Geb: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|żona = [[Nut]] |
|żona = [[Nut]] |
||
|rodzeństwo = [[Nut]] |
|rodzeństwo = [[Nut]] |
||
|dzieci = [[Ozyrys]], [[Set (bóg)|Set]], [[Izyda]], [[Neftyda]] |
|dzieci = [[Ozyrys]], [[Set (bóg)|Set]], [[Izyda]], [[Neftyda]], [[Horus]] (?) |
||
|commons = Category:Geb |
|commons = Category:Geb |
||
|wikisłownik = |
|wikisłownik = |
||
Wersja z 09:04, 24 maj 2017
| ||||
| Geb w hieroglifach |
| bóg Ziemi | |
| |
| Występowanie | |
|---|---|
| Atrybuty | |
| Teren kultu | |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Rodzeństwo | |
| Dzieci | |
Geb – w mitologii egipskiej bóg Ziemi, brat i mąż nieba – bogini Nut, syn boga powietrza – Szu i bogini uosabiającej wilgoć – Tefnut; jeden z bogów Wielkiej Enneady. Atrybutem boga jest gęś białoczelna. Reprezentującym Geba hieroglifem jest gęś.
Ożenił się ze swoją siostrą Nut, z którą miał pięcioro dzieci, symbolizujących dni egipskiego tygodnia:
Horusa uważano jednak również za syna Ozyrysa i Izydy, więc niekiedy Nut i Gebowi przypisywano tylko czwórkę dzieci. Bogini Nut otrzymała od swojego ojca zakaz łączenia się ze swoim bratem, Gebem, we wszystkie dni roku egipskiego (360 dni), jednak Thot, pokonując w kolejnych walkach Chonsu (księżyc), stworzył pięć dodatkowych dni, w trakcie których bogini poczęła swoje dzieci.
Geb jako bóg ziemi był patronem roślinności i gwarantem płodności egipskiej ziemi. Był też dawcą minerałów zwanych darami Geba. Uważano go też za pana węży i skorpionów. W czasie Sądu Ozyrysa pełnił rolę przewodniczącego "ławy przysięgłych". Jako ojciec Ozyrysa stał się automatycznie praprzodkiem faraonów i patronem władzy królewskiej. Mimo tak ważnych funkcji boga długo nie miał własnego miejsca kultu. Pojawiał się jednak w przedstawieniach na ścianach innych świątyń. Dopiero faraon Amazis (Ahmose II) z XXVI dynastii wzniósł w Dżedecie kaplicę dla Geba.
Zobacz też
Bibliografia
- Pavan, Ada Russo w przekł. Agnieszki Michalskiej-Rajch Tajemna Wiedza Egiptu, Wydawnictwo Ravi, Łódź 2002 r., s. 29, ISBN 83-7229-038-5