Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
* [[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów]], |
* [[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów]], |
||
* [[Stronnictwo Demokratyczne]], |
* [[Stronnictwo Demokratyczne]], |
||
* [[Partia Ludowo-Demokratyczna]]. |
* [[Partia Ludowo-Demokratyczna (Polska)|Partia Ludowo-Demokratyczna]]. |
||
Koalicja ta wygrała [[wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wybory parlamentarne we wrześniu 2001]], zdobywając 41,04% głosów i 216 mandatów poselskich oraz 75 mandatów senatorskich<ref>''[[Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej]] 2002'', {{ISSN|0867-082X}}</ref>. W [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmie]] [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]] i [[Unia Pracy|UP]] utworzyły osobne kluby (klub SLD liczył na początku kadencji 200 posłów, a klub Unii Pracy 16 posłów; w klubie SLD zasiadali początkowo też obaj wybrani w wyborach przedstawiciele [[Partia Ludowo-Demokratyczna|PLD]], a także przedstawiciel [[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów|KPEiR]] i przedstawiciel [[Stronnictwo Demokratyczne|SD]]). W [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senacie]] natomiast wspólny klub (SLD-UP „Lewica Razem”) przetrwał do końca kadencji (na końcu kadencji liczył 58 senatorów). |
Koalicja ta wygrała [[wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wybory parlamentarne we wrześniu 2001]], zdobywając 41,04% głosów i 216 mandatów poselskich oraz 75 mandatów senatorskich<ref>''[[Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej]] 2002'', {{ISSN|0867-082X}}</ref>. W [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmie]] [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]] i [[Unia Pracy|UP]] utworzyły osobne kluby (klub SLD liczył na początku kadencji 200 posłów, a klub Unii Pracy 16 posłów; w klubie SLD zasiadali początkowo też obaj wybrani w wyborach przedstawiciele [[Partia Ludowo-Demokratyczna (Polska)|PLD]], a także przedstawiciel [[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów|KPEiR]] i przedstawiciel [[Stronnictwo Demokratyczne|SD]]). W [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senacie]] natomiast wspólny klub (SLD-UP „Lewica Razem”) przetrwał do końca kadencji (na końcu kadencji liczył 58 senatorów). |
||
W latach 2001–2004 oba ugrupowania (do 2003 wraz z [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL]]), tworzyły [[rząd Leszka Millera]]. Członkowie SLD objęli większość resortów, natomiast jedynym przedstawicielem UP w składzie Rady Ministrów był przewodniczący partii [[Marek Pol]], który obejmował tekę [[Wiceprezes Rady Ministrów|wicepremiera]] i [[Ministerstwo Infrastruktury|ministra infrastruktury]]. |
W latach 2001–2004 oba ugrupowania (do 2003 wraz z [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL]]), tworzyły [[rząd Leszka Millera]]. Członkowie SLD objęli większość resortów, natomiast jedynym przedstawicielem UP w składzie Rady Ministrów był przewodniczący partii [[Marek Pol]], który obejmował tekę [[Wiceprezes Rady Ministrów|wicepremiera]] i [[Ministerstwo Infrastruktury|ministra infrastruktury]]. |
Wersja z 10:46, 24 lip 2017
Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy (SLD-UP) – koalicja istniejąca od 17 grudnia 2000 do 2005 i ponownie w latach 2009–2015 (w różnych formach i z krótką przerwą w 2013, która nie dotyczyła wyborów). W latach 2001–2004 była koalicją rządową (do 2003 wraz z Polskim Stronnictwem Ludowym – koalicja SLD-UP-PSL).
Lata 2000–2005
Wybory parlamentarne w 2001 i rząd Leszka Millera
Umowę koalicyjną 17 grudnia 2000 zawarły[1]:
- Sojusz Lewicy Demokratycznej,
- Unia Pracy,
- Krajowa Partia Emerytów i Rencistów,
- Stronnictwo Demokratyczne,
- Partia Ludowo-Demokratyczna.
Koalicja ta wygrała wybory parlamentarne we wrześniu 2001, zdobywając 41,04% głosów i 216 mandatów poselskich oraz 75 mandatów senatorskich[2]. W Sejmie SLD i UP utworzyły osobne kluby (klub SLD liczył na początku kadencji 200 posłów, a klub Unii Pracy 16 posłów; w klubie SLD zasiadali początkowo też obaj wybrani w wyborach przedstawiciele PLD, a także przedstawiciel KPEiR i przedstawiciel SD). W Senacie natomiast wspólny klub (SLD-UP „Lewica Razem”) przetrwał do końca kadencji (na końcu kadencji liczył 58 senatorów).
W latach 2001–2004 oba ugrupowania (do 2003 wraz z PSL), tworzyły rząd Leszka Millera. Członkowie SLD objęli większość resortów, natomiast jedynym przedstawicielem UP w składzie Rady Ministrów był przewodniczący partii Marek Pol, który obejmował tekę wicepremiera i ministra infrastruktury.
