Niewiarygodne przygody Marka Piegusa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 31.130.96.183) i przywrócono wersję 44433873 autorstwa MalarzBOT
m jęz.
Linia 28: Linia 28:
Powieść jest napisana w formie relacji [[narrator]]a ze spotkań z tytułowym Markiem Piegusem. Opowiada o trzynastoletnim chłopcu, mieszkającym w [[Warszawa|Warszawie]] na [[Żoliborz]]u, którego prześladuje nieustanny pech. Każda podejmowana przez niego czynność, nawet najprostsza, kończy się niewiarygodnymi komplikacjami. Ostatecznie zostaje uprowadzony przez gang złoczyńców, a jego odbicia podejmuje się drużyna harcerska o specjalności detektywistycznej, dowodzona przez niejakiego Teodora.
Powieść jest napisana w formie relacji [[narrator]]a ze spotkań z tytułowym Markiem Piegusem. Opowiada o trzynastoletnim chłopcu, mieszkającym w [[Warszawa|Warszawie]] na [[Żoliborz]]u, którego prześladuje nieustanny pech. Każda podejmowana przez niego czynność, nawet najprostsza, kończy się niewiarygodnymi komplikacjami. Ostatecznie zostaje uprowadzony przez gang złoczyńców, a jego odbicia podejmuje się drużyna harcerska o specjalności detektywistycznej, dowodzona przez niejakiego Teodora.


Powieść cechuje się wartką akcją, niebanalną fabułą oraz humorem sytuacyjnym i słownym, którego przykładem są imiona i nazwiska bohaterów (np. przestępca Wieńczysław Nieszczególny, muzyk Cezary Cedur, Chryzostom Cherlawy, Albert Flasz, Ildefons Stułbia, Nudys itp.). Świat przedstawiony zawiera liczne elementy nierzeczywiste, nie mogące występować w realiach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-u]] lat [[Władysław Gomułka|gomułkowskich]] - np. [[detektyw|prywatny detektyw]], drużyna [[harcerstwo|harcerska]] o specjalności detektywistycznej, podziemna kwatera [[gang]]sterów pod jednym z warszawskich kościołów, itp. Z drugiej strony realia powieściowe są celnymi i zjadliwymi aluzjami do prawdziwych problemów trapiących polskie społeczeństwo w dobie Gomułki, zwłaszcza braku mieszkań - część przygód Marka osnuta jest wokół zjawiska sublokatorów, dokwaterowanych do rodzinnego mieszkania.
Powieść cechuje się wartką akcją, niebanalną fabułą oraz humorem sytuacyjnym i słownym, którego przykładem są imiona i nazwiska bohaterów (np. przestępca Wieńczysław Nieszczególny, muzyk Cezary Cedur, Chryzostom Cherlawy, Albert Flasz, Ildefons Stułbia, Nudys itp.). Świat przedstawiony zawiera liczne elementy nierzeczywiste, niemogące występować w realiach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-u]] lat [[Władysław Gomułka|gomułkowskich]] - np. [[detektyw|prywatny detektyw]], drużyna [[harcerstwo|harcerska]] o specjalności detektywistycznej, podziemna kwatera [[gang]]sterów pod jednym z warszawskich kościołów, itp. Z drugiej strony realia powieściowe są celnymi i zjadliwymi aluzjami do prawdziwych problemów trapiących polskie społeczeństwo w dobie Gomułki, zwłaszcza braku mieszkań - część przygód Marka osnuta jest wokół zjawiska sublokatorów, dokwaterowanych do rodzinnego mieszkania.


{{Edmund Niziurski}}
{{Edmund Niziurski}}

Wersja z 22:11, 18 lut 2017

Niewiarygodne przygody Marka Piegusa
Autor

Edmund Niziurski

Tematyka

przygodowo-humorystyczna

Typ utworu

literatura dla dzieci i młodzieży

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1959

Niewiarygodne przygody Marka Piegusa – wydana w 1959 powieść przygodowo-humorystyczna dla dzieci i młodzieży autorstwa Edmunda Niziurskiego.

Ze względu na walory rozrywkowe, potoczystą akcję i absurdalne poczucie humoru powieść szybko zdobyła wśród czytelników dużą popularność. W efekcie w 1966 powstał oparty na jej motywach serial telewizyjny.

Streszczenie

Powieść jest napisana w formie relacji narratora ze spotkań z tytułowym Markiem Piegusem. Opowiada o trzynastoletnim chłopcu, mieszkającym w Warszawie na Żoliborzu, którego prześladuje nieustanny pech. Każda podejmowana przez niego czynność, nawet najprostsza, kończy się niewiarygodnymi komplikacjami. Ostatecznie zostaje uprowadzony przez gang złoczyńców, a jego odbicia podejmuje się drużyna harcerska o specjalności detektywistycznej, dowodzona przez niejakiego Teodora.

Powieść cechuje się wartką akcją, niebanalną fabułą oraz humorem sytuacyjnym i słownym, którego przykładem są imiona i nazwiska bohaterów (np. przestępca Wieńczysław Nieszczególny, muzyk Cezary Cedur, Chryzostom Cherlawy, Albert Flasz, Ildefons Stułbia, Nudys itp.). Świat przedstawiony zawiera liczne elementy nierzeczywiste, niemogące występować w realiach PRL-u lat gomułkowskich - np. prywatny detektyw, drużyna harcerska o specjalności detektywistycznej, podziemna kwatera gangsterów pod jednym z warszawskich kościołów, itp. Z drugiej strony realia powieściowe są celnymi i zjadliwymi aluzjami do prawdziwych problemów trapiących polskie społeczeństwo w dobie Gomułki, zwłaszcza braku mieszkań - część przygód Marka osnuta jest wokół zjawiska sublokatorów, dokwaterowanych do rodzinnego mieszkania.