Pałac Scheiblerów w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mafo (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne + drobne merytoryczne w infobox
Mafo (dyskusja | edycje)
m Dodano kategorię "Architektura neorenesansowa w Łodzi" za pomocą HotCat
Linia 69: Linia 69:
[[Kategoria:Kamienice na ulicy Piotrkowskiej|Scheiblerów]]
[[Kategoria:Kamienice na ulicy Piotrkowskiej|Scheiblerów]]
[[Kategoria:Zabytkowe kamienice w Łodzi|Scheiblerów]]
[[Kategoria:Zabytkowe kamienice w Łodzi|Scheiblerów]]
[[Kategoria:Architektura neorenesansowa w Łodzi|Scheiblerów]]

Wersja z 23:26, 5 mar 2017

Pałac Scheiblerów
Symbol zabytku nr rej. A/81 z 20 stycznia 1971 r.[1]
Ilustracja
Widok współczesny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 266

Styl architektoniczny

neorenesans

Architekt

Hilary Majewski i Franciszek Chełmiński

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1844

Ukończenie budowy

1882

Ważniejsze przebudowy

1891, 1894 i 1897

Pierwszy właściciel

Karol Gebhardt

Kolejni właściciele

Leonard Fessler, Karol Scheibler (junior)

Obecny właściciel

Politechnika Łódzka

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Pałac Scheiblerów przy ulicy Piotrkowskiej 266 w Łodzi.

Kamienica została zbudowana w 1844 roku przez ówczesnego właściciela – fabrykanta Karola Gebhardta, według projektu Ludwika Bethiera i Stanisława Balińskiego. W końcu lat czterdziestych XIX wieku kamienica była uważana za najładniejszą przy ulicy Piotrkowskiej.

Elegancki budynek z neoklasycystyczną elewacją ozdobioną ośmioma pilastrami rozdzielającymi okna i dwuspadowym dachem.

Od 1852 właścicielem kamienicy został drukarz Leonard Fessler, który zamieszkiwał ją przez niespełna trzydzieści kolejnych lat. W 1880 Karol Scheibler dla swojej rodziny odkupił najelegantszy klasycystyczny dom mieszkalny w Łodzi. Niewątpliwie usytuowanie domu odgrywało tutaj niebagatelną rolę. Zamykał on od strony zachodniej całą posiadłość Scheiblerów, jak również był wizytówką od strony głównego traktu miasta. Być może początkowo był przeznaczony dla córki Emmy i jej męża Jerzego von Kramsta, jednak od 1886 roku zamieszkał w nim syn Karol Scheibler junior, generalny spadkobierca firmy, zaś Kramstowie wyjechali z Łodzi i mieszkali w Katowicach.

W rok po nabyciu stał się on własnością powstałego wówczas Towarzystwa Akcyjnego Manufaktur Bawełnianych Karola Scheiblera, a w roku 1921 wyłączono go z nowo powstałej spółki Scheibler & Grohman i ponownie został własnością prywatną spadkobierców Karola Scheiblera.

Po śmierci Karola Scheiblera dom został w roku 1891 przebudowany. Kilku architektów (H. Majewski, F. Chełmiński) pracowało na jego współczesny wizerunek. W ciągu kolejnych lat Scheiblerowie poddali go kilku przebudowom (m.in. dobudowano wieżę w południowej części), które przekształciły budynek w miejski pałac o neorenesansowym charakterze. Obecną eklektyczną formę nadały mu dwie kolejne przebudowy w latach 1894 i 1897. Przebudowa w roku 1894, według projektu Franciszka Chełmińskiego, powiększyła go w kierunku południowym o trzy osie. W narożniku wzniesiono wieżę zwieńczoną hełmem w kształcie ostrosłupa, pokrytego łuską z blachy cynkowej. Hełm zwieńczono masztem z chorągiewką i datą 1894. Kolejna rozbudowa nastąpiła w roku 1897. Pałac powiększono od strony północnej o parterową dobudówkę, mieszczącą salon od ulicy a ogród zimowy od podwórza. Wnętrza były bogato dekorowane, sztukatorskie sufity pokryte były polichromią, do dziś są zachowane tylko w niektórych pomieszczeniach. Główna klatka schodowa z drewnianymi schodami i tralkową balustradą ozdobiona była witrażami zachowanymi fragmentarycznie. Wnętrza zostały prawie zupełnie zniszczone, w niektórych pokojach zachowały się częściowo sztukaterie oraz piece i kominki. Program układu wnętrz jest mało czytelny, ponieważ przez działania późniejszych użytkowników, m.in. Studium Wojskowego Politechniki Łódzkiej, zatraciły swój charakter i funkcję.

Od 1956 roku budynek jest w użytkowaniu Politechniki Łódzkiej. Obecnie mieści się w nim Wydział Organizacji i Zarządzania Politechniki Łódzkiej.

Zobacz też

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 44 [dostęp 2011-08-29].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Edyta Białas: Pałac rodziny Scheiblerów. Portal Turystyczno-Krajoznawczy Województwa Łódzkiego, 2012-04-02. [dostęp 2014-06-08].