Peptydoglikan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa przek., dodanie parametru do szablonu {{Dopracować}}, kategoryzacja problemów występujących w artykułach
poprawa spacji
Linia 3: Linia 3:
'''Peptydoglikan''', '''(mureina + mostki peptydowe)''' – składnik [[ściana komórkowa|ściany komórkowej]] [[Bakterie|bakterii]], zbudowany z nietypowych [[Aminokwasy|aminokwasów]] i połączonych w łańcuchy pochodnych [[węglowodany|cukrów]]. Chemicznie jest to [[Biopolimery|biopolimer]] [[kwas muraminowy|kwasu muraminowego]] i [[N-Acetyloglukozamina|N-acetyloglukozaminy]] oraz tripeptyd: D-[[alanina]], kwas D-[[kwas glutaminowy|glutaminowy]] i [[kwas mezodwuaminopimelinowy]].
'''Peptydoglikan''', '''(mureina + mostki peptydowe)''' – składnik [[ściana komórkowa|ściany komórkowej]] [[Bakterie|bakterii]], zbudowany z nietypowych [[Aminokwasy|aminokwasów]] i połączonych w łańcuchy pochodnych [[węglowodany|cukrów]]. Chemicznie jest to [[Biopolimery|biopolimer]] [[kwas muraminowy|kwasu muraminowego]] i [[N-Acetyloglukozamina|N-acetyloglukozaminy]] oraz tripeptyd: D-[[alanina]], kwas D-[[kwas glutaminowy|glutaminowy]] i [[kwas mezodwuaminopimelinowy]].


Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów [[Polisacharydy|polisacharydowych]], usieciowanych przez [[wiązanie peptydowe|mostki peptydowe]]. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z [[Disacharydy|disacharydów]] utworzonych z N-acetyloglukozaminy i [[kwas N-acetylomuraminowy|kwasu N-acetylomuraminowego]] połączonych [[wiązanie glikozydowe|wiązaniem β-1,4-glikozydowym]]. Właśnie na to wiązanie działa [[lizozym]], jeden z [[osocze krwi|osoczowych]] czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomuraminowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie [[Polimery|polimeru]] i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości [[pirogen]]ne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u [[Bakterie Gram-ujemne|bakterii Gram (-)]].
Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów [[Polisacharydy|polisacharydowych]], usieciowanych przez [[wiązanie peptydowe|mostki peptydowe]]. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z [[Disacharydy|disacharydów]] utworzonych z N-acetyloglukozaminy i [[kwas N-acetylomuraminowy|kwasu N-acetylomuraminowego]] połączonych [[wiązanie glikozydowe|wiązaniem β-1,4-glikozydowym]]. Właśnie na to wiązanie działa [[lizozym]], jeden z [[osocze krwi|osoczowych]] czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomuraminowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie [[Polimery|polimeru]] i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości [[pirogen]]ne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u [[Bakterie Gram-ujemne|bakterii Gram (-)]].


Obecność dobrze usieciowanego peptydoglikanu sprawia, że bakterie Gram+ przybierają barwę fioletową pod wpływem [[płyn Lugola|płynu Lugola]] i [[gencjana|gencjany]]. [[Fiolet krystaliczny|Fiolet gencjany]], który łatwo wnika do wnętrza komórki i tworzy agregaty z płynem Lugola lub [[trichloroetylenoplatyna|trichloroetylenoplatyną]], nie może potem opuścić komórek na skutek istnienia błony mureinowej.
Obecność dobrze usieciowanego peptydoglikanu sprawia, że bakterie Gram+ przybierają barwę fioletową pod wpływem [[płyn Lugola|płynu Lugola]] i [[gencjana|gencjany]]. [[Fiolet krystaliczny|Fiolet gencjany]], który łatwo wnika do wnętrza komórki i tworzy agregaty z płynem Lugola lub [[trichloroetylenoplatyna|trichloroetylenoplatyną]], nie może potem opuścić komórek na skutek istnienia błony mureinowej.

Wersja z 22:11, 10 maj 2017

Struktura peptydoglikanu

Peptydoglikan, (mureina + mostki peptydowe) – składnik ściany komórkowej bakterii, zbudowany z nietypowych aminokwasów i połączonych w łańcuchy pochodnych cukrów. Chemicznie jest to biopolimer kwasu muraminowego i N-acetyloglukozaminy oraz tripeptyd: D-alanina, kwas D-glutaminowy i kwas mezodwuaminopimelinowy.

Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów polisacharydowych, usieciowanych przez mostki peptydowe. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z disacharydów utworzonych z N-acetyloglukozaminy i kwasu N-acetylomuraminowego połączonych wiązaniem β-1,4-glikozydowym. Właśnie na to wiązanie działa lizozym, jeden z osoczowych czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomuraminowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie polimeru i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości pirogenne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u bakterii Gram (-).

Obecność dobrze usieciowanego peptydoglikanu sprawia, że bakterie Gram+ przybierają barwę fioletową pod wpływem płynu Lugola i gencjany. Fiolet gencjany, który łatwo wnika do wnętrza komórki i tworzy agregaty z płynem Lugola lub trichloroetylenoplatyną, nie może potem opuścić komórek na skutek istnienia błony mureinowej.

Funkcje mureiny

  • chroni bakterie przed skutkami zmian ciśnienia osmotycznego środowiska, czynnikami fizycznymi, chemicznymi oraz urazami mechanicznymi
  • spełnia role sita molekularnego, wykazując przy tym zdolność wiązania kationów metali ciężkich (Hg, Pb) oraz jonów Mg stabilizujących strukturę komórek bakteryjnych
  • otacza szczelnie komórkę tworząc rodzaj woreczka (sacculus) warunkującego kształt bakterii.