Chłopcy z Brazylii: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
DaKa (dyskusja | edycje)
→‎Fabuła: zmiana linku
DaKa (dyskusja | edycje)
Linia 59: Linia 59:
Lieberman konsultuje się ze znajomym [[biologia|biologiem]] ([[Bruno Ganz]]). Opowiada mu o chłopcach, których widział w Niemczech i Anglii, oraz przytacza relację Maloney. Wspólnie dochodzą do wniosku, że Mengele mógł z wykorzystaniem jakiejś części skóry [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]] sklonować go, a następnie klony umieścić w rodzinach, które przypominały otoczenie samego Hitlera. Twórca [[III Rzesza|III Rzeszy]] wychowywany był przez młodą, nadwrażliwą i rozpieszczającą go matkę oraz starszego od niej ojca. Ojciec zmarł w wieku szęśćdziesięciu pięciu lat, kiedy Hitler miał lat czternaście. Teraz, w połowie lat 70., trzy dekady od zakończenia wojny, Mengele zamierza przywrócić ideę budowy silnych, nazistowskich Niemiec, a pomóc mu mają dziewięćdziesiąt cztery nastoletnie klony Adolfa Hitlera. Niedługo potem wnioski Liebermana potwierdza sam Mengele w rozmowie z jednym ze swoich podwładnych.
Lieberman konsultuje się ze znajomym [[biologia|biologiem]] ([[Bruno Ganz]]). Opowiada mu o chłopcach, których widział w Niemczech i Anglii, oraz przytacza relację Maloney. Wspólnie dochodzą do wniosku, że Mengele mógł z wykorzystaniem jakiejś części skóry [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]] sklonować go, a następnie klony umieścić w rodzinach, które przypominały otoczenie samego Hitlera. Twórca [[III Rzesza|III Rzeszy]] wychowywany był przez młodą, nadwrażliwą i rozpieszczającą go matkę oraz starszego od niej ojca. Ojciec zmarł w wieku szęśćdziesięciu pięciu lat, kiedy Hitler miał lat czternaście. Teraz, w połowie lat 70., trzy dekady od zakończenia wojny, Mengele zamierza przywrócić ideę budowy silnych, nazistowskich Niemiec, a pomóc mu mają dziewięćdziesiąt cztery nastoletnie klony Adolfa Hitlera. Niedługo potem wnioski Liebermana potwierdza sam Mengele w rozmowie z jednym ze swoich podwładnych.


Ze współpracy z lekarzem wycofują się jednak Seibert i jego mocodawca, przestraszeni coraz większą wiedzą Liebermana. Mengele postanawia ostatecznie rozprawić się ze starym Żydem. Wie, że ten wybiera się do [[USA|Stanów Zjednoczonych]], aby ostrzec kolejną ofiarę, Henry'ego Wheelocka ([[John Dehner]]). Lekarz przyjeżdża wcześniej, podaje się za Liebermana i zostaje wpuszczony do domu Wheelocka, farmera i hodowcy [[doberman]]ów. Po pozbyciu się psów z pokoju, Mengele zabija swojego gospodarza. Chwilę później na farmę przyjeżdża Lieberman. Dochodzi do bezpośredniego pojedynku między adwersarzami, który zostaje przerwany przez wracającego ze szkoły Bobby'ego Wheelocka (również [[Jeremy Black]]), syna Henry'ego, kolejnego młodego klona Hitlera. Mengele opowiada mu o jego pochodzeniu, ale chłopiec mu nie wierzy. Dowiedziawszy się od Liebermana, co lekarz zrobił z jego ojcem, napuszcza na niego psy. Mengele umiera.
Ze współpracy z lekarzem wycofują się jednak Seibert i jego mocodawca, przestraszeni coraz większą wiedzą Liebermana. Mengele postanawia ostatecznie rozprawić się ze starym Żydem. Wie, że ten wybiera się do [[USA|Stanów Zjednoczonych]], aby ostrzec kolejną ofiarę, Henry'ego Wheelocka ([[John Dehner]]), farmera i hodowcy [[doberman]]ów. Lekarz przyjeżdża wcześniej, podaje się za Liebermana i zostaje wpuszczony do domu. Po pozbyciu się psów z pokoju, Mengele zabija swojego gospodarza. Chwilę później na farmę przyjeżdża Lieberman. Dochodzi do bezpośredniego pojedynku między adwersarzami, który zostaje przerwany przez wracającego ze szkoły Bobby'ego Wheelocka (również [[Jeremy Black]]), syna Henry'ego, kolejnego młodego klona Hitlera. Mengele opowiada mu o jego pochodzeniu, ale chłopiec mu nie wierzy. Dowiedziawszy się od Liebermana, co lekarz zrobił z jego ojcem, napuszcza na niego psy. Mengele umiera.


W ostatniej scenie filmu poturbowany, wypoczywający w szpitalu Lieberman pali listę z nazwiskami innych młodych chłopców, którzy zostali wyhodowani przez doktora Mengele.
W ostatniej scenie filmu poturbowany, wypoczywający w szpitalu Lieberman pali listę z nazwiskami innych młodych chłopców, którzy zostali wyhodowani przez doktora Mengele.

Wersja z 19:39, 17 paź 2006

Szablon:Film Chłopcy z Brazylii - amerykański film fabularny z 1978 roku w reżyserii Franklina J. Schaffnera na podstawie powieści Iry Levina pod tym samym tytułem.

Lieberman, stary Żyd, były więzień obozu koncentracyjnego, od wielu lat tropiący dawnych nazistów, trafia na ślad doktora Josefa Mengele, zbrodniarza wojennego, twórcy okutnych eksperymentów na ludziach w Oświęcimiu. Ukrywający się w Ameryce Południowej lekarz, próbuje z pomocą misternie skonstruowanego planu przywrócić hitlerowską ideę III Rzeszy. Wkrótce w całej Europie dochodzi do tajemniczych zabójstw sześćdziesięcioparoletnich urzędników państwowych.

Film, tak jak i pierwowzór literacki, przedstawia fikcyjne wydarzenia, budowane wokół prawdziwej postaci Josefa Mengele. Jest jednym z pierwszych głosów w kulturze amerykańskiej w sprawie klonowania.

Zdaniem wielu krytyków i historyków kina był to ostatni ważny film w twórczości Franklina J. Schaffnera, który swoje największe sukcesy (Planeta małp, Patton, Mikołaj i Aleksandra, Papillon) odnosił pod koniec lat 60. i na początku 70. W kolejnej dekadzie, po Chłopcach z Brazylii, zrealizował jedynie kilka filmów komercyjnych. W postaci dwu adwersarzy wcielili się dwaj wybitni aktorzy: nominowany do Oscara Laurence Olivier i Gregory Peck, dla którego rola doktora Mengele była próbą zmiany dotychczasowego ekranowego wizerunku szlachetnego, prawego, dobrodusznego bohatera.

Obsada

Fabuła

Lata 70. XX wieku. Młody syjonista Kohler (Steve Guttenberg) przebywa w Paragwaju, gdzie odnajduje ukrywających się wysokich urzędników III Rzeszy, w tym doktora Josefa Mengele (Gregory Peck), lekarza działającego w służbie SS w Oświęcimiu. Na tajnym spotkaniu Mengele przedstawia innym oficerom sylwetki 94 mężczyzn, sześciesięcioparoletnich urzędników, żyjących w różnych częściach świata, pozornie nie związanych z wojną, których wyeliminowanie ma być pierwszym elementem planu przywrócenia nowej Rzeszy nazistowskiej. Kohler nagrywa rozmowę, a o swoim odkryciu powiadamia Ezrę Liebermana (Laurence Olivier), starego Żyda, dawnego więźnia obozu koncentracyjnego, mieszkającego w Wiedniu, od lat zajmującego się tropieniem hitlerowców. Szablon:Spoiler Lieberman, ekscentryk, żyjący z wierną siostrą Esther (Lili Palmer), początkowo lekceważy chłopaka. Kiedy jednak Kohler zostaje zamordowany, postanawia przyjrzeć się sprawie. Prosi swojego kolegę dziennikarza Sidneya (Denholm Elliott) o przesyłanie nekrologów wszystkich sześćdziesięcioparolatów z całego świata, którzy zostaną zamordowani lub zaginą w niewytłumaczonych okolicznościach. Przyjaciel podchodzi do tego ze sceptycyzmem, ale godzi się mu pomóc ze względu na dawną współpracę.

Wkrótce Lieberman jedzie do RFN, gdzie spotyka się z panią Doring (Rosemary Harris), której mąż został niedawno zabity przez nieznanego sprawcę. Wdowa nie wydaje się zbytnio przejęta śmiercią małżonka. Lieberman dowiaduje się tylko, że ofiara nie była Żydem ani nigdy nie należała do organizacji faszystowskiej. Przypadkowo poznaje też syna Doringów, rozpieszczonego Ericha (Jeremy Black), szczupłego, wysokiego chłopca o bladej cerze, kruczoczarnych włosach i niebieskich oczach. Kolejna wyprawa, do Anglii, przynosi spotkanie z kolejną wdową, panią Curry (Anne Meara). Od niej także nie dowiaduje się niczego nowego. Kiedy wychodzi z domu, napotyka młodego Jacka (również Jeremy Black), który wygląda, mówi i zachowuje się dokładnie tak jak Erich Doring. Lieberman uświadamia sobie, że być może kluczem do rozwiązania zagadki nie jest poznanie ofiar, ale ich nastoletnich synów.

Wieczorem do hotelu, w którym zatrzymał się Lieberman, przychodzi pani Curry. Opowiada, że czternaście lat temu kupiła dziecko od pewnej Niemki Friedy Maloney (Uta Hagen). Maloney, dawniej strażniczka w Oświęcimiu, znana z okrutnego znęcania się przede wszystkim nad małymi dziećmi, siedzi w więzieniu. Wiele lat wcześniej została odszukana i postawiona przed wymiarem sprawiedliwości właśnie przez Liebermana, który teraz postanawia się z nią spotkać.

Tymczasem Mengele otrzymuje informacje o postępach w śledztwie Liebermana. Chce zabić starego Żyda, ale Seibert (James Mason), wysłannik finansującego plan pułkownika Reischa, nie wyraża na to zgody i proponuje przerwanie akcji. Mengele oskarża Seiberta o zdradę.

W rozmowie z Friedą Maloney Lieberman dowiaduje się, że dwadzieścia lat po wojnie była ona odpowiedzialna za wyszukiwanie bezdzietnych rodzin, w których mężczyzna miał mieć około pięćdziesięciu lat i pracować jako urzędnik państwowy, a kobieta miała być znacznie od niego młodsza. Takim małżeństwom Maloney sprzedawała niemowlęta płci męskiej, które otrzymywała z Brazylii od doktora Mengele.

Lieberman konsultuje się ze znajomym biologiem (Bruno Ganz). Opowiada mu o chłopcach, których widział w Niemczech i Anglii, oraz przytacza relację Maloney. Wspólnie dochodzą do wniosku, że Mengele mógł z wykorzystaniem jakiejś części skóry Adolfa Hitlera sklonować go, a następnie klony umieścić w rodzinach, które przypominały otoczenie samego Hitlera. Twórca III Rzeszy wychowywany był przez młodą, nadwrażliwą i rozpieszczającą go matkę oraz starszego od niej ojca. Ojciec zmarł w wieku szęśćdziesięciu pięciu lat, kiedy Hitler miał lat czternaście. Teraz, w połowie lat 70., trzy dekady od zakończenia wojny, Mengele zamierza przywrócić ideę budowy silnych, nazistowskich Niemiec, a pomóc mu mają dziewięćdziesiąt cztery nastoletnie klony Adolfa Hitlera. Niedługo potem wnioski Liebermana potwierdza sam Mengele w rozmowie z jednym ze swoich podwładnych.

Ze współpracy z lekarzem wycofują się jednak Seibert i jego mocodawca, przestraszeni coraz większą wiedzą Liebermana. Mengele postanawia ostatecznie rozprawić się ze starym Żydem. Wie, że ten wybiera się do Stanów Zjednoczonych, aby ostrzec kolejną ofiarę, Henry'ego Wheelocka (John Dehner), farmera i hodowcy dobermanów. Lekarz przyjeżdża wcześniej, podaje się za Liebermana i zostaje wpuszczony do domu. Po pozbyciu się psów z pokoju, Mengele zabija swojego gospodarza. Chwilę później na farmę przyjeżdża Lieberman. Dochodzi do bezpośredniego pojedynku między adwersarzami, który zostaje przerwany przez wracającego ze szkoły Bobby'ego Wheelocka (również Jeremy Black), syna Henry'ego, kolejnego młodego klona Hitlera. Mengele opowiada mu o jego pochodzeniu, ale chłopiec mu nie wierzy. Dowiedziawszy się od Liebermana, co lekarz zrobił z jego ojcem, napuszcza na niego psy. Mengele umiera.

W ostatniej scenie filmu poturbowany, wypoczywający w szpitalu Lieberman pali listę z nazwiskami innych młodych chłopców, którzy zostali wyhodowani przez doktora Mengele.

Nagrody i nominacje

Ciekawostki

Linki zewnętrzne