Wybory samorządowe w 2002
Koalicja SLD-UP kontynuowana była podczas wyborów samorządowych w 2002. Uzyskała w nich 24,65% głosów w wyborach do sejmików wojewódzkich, co dało jej łącznie 189 mandatów (najwięcej spośród wszystkich komitetów).
Wybory do Parlamentu Europejskiego w 2004
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 (w których KPEiR i PLD utworzyły osobny komitet, a członkowie SD startowali z list centroprawicowego NKWW), koalicja SLD-UP uzyskała 9,35% głosów, zajmując 5. miejsce. Dało jej to 5 mandatów w Europarlamencie. Otrzymali je:
- Lidia Geringer de Oedenberg (SLD),
- Adam Gierek (UP),
- Bogusław Liberadzki (SLD),
- Marek Siwiec (SLD),
- Andrzej Szejna (SLD).
Wszyscy europarlamentarzyści wybrani z listy SLD-UP zostali członkami Partii Europejskich Socjalistów.
Dalsza współpraca SLD i UP
Współpraca w ramach LiD i Lewicy
SLD i UP na pewien okres zawiesiły współpracę (Unia Pracy w wyborach parlamentarnych w 2005 startowała z list Socjaldemokracji Polskiej), jednak w 2006 SLD i UP wraz z SDPL i Partią Demokratyczną powołały koalicję Lewica i Demokraci. Po jej rozwiązaniu w 2008 SLD i UP utrzymały współpracę (w ramach projektu Lewica).
2009–2015
W 2009, przed wyborami do Parlamentu Europejskiego, koalicja SLD-UP została reaktywowana. 25 lutego partie te podpisały porozumienie wyborcze, a ponad miesiąc później zarejestrowały Koalicyjny Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy. Z listy komitetu startowało także trzech kandydatów Krajowej Partii Emerytów i Rencistów.
Komitet uzyskał w wyborach 908 765 głosów (12,34%), zajmując 3. miejsce i uzyskując 7 mandatów w PE, które otrzymali:
- Lidia Geringer de Oedenberg (SLD),
- Adam Gierek (UP),
- Bogusław Liberadzki (SLD),
- Wojciech Olejniczak (SLD),
- Joanna Senyszyn (SLD),
- Marek Siwiec (SLD, 7 grudnia 2012 odszedł z partii; pod koniec kadencji Twój Ruch),
- Janusz Zemke (SLD).
Eurodeputowani wybrani z list SLD-UP przystąpili do nowo powołanej grupy Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim.
W wyborach samorządowych w 2010 i w wyborach parlamentarnych w 2011 SLD powoływał własny komitet, jednak UP była jedną z partii, która startowała z jego list (w 2010 szef UP uzyskał mandat w sejmiku wielkopolskim; w 2011 członkowie UP nie uzyskali mandatów parlamentarnych, jednak członkini UP objęła mandat w sejmiku łódzkim – tamtejszy klub radnych przyjął wówczas nazwę SLD-UP).
Od lutego do czerwca 2013 UP brała udział w tworzeniu konkurencyjnego wobec SLD projektu Europa Plus (wraz z Ruchem Palikota, Racją PL, SDPL i Unią Lewicy), jednak ostatecznie zdecydowała się na dalszą współpracę z Sojuszem Lewicy Demokratycznej, z którym 3 października tego samego roku zawarła umowę koalicyjną.
Koalicyjny komitet SLD-UP został ponownie powołany w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014, jednak na jego listach znalazło się jedynie 4 członków UP. Koalicja uzyskała w wyborach 667 319 głosów (9,44%, w tym 0,87 pkt proc. dla UP), zajmując 3. miejsce i uzyskując 5 mandatów w PE, które otrzymali:
- Lidia Geringer de Oedenberg (SLD; 29 czerwca 2014, jeszcze przed rozpoczęciem kadencji, odeszła z partii),
- Adam Gierek (UP),
- Bogusław Liberadzki (SLD),
- Krystyna Łybacka (SLD),
- Janusz Zemke (SLD).
Eurodeputowani wybrani z list SLD-UP przystąpili do tej samej grupy, co w poprzedniej kadencji.
Na wybory samorządowe w 2014 SLD i UP, wraz z KPEiR, powołały koalicyjny komitet SLD Lewica Razem (związały się z nim w różnych miejscach kraju także inne ugrupowania). Przewodniczący UP Waldemar Witkowski uzyskał reelekcję w sejmiku wielkopolskim, którego został wiceprzewodniczącym.
11 stycznia 2015 Unia Pracy zerwała koalicję z SLD[3] (przy czym w sejmiku wielkopolskim pozostał wspólny klub radnych SLD-UP[4]). W wyborach parlamentarnych w październiku tego samego roku obie partie wystartowały jednak – wraz z Twoim Ruchem, Partią Zieloni i Polską Partią Socjalistyczną – w ramach komitetu Zjednoczona Lewica, który nie osiągnął progu dla koalicji i nie uzyskał mandatów w parlamencie (koalicja ZL, ani współpraca tworzących ją partii, nie została po wyborach kontynuowana).
- ↑ Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Część I, Państwