programowo.

Historia

Phoenix-RTOS został stworzony jako następca systemu operacyjnego Phoenix, opracowanego na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej przez Pawła Pisarczyka w ramach jego pracy magisterskiej w latach 1999-2001. System Phoenix został początkowo zaimplementowany dla mikroprocesorów IA-32, w roku 2003 dostosowany do procesorów ARM7TDMI, a w roku 2004 zrealizowano wersję dla PowerPC. System Phoenix dostępny jest na licencji GPL.

Phoenix-RTOS 2.0

Decyzję o porzuceniu rozwoju Phoenix i napisaniu od podstaw Phoenix-RTOS została podjęta przez jego twórcę w roku 2004. W roku 2010 powołana została spółka Phoenix Systems sp. z o. o. w celu komercjalizacji systemu.

Wersja bazuje na jądrze monolitycznym. Początkowo rozwijano wersję dla IA-32 oraz dla procesora konfigurowalnego eSI-RISC[1]. W związku z nawiązaniem współpracy z NXP Semiconductors, system dostosowano do platformy Vybrid (ARM Cortex-A5). Wersja została wyposażona w obsługę protokołów PRIME (Phoenix-PRIME) i G3-PLC (Phoenix-G3), wykorzystywanych w sieciach Smart Grid.

System pozwala na działanie aplikacji przeznaczonych dla systemów klasy Unix.

Phoenix-RTOS 3.0

Wersja Phoenix RTOS 3.0 bazuje na mikrojądrze, ma zostać zakończona w 2017 Q2 i zastosowana masowo w nowych urządzeniach pomiarowych o bardzo niskim poborze mocy. Decyzja o pracy nad nową wersją została podjęta po doświadczeniach wyniesionych z pierwszych wdrożeń. Głównym problemem pierwszych wdrożeń była niska modularność jądra i i utrudnione zarządzanie procesem wytwarzania oprogramowania (sterowników urządzeń, sterowników systemów plików). Dodana zostanie także obsługa protokołów bezprzewodowych typu MESH.

Moduły HaaS

System Phoenix-RTOS wyposażony jest w tzw. moduły HaaS (Hardware as a Software), które implementują funkcje urządzeń np. modemów komunikacyjnych. Przykładowe moduły HaaS to:

  1. Phoenix-PRIME - programowa implementacja standardu PRIME (otwarty standard komunikacji PLC używany w SmartGrid), certyfikowana w roku 2014[2][3].
  2. Phoenix-G3 - programowa implementacja standardu G3-PLC (otwarty standard komunikacji PLC używany w SmartGrid).

Wdrożenia

W 2016 r., w sieci polskiego dystrybutora energii Energa-Operator, wdrożono 6,6 tys. koncentratorów danych dla Smart Grid (ZKB) bazujących na Phoenix-RTOS[4] oraz podpisano umowy licencyjne na masowe wykorzystanie systemu operacyjnego w inteligentnych licznikach energii[5][6]

Linki zewnętrzne