Martin Kližan

{{{imię i nazwisko}}}

Państwo	Słowacja
Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1989 Bratysława
Wzrost	191 cm
Gra	leworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2006
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Martin Hromec
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	5
Najwyżej w rankingu	24 (27 kwietnia 2015)
Australian Open	3R (2014)
Roland Garros	3R (2014)
Wimbledon	2R (2012)
US Open	4R (2012)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	73 (4 maja 2015)
Australian Open	2R (2013)
Roland Garros	1R (2013–2016)
Wimbledon	2R (2014)
US Open	1R (2012–2016)

{{Tenisista infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | medale = | wikicytaty = | alt grafiki = | imię i nazwisko = | odznaczenia = | faksymile = | imię i nazwisko org = | pełne imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | commons = | data śmierci = | opis faksymile = Nieznane pola: "masa_ciała", "nazwa" oraz "miejsce zamieszkania".

Martin Kližan (ur. 11 lipca 1989 w Bratysławie) – słowacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).

Kariera tenisowa

W 2005 roku wygrał mistrzostwa Europy w tenisie ziemnym do lat 16 zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Również w tym samym sezonie odniósł sukces wielkoszlemowy triumfując podczas Rolanda Garrosa w grze pojedynczej chłopców.

Już jako zawodowiec Kližan zaczął występować w 2006 roku.

Początkowo grywał w zawodach z serii ITF Futures i ATP Challenger Tour. W zawodach cyklu ATP World Tour Słowak zwyciężał pięciokrotnie – we wrześniu 2012 roku w Petersburgu, w maju 2014 roku w Monachium (w obu turniejach pokonał w finale Fabia Fogniniego), w kwietniu 2015 roku w Casablance, wygrywając z Danielem Gimeno-Traverem oraz w lutym 2016 roku Rotterdamie i Hamburgu pokonując Gaëla Monfilsa i Pabla Cuevasa.

W grze podwójnej Kližan 4 razy zwyciężył w zawodach ATP World Tour.

W 2007 roku Kližan zadebiutował w Pucharze Davisa reprezentując Słowację w meczu z Koreą Południową. Przegrał pierwszy mecz z Lee Hyungiem-taikiem 3:6, 0:6, 1:6.

W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Zarówno z gry pojedynczej i podwójnej odpadł w pierwszej rundzie. W deblu tworzył parę z Lukášem Lacko.

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 24. miejsce (27 kwietnia 2015), a rankingu deblistów 73. pozycję (4 maja 2015).

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (5–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	23 września 2012	Petersburg	Twarda (hala)	Fabio Fognini	6:2, 6:3
Zwycięzca	2.	4 maja 2014	Monachium	Ceglana	Fabio Fognini	2:6, 6:1, 6:2
Zwycięzca	3.	12 kwietnia 2015	Casablanca	Ceglana	Daniel Gimeno-Traver	6:2, 6:2
Zwycięzca	4.	14 lutego 2016	Rotterdam	Twarda (hala)	Gaël Monfils	6:7(1), 6:3, 6:1
Zwycięzca	5.	17 lipca 2016	Hamburg	Ceglana	Pablo Cuevas	6:1, 6:4

Gra podwójna (4–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	28 lipca 2013	Umag	Ceglana	David Marrero	Nicholas Monroe Simon Stadler	6:1, 5:7, 10–7
Zwycięzca	2.	24 maja 2014	Nicea	Ceglana	Philipp Oswald	Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi	6:2, 6:0
Zwycięzca	3.	22 lutego 2015	Rio de Janeiro	Ceglana	Philipp Oswald	Pablo Andújar Oliver Marach	7:6(3), 6:4
Zwycięzca	4.	24 lipca 2016	Umag	Ceglana	David Marrero	Nikola Mektić Antonio Šančić	6:4, 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-28]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-28]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-28]  (ang.).