Flotylla Dunajska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
nowy artykuł |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Po [[Besarabia|Besarabii]] w 1940 w składzie [[ZSRR]] znalazł się wschodni brzeg [[Dunaj]]u na odcinku kilkudziesięciu kilometrów przy jego ujściu do [[Morze Czarne|Morza Czarnego]]. Już w lipcu 1940 została tam sformowana Flotylla dunajska została głównie z [[Okręt rzeczny|okrętów]] przeniesionych z [[Dnieprzańska Flotylla Wojenna|Dnieprzańskiej Flotylli Wojennej]]. Główną bazą flotylli był [[Izmaił]]. Z uwagi na to, że brzeg po stronie ZSRR nie był przygotowany do bazowania okrętów warunki bytowe były bardzo ciężkie. Dodatkowo okręty cumowały przy nabrzeżach oddalonych zaledwie o trzysta metrów od [[Rumunia|rumuńskiego]] brzegu Dunaju. Nawet główna baza flotylli (Izmaił) znajdowała się w zasięgu rumuńskiej [[Artyleria nadbrzeżna|artylerii nabrzeżnej]]. W związku z miejscem swojego bazowania flotylla nie nadawała się prowadzenia wojny obronnej, a jedynie do działań ofensywnych na terytorium Rumunii, [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Jugosławia|Jugosławii]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] i [[Austria|Austrii]]. W czasie jedenastu miesięcy poprzedzających [[Atak Niemiec na ZSRR| |
Po [[Besarabia|Besarabii]] w 1940 w składzie [[ZSRR]] znalazł się wschodni brzeg [[Dunaj]]u na odcinku kilkudziesięciu kilometrów przy jego ujściu do [[Morze Czarne|Morza Czarnego]]. Już w lipcu 1940 została tam sformowana Flotylla dunajska została głównie z [[Okręt rzeczny|okrętów]] przeniesionych z [[Dnieprzańska Flotylla Wojenna|Dnieprzańskiej Flotylli Wojennej]]. Główną bazą flotylli był [[Izmaił]]. Z uwagi na to, że brzeg po stronie ZSRR nie był przygotowany do bazowania okrętów warunki bytowe były bardzo ciężkie. Dodatkowo okręty cumowały przy nabrzeżach oddalonych zaledwie o trzysta metrów od [[Rumunia|rumuńskiego]] brzegu Dunaju. Nawet główna baza flotylli (Izmaił) znajdowała się w zasięgu rumuńskiej [[Artyleria nadbrzeżna|artylerii nabrzeżnej]]. W związku z miejscem swojego bazowania flotylla nie nadawała się prowadzenia wojny obronnej, a jedynie do działań ofensywnych na terytorium Rumunii, [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Jugosławia|Jugosławii]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] i [[Austria|Austrii]]. W czasie jedenastu miesięcy poprzedzających [[Atak Niemiec na ZSRR| |
||
wojnę]] Flotylla przeprowadziła osiem ćwiczeń wspólnie z jednostkami [[14 Korpus Strzelecki (ZSRR)|14 Korpusu Strzeleckiego]] i oddziałami wojsk pogranicza, polegających przeprawianiu przez przeszkody wodne i osłonę własnych wojsk lądowych przed ewentualnymi atakami okrętów przeciwnika na przylegających do rzeki odcinkach frontu. Po wybuchu wojny flotylla zgodnie z przedwojennymi planami, w dniach 24 - 26 czerwca wysadziła desanty na rumuńskim brzegu. Przyczółek na rumuńskim brzegu Dunaju istniał do 19 lipca 1941. 19 lipca 1941 okręty flotylli zostały wycofane z delty Dunaju do [[Mikołajów|Nikołajewa]].{{odn|Bieszanow|2009|s=150}} Flotylla uczestniczyła w [[Obrona Odessy|obronie Odessy]]. Rozformowana 21 listopada 1941. Ponownie sformowana 19 kwietnia 1944 roku na bazie [[Azowska Flotylla Wojskowa|Flotylli Azowskiej]]. |
wojnę]] Flotylla przeprowadziła osiem ćwiczeń wspólnie z jednostkami [[14 Korpus Strzelecki (ZSRR)|14 Korpusu Strzeleckiego]] i oddziałami wojsk pogranicza, polegających przeprawianiu przez przeszkody wodne i osłonę własnych wojsk lądowych przed ewentualnymi atakami okrętów przeciwnika na przylegających do rzeki odcinkach frontu. Po wybuchu wojny flotylla zgodnie z przedwojennymi planami, w dniach 24 - 26 czerwca wysadziła desanty na rumuńskim brzegu. Przyczółek na rumuńskim brzegu Dunaju istniał do 19 lipca 1941. 19 lipca 1941 okręty flotylli zostały wycofane z delty Dunaju do [[Mikołajów|Nikołajewa]].{{odn|Bieszanow|2009|s=150}} Flotylla uczestniczyła w [[Obrona Odessy|obronie Odessy]]. Rozformowana 21 listopada 1941. Ponownie sformowana 19 kwietnia 1944 roku na bazie [[Azowska Flotylla Wojskowa|Flotylli Azowskiej]]. Flotylla uczestniczyła w operacjach: |
||
* [[Operacja jasko-kiszyniowska|jasko-kiszyniowskiej]] - 20 VIII 1944 - 29 VIII 1944 |
|||
* belgradzka - 28 IX 1944 - 20 X 1944 |
|||
* [[Oblężenie Budapesztu|budapesztańskiej]] - 29 XII 1944 - 13 II 1945 |
|||
* [[Operacja wiedeńska|wiedeńskiej]] - 16 III 1945 - 16 IV 1945. |
|||
Ostatecznie rozformowana w 1960 roku. |
Ostatecznie rozformowana w 1960 roku. |
||
Linia 43: | Linia 47: | ||
== Skład == |
== Skład == |
||
Stan 22 czerwca 1941: |
|||
* [[Monitor rzeczny|monitory]] - 4 projektu SB-37 oraz 1 "Udarnyj") |
* [[Monitor rzeczny|monitory]] - 4 projektu SB-37 oraz 1 "Udarnyj") |
||
* [[Kuter uzbrojony|Kutry pancerne]] - 22 projektu 1125 |
* [[Kuter uzbrojony|Kutry pancerne]] - 22 projektu 1125 |
||
Linia 64: | Linia 68: | ||
** kompania strzelców w bazie morskiej w Izmaile |
** kompania strzelców w bazie morskiej w Izmaile |
||
* 96 samodzielna eskadra myśliwska lotnictwa Floty Czarnomorskiej (3 [[I-153]] i 13 [[I-15bis]]).{{odn|Flotylla dunajska}} |
* 96 samodzielna eskadra myśliwska lotnictwa Floty Czarnomorskiej (3 [[I-153]] i 13 [[I-15bis]]).{{odn|Flotylla dunajska}} |
||
Stan na 8 kwietnia 1945: |
|||
* 1 [[Kercz|Kerczeńska]] brygada rzecznych okrętów: |
|||
** [[Forțele Navale Române|eks-rumuńskie]] monitory: Kercz, Azow i Izmaił |
|||
** kutry uzbrojone, np. projektów 1124, 1125 i С-40 |
|||
* 2 [[Sulina|Sulińska]] brygada rzecznych okrętów: |
|||
** monitory typu SB-37 |
|||
** eks-rumuńskie monitory: Berdiańsk i Mariupol |
|||
** kutry uzbrojone, np. projektu 1125 |
|||
⚫ | |||
{| class="wikitable" |
|||
! stopień |
|||
! imię i nazwisko !! okres pełnienia służby |
|||
!kolejne stanowisko |
|||
|- |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
| VII 1940 - IX 1941 |
|||
| |
|||
|- |
|||
| kontradmirał |
|||
| Aleksandr Frołow |
|||
| IX 1941 - XI 1941 |
|||
| |
|||
|- |
|||
| kontradmirał |
|||
| [[Siergiej Gorszkow]] |
|||
| IV 1944 - XII 1944 |
|||
| |
|||
|- |
|||
| kontradmirał |
|||
| [[Gieorgij Chołostiakow]] |
|||
| XII 1944 - 1948 |
|||
| |
|||
|- |
|||
| kontradmirał |
|||
| [[Serafim Czursin]] |
|||
| 1948 - 1951 |
|||
| |
|||
|- |
|||
| [[wiceadmirał]] |
|||
| Wasilij Cipanowicz |
|||
| 1952 - 1955 |
|||
| |
|||
|- |
|||
| kontradmirał |
|||
| Aleksandr Uragan |
|||
| 1955 - 1956 |
|||
| |
|||
|- |
|||
| kontradmirał |
|||
| Nikołaj Boczkow |
|||
| 1956 - 1960 |
|||
| |
|||
|- |
|||
|} |
|||
== Nagrody i wyróżnienia == |
== Nagrody i wyróżnienia == |
||
Linia 70: | Linia 131: | ||
* [[Order Uszakowa]] I klasy |
* [[Order Uszakowa]] I klasy |
||
* Order Kutuzowa II klasy |
* Order Kutuzowa II klasy |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 00:54, 10 sty 2017
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
VII 1940, 13 IV 1944 |
Rozformowanie |
21 XI 1941, 1960 |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni |
kontradmirał Nikołaj Boczkow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
Dunajska Flotylla Wojenna, (ros.) Дунайская военная флотилия – radziecka flotylla rzeczna operująca na Dunaju i jego dopływach podczas II wojny światowej. Istniała z przerwami w latach 1940-1941, 1944-1960.
Historia
Po Besarabii w 1940 w składzie ZSRR znalazł się wschodni brzeg Dunaju na odcinku kilkudziesięciu kilometrów przy jego ujściu do Morza Czarnego. Już w lipcu 1940 została tam sformowana Flotylla dunajska została głównie z okrętów przeniesionych z Dnieprzańskiej Flotylli Wojennej. Główną bazą flotylli był Izmaił. Z uwagi na to, że brzeg po stronie ZSRR nie był przygotowany do bazowania okrętów warunki bytowe były bardzo ciężkie. Dodatkowo okręty cumowały przy nabrzeżach oddalonych zaledwie o trzysta metrów od rumuńskiego brzegu Dunaju. Nawet główna baza flotylli (Izmaił) znajdowała się w zasięgu rumuńskiej artylerii nabrzeżnej. W związku z miejscem swojego bazowania flotylla nie nadawała się prowadzenia wojny obronnej, a jedynie do działań ofensywnych na terytorium Rumunii, Bułgarii, Jugosławii, Czechosłowacji i Austrii. W czasie jedenastu miesięcy poprzedzających wojnę Flotylla przeprowadziła osiem ćwiczeń wspólnie z jednostkami 14 Korpusu Strzeleckiego i oddziałami wojsk pogranicza, polegających przeprawianiu przez przeszkody wodne i osłonę własnych wojsk lądowych przed ewentualnymi atakami okrętów przeciwnika na przylegających do rzeki odcinkach frontu. Po wybuchu wojny flotylla zgodnie z przedwojennymi planami, w dniach 24 - 26 czerwca wysadziła desanty na rumuńskim brzegu. Przyczółek na rumuńskim brzegu Dunaju istniał do 19 lipca 1941. 19 lipca 1941 okręty flotylli zostały wycofane z delty Dunaju do Nikołajewa.[1] Flotylla uczestniczyła w obronie Odessy. Rozformowana 21 listopada 1941. Ponownie sformowana 19 kwietnia 1944 roku na bazie Flotylli Azowskiej. Flotylla uczestniczyła w operacjach:
- jasko-kiszyniowskiej - 20 VIII 1944 - 29 VIII 1944
- belgradzka - 28 IX 1944 - 20 X 1944
- budapesztańskiej - 29 XII 1944 - 13 II 1945
- wiedeńskiej - 16 III 1945 - 16 IV 1945.
Ostatecznie rozformowana w 1960 roku.
Skład
Stan 22 czerwca 1941:
- monitory - 4 projektu SB-37 oraz 1 "Udarnyj")
- Kutry pancerne - 22 projektu 1125
- Kutry trałowe – 2 typu MSW-38 oraz 5 typu К15-М17
- Półglisery – 6
- Stawiacz min "Kołchoźnik"
- statek sztabowy "Boh"
- pływająca baza remontowa DМ-10
- statek szpitalny "Sowietskaja Bukowina"
- pływające jednostki pomocnicze - 14
- kutry patrolowe morskich oddziałów pogranicznych NKWD - 30
- oddziały Dunajskiego sektora obrony brzegowej Floty Czarnomorskiej:
- 7 stała bateria artylerii nadbrzeżnej (4 armaty kalibru 75 mm)
- 725 (4 armaty kalibru 152 mm), 724 (4 armaty kalibru 152 mm), 717 (3 armaty kalibru 130 mm) i 65 (4 armaty kalibru 45 mm) ruchome baterie artylerii nadbrzeżnej
- 46 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej (12 armat 76 mm)
- samodzielna kompania reflektorów przeciwlotniczych
- 17 samodzielna kompania karabinów maszynowych
- 7 samodzielna kompania piechoty morskiej
- samodzielna kompania łączności
- kompania strzelców w bazie morskiej w Izmaile
- 96 samodzielna eskadra myśliwska lotnictwa Floty Czarnomorskiej (3 I-153 i 13 I-15bis).[2]
Stan na 8 kwietnia 1945:
- 1 Kerczeńska brygada rzecznych okrętów:
- eks-rumuńskie monitory: Kercz, Azow i Izmaił
- kutry uzbrojone, np. projektów 1124, 1125 i С-40
- 2 Sulińska brygada rzecznych okrętów:
- monitory typu SB-37
- eks-rumuńskie monitory: Berdiańsk i Mariupol
- kutry uzbrojone, np. projektu 1125
Dowódcy flotylli
stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
---|---|---|---|
kontradmirał | Nikołaj Abramow | VII 1940 - IX 1941 | |
kontradmirał | Aleksandr Frołow | IX 1941 - XI 1941 | |
kontradmirał | Siergiej Gorszkow | IV 1944 - XII 1944 | |
kontradmirał | Gieorgij Chołostiakow | XII 1944 - 1948 | |
kontradmirał | Serafim Czursin | 1948 - 1951 | |
wiceadmirał | Wasilij Cipanowicz | 1952 - 1955 | |
kontradmirał | Aleksandr Uragan | 1955 - 1956 | |
kontradmirał | Nikołaj Boczkow | 1956 - 1960 |
Nagrody i wyróżnienia
Za bojowe zasługi i osobiste bohaterstwo skład Flotylli nagrodzono orderami:
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Uszakowa I klasy
- Order Kutuzowa II klasy
- ↑ Bieszanow 2009 ↓, s. 150.
- ↑ Flotylla dunajska ↓.
Bibliografia
- Władimir Bieszanow: Pogrom pancerny 1941. Warszawa: Bellona, 2009. ISBN 978-83-1111-530-9.
- Władimir Bieszanow: Czerwony blitzkrieg 1939-1940. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-1113-730-1.
- Flotylla dunajska. [dostęp 2017-01-06].