Antoni Manastyrski: Różnice pomiędzy wersjami

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 listopada 1863
Konsekrator	Franciszek Ksawery Wierzchleyski

Antoni Józef Manastyrski
	biskup
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1803 ; Stanisławów
Data śmierci	17 grudnia 1869
	biskup przemyski
Okres sprawowania	1863 - 1869
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	22 sierpnia 1826
Prezbiterat	27 sierpnia 1826
Nominacja biskupia	25 lutego 1963
Sakra biskupia	8 listopada 1863
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 12:25, 29 cze 2017

Antoni Józef Manastyrski (Monastyrski) (ur. 14 czerwca 1803 w Stanisławowie, zm. 17 grudnia 1869 w Rzymie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup przemyski od 1863 do 1869.

Kształcił się w Stanisławowie, Lwowie i Wiedniu. Po święceniach w Wiedniu (1826) notariusz kurii, prefekt i ojciec duchowny seminarium we Lwowie, kanonik lwowski (1838), rektor Uniwersytetu Lwowskiego (1845/1846), proboszcz katedry (1850) i wikariusz kapitulny archidiecezji lwowskiej (1858–1860). Prekonizowany biskupem przemyskim 28 września 1863, sakrę biskupią przyjął 8 listopada 1863, a rządy w diecezji objął 8 grudnia 1863. Dążył do odrodzenia religijnego diecezji, podniesienia poziomu moralnego duchowieństwa, rozwoju działalności charytatywnej i bractw kościelnych. Asystent tronu papieskiego (1867) i uczestnik Soboru Watykańskiego I. Jego grób znajduje się w rzymskiej bazylice Santa Maria sopra Minerva.

22 października 1863 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa.

Zobacz też

Bibliografia

Piotr Nitecki, Biskupi kościoła w Polsce, Warszawa 1992, s. 144 [w słowniku błędnie jako Monastyrski]
{{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.). [dostęp 2012-03-17]

@@ Linia 53: / Linia 53: @@
 '''Antoni Józef Manastyrski (Monastyrski)'''  (ur. [[14 czerwca]] [[1803]] w [[Stanisławów|Stanisławowie]], zm. [[17 grudnia]] [[1869]] w [[Rzym]]ie) – polski duchowny rzymskokatolicki, [[biskupi przemyscy|biskup przemyski]] od [[1863]] do [[1869]].
-Kształcił się w [[Iwano-Frankiwsk|Stanisławowie]], [[Lwów|Lwowie]] i [[Wiedeń|Wiedniu]]. Po święceniach w Wiedniu (1826) notariusz kurii, prefekt i ojciec duchowny seminarium we Lwowie, kanonik lwowski (1838), rektor [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Lwowskiego]] (1845/1846), proboszcz katedry (1850) i wikariusz kapitulny archidiecezji lwowskiej (1858–1860). Prekonizowany biskupem przemyskim 28 września 1863, sakrę biskupią przyjął 8 listopada 1863, a rządy w diecezji objął 8 grudnia 1863. Dążył do odrodzenia religijnego diecezji, podniesienia poziomu moralnego duchowieństwa, rozwoju działalności charytatywnej i bractw kościelnych. Asystent tronu papieskiego (1867) i [[Sobór watykański I|uczestnik Soboru Watykańskiego I]].
+Kształcił się w [[Iwano-Frankiwsk|Stanisławowie]], [[Lwów|Lwowie]] i [[Wiedeń|Wiedniu]]. Po święceniach w Wiedniu (1826) notariusz kurii, prefekt i ojciec duchowny seminarium we Lwowie, kanonik lwowski (1838), rektor [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Lwowskiego]] (1845/1846), proboszcz katedry (1850) i wikariusz kapitulny archidiecezji lwowskiej (1858–1860). Prekonizowany biskupem przemyskim 28 września 1863, sakrę biskupią przyjął 8 listopada 1863, a rządy w diecezji objął 8 grudnia 1863. Dążył do odrodzenia religijnego diecezji, podniesienia poziomu moralnego duchowieństwa, rozwoju działalności charytatywnej i bractw kościelnych. Asystent tronu papieskiego (1867) i [[Sobór watykański I|uczestnik Soboru Watykańskiego I]]. Jego grób znajduje się w rzymskiej bazylice [[Bazylika Santa Maria sopra Minerva|Santa Maria sopra Minerva]].
 października 1863 otrzymał [[honorowe obywatelstwo]] miasta Lwowa.