Jan Leon Kozietulski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Leon Hipolit Kozietulski
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1778 ; Skierniewice
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1821 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	od 1806
Stanowiska	szef szwadronu; dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	wojny napoleońskie; Bitwa pod Somosierrą
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 05:05, 17 sty 2017

Jan Leon Hipolit Kozietulski herbu Abdank (ur. 4 lipca 1778 w Skierniewicach, zm. 3 lutego 1821 w Małej Wsi) – pułkownik wojsk polskich, dowódca 3. szwadronu 1. Pułku Lekkokonnego Polskiego Gwardii Cesarskiej (1er Régiment de Chevau-Légers Polonais de la Garde Impériale), dowódca 3 Pułku Eklererów Gwardii Cesarskiej (3e régiment des éclaireurs de la Garde impériale), dowódca 4 Pułku Ułanów Królestwa Kongresowego. Baron Cesarstwa Francuskiego. Pochowany w podziemiach kościoła Świętej Trójcy w Bielsku Dużym. l

Wywód genealogiczny

4. Rafał Seweryn Kozietulski z Kozietuł
	2. Antoni Kozietulski z Kozietuł
5. Zuzanna Turowska
		1. Jan Leon Hipolit Kozietulski
6. Kasper Grotowski z Grotowic
	3. Marianna Grotowska z Grotowic
7. Konstancja Dobiecka z Dobiecina

Uczestnik kampanii napoleońskich w latach 1806–1807 i 1808 r. w Hiszpanii. W kwietniu 1807 roku został dowódcą 3 szwadronu szwoleżerów. 30 listopada 1808 prowadził szarżę szwoleżerów na przełęczy Somosierra. Brał udział w kampanii austriackiej, w bitwie pod Wagram (1809), w kampanii rosyjskiej (1812–1813) i niemieckiej (1813–1814). Uczestnik bitwy narodów pod Lipskiem. Jego czyny są opiewane w pieśni "Marsz Kozietulskiego". W 1811 roku został baronem cesarstwa Francji.

Był kawalerem i oficerem Legii Honorowej od 1809. Odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari w 1810^[1], Orderem Zjednoczenia i rosyjskim Orderem św. Anny.

Zmarł po długiej chorobie, którą pogłębiło fałszywe podejrzenie o sprzeniewierzenie pułkowej kasy, w wieku 43 lat 3 lutego 1821 w Warszawie. W uroczystościach żałobnych uczestniczyły tysiące mieszkańców stolicy. Pochowany został w kościele parafialnym w Belsku Dużym.

Od jego nazwiska ukuty został w latach zaborów, a następnie powtarzany w latach PRL-u, a nawet w III RP termin Kozietulszczyzna, dla podkreślenia skłonności Polaków do niepotrzebnej brawury prowadzącej do ogromnych strat bez widocznego efektu.

Był członkiem loży wolnomularskiej Zum Tempel der Weisheit (Świątynia Mądrości) w Warszawie i paryskiej Saint Louis de la Martinique des Frères réunis^[2].

Jego imieniem nazwano przedwojenny 3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich.

↑ Napoleon i Polacy. Warszawa: Bellona, 2005, s. 242
↑ Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738 – 1821 poprzedzony zarysem historji wolnomularstwa polskiego i ustroju Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego: uzupełnienia i aneksy, opracował Ludwik Hass, b.r.w., s. 70

Bibliografia

Marian Brandys: Kozietulski i inni. Warszawa: Iskry, 1982. ISBN 83-207-0463-4.
Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, Warszawa 1997, ISBN 978-83-7163-048-4

Linki zewnętrzne

[1] Napoleon i Polacy. Warszawa: Bellona, 2005, s. 242

[2] Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738 – 1821 poprzedzony zarysem historji wolnomularstwa polskiego i ustroju Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego: uzupełnienia i aneksy, opracował Ludwik Hass, b.r.w., s. 70

[1]

[2]

@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari (Księstwo Warszawskie)]]
 [[Kategoria:Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej]]
-[[Kategoria:Polacy - Oficerowie Legii Honorowej]]
+[[Kategoria:Polacy – Oficerowie Legii Honorowej]]
 [[Kategoria:Polacy – oficerowie armii francuskiej]]
 [[Kategoria:Polacy – baronowie I Cesarstwa Francuskiego]]