Cerber: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 178.219.99.11 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Megaloceros (shrike).
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 24: Linia 24:
|commons = Category:Cerberus
|commons = Category:Cerberus
|wikisłownik = Cerber
|wikisłownik = Cerber
}}'''Cerber''' ([[język grecki|gr.]] {{grc|Κέρβερος}} ''Kérberos'', [[łacina|łac.]] ''Cerberus'') – w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]] olbrzymi trzygłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych. W niektórych wersjach mitu ma również [[wąż|węża]] zamiast ogona.
}}'''Cerber''' ([[język grecki|gr.]] {{grc|Κέρβερος}} ''Kérberos'', [[łacina|łac.]] ''Cerberus'') – w [[
grecka|mitologii greckiej]] olbrzymi trzygłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych. W niektórych wersjach mitu ma również [[wąż|węża]] zamiast ogona.


Uważany był za syna [[Echidna|Echidny]] i [[Tyfon]]a oraz za brata [[Sfinks]]a, [[hydra lernejska|Hydry]] i [[chimera (mitologia)|Chimery]]{{fakt|data=2016-05}} oraz Ortrosa. [[Hezjod]] (''[[Theogonia|Teogonia]]'', 311) przedstawiał go jako bestię „o spiżowym głosie i pięćdziesięciu głowach”<ref name="Borges">{{cytuj książkę |nazwisko = Borges| imię = Jorge Luis| autor link = Jorge Luis Borges| tytuł = Księga istot zmyślonych| wydawca = [[Prószyński i S-ka]]| miejsce = Warszawa| rok = 2000| strony = 32,33| isbn = 83-7255-740-3}}</ref>. Dopiero w późniejszych przekazach Cerber miał trzy, dwie, a nawet tylko jedną głowę{{fakt|data=2016-05}}.
Uważany był za syna [[Echidna|Echidny]] i [[Tyfon]]a oraz za brata [[Sfinks]]a, [[hydra lernejska|Hydry]] i [[chimera (mitologia)|Chimery]]{{fakt|data=2016-05}} oraz Ortrosa. [[Hezjod]] (''[[Theogonia|Teogonia]]'', 311) przedstawiał go jako bestię „o spiżowym głosie i pięćdziesięciu gx4f4
łowach”<ref name="Borges">{{cytuj książkę |nazwisko = Borges| imię = Jorge Luis| autor link = Jorge Luis Borges| tytuł = Księga istot zmyślonych| wydawca = [[Prószyński i S-ka]]| miejsce = Warszawa| rok = 2000| strony = 32,33| isbn = 83-7255-740-3}}</ref>. Dopiero w późniejszych przekazach Cerber miał trzy, dwie, a nawet tylko jedną głowę{{fakt|data=2016-05}}.
Przebywał w pobliżu [[Styks]]u, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez [[Charon (mitologia)|Charona]]; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do [[Hades]]u żywych, jednak [[Orfeusz]] udobruchał go śpiewem i grą na [[lira|lirze]]. [[Sybilla (mitologia)|Sybilla]] prowadząc [[Eneasz (syn Anchizesa)|Eneasza]] uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem ([[Wergiliusz]], ''[[Eneida]]'' VI, 417-25). Według późniejszej tradycji potwór atakował również przychodzących do świata podziemi zmarłych, dlatego przy pochówku dodawano im placek na miodzie<ref name="Borges"/>.
Przebywał w pobliżu [[Styks]]u, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez [[Charon (mitologia)|Charona]]; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do [[Hades]]u żywych, jednak [[Orfeusz]] udobruchał go śpiewem i grą na [[lira|lirze]]. [[Sybilla (mitologia)|Sybilla]] prowadząc [[Eneasz (syn Anchizesa)|Eneasza]] uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem ([[Wergiliusz]], ''[[Eneida]]'' VI, 417-25). Według późniejszej tradycji potwór atakował również przychodzących do świata podziemi zmarłych, dlatego przy pochówku dodawano im placek na miodzie<ref name="Borges"/>.

Wersja z 16:56, 21 lut 2017

Cerber
Κέρβερος
stróż wejścia do świata zmarłych
Ilustracja
Występowanie

mitologia grecka

Cerber (gr. Κέρβερος Kérberos, łac. Cerberus) – w [[

grecka|mitologii greckiej]] olbrzymi trzygłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych. W niektórych wersjach mitu ma również węża zamiast ogona.

Uważany był za syna Echidny i Tyfona oraz za brata Sfinksa, Hydry i Chimery[potrzebny przypis] oraz Ortrosa. Hezjod (Teogonia, 311) przedstawiał go jako bestię „o spiżowym głosie i pięćdziesięciu gx4f4 łowach”[1]. Dopiero w późniejszych przekazach Cerber miał trzy, dwie, a nawet tylko jedną głowę[potrzebny przypis].

Przebywał w pobliżu Styksu, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez Charona; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do Hadesu żywych, jednak Orfeusz udobruchał go śpiewem i grą na lirze. Sybilla prowadząc Eneasza uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem (Wergiliusz, Eneida VI, 417-25). Według późniejszej tradycji potwór atakował również przychodzących do świata podziemi zmarłych, dlatego przy pochówku dodawano im placek na miodzie[1].

Ujarzmienie go i wyprowadzenie na ziemię było ostatnią z dwunastu prac Heraklesa (Herkulesa). Cerber występuje w rzeźbie antycznej i malarstwie wazowym. W micie o 12 pracach Heraklesa przedstawiano go jako trzygłowego psa pokrytego wężową łuską[potrzebny przypis].

  1. a b Jorge Luis Borges: Księga istot zmyślonych. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 32,33. ISBN 83-7255-740-3.