Gian Giorgio Trissino: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kat. |
|||
Linia 37: | Linia 37: | ||
{{SORTUJ:Trissino, Gian Giorgio}} |
{{SORTUJ:Trissino, Gian Giorgio}} |
||
[[Kategoria:Włoscy filolodzy]] |
[[Kategoria:Włoscy filolodzy]] |
||
[[Kategoria:Włoscy poeci]] |
[[Kategoria:Włoscy poeci XVI wieku]] |
||
[[Kategoria:Włoscy dramaturdzy]] |
[[Kategoria:Włoscy dramaturdzy]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1478]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1478]] |
Wersja z 02:49, 2 lip 2017
Szablon:Pisarz infobox Gian Giorgio Trissino (ur. 1478, zm. 1550) – poeta włoski okresu renesansu[1].
Życiorys
Gian Giorgio Trissino urodził się 8 lipca 1478 w Vincenzy, która była częścią Rzeczypospolitej Weneckiej. W młodości studiował grekę w Mediolanie i filozofię w Ferrarze[2]. Należał też do kręgu Niccolò Machiavellego we Florencji[2]. Następnie osiedlił się w Rzymie, gdzie służył papieżom, Leonowi X i Klemensowi VII. Zmarł w Rzymie 8 grudnia 1850.
Twórczość
Gian Giorgio Trissino zasłynął jako autor tragedii Sofonisba[1], będącej pierwszą renesansową sztuką[3] zbudowaną zgodnie z klasycznymi zasadami dramatu antycznego. Sztuka ta została napisana w latach 1514–1515. Opublikowana była w 1524, natomiast wystawiona po raz pierwszy w 1562[2]. Opowiadała epizod z wojen punickich[4] i była oparta na relacji Liwiusza[2]. Autor zastosował w niej wiersz biały[2]. Oprócz tego napisał epos L'Italia liberata dai Goti w dwudziestu siedmiu księgach, traktujący o wojnie Justyniana z Ostrogotami[1]. Również ten utwór został napisany białym wierszem (endecasillabo[5], czyli jedenastozgłoskowcem). Poza tym autor zajmował się zagadnieniami ortografii włoskiej.
- ↑ a b c Trìssino, Gian Giorgio. treccani.it. [dostęp 2016-12-31]. (wł.).
- ↑ a b c d e Gian Giorgio Trissino, Italian writer. Encyclopaedia Britannica. [dostęp 2016-12-31]. (ang.).
- ↑ Joseph Farrell, Paolo Puppa: A History of Italian Theatre. books.google.pl. s. 84. [dostęp 2016-12-31]. (ang.).
- ↑ Beatrice Corrigan: Two Renaissance Views of Carthage: Trissino’s „Sofonisba” and Castellini’s „Asdrubale”. jstor.org. [dostęp 2016-12-31]. (ang.).
- ↑ endecasillabo. treccani.it. [dostęp 2016-12-31]. (wł.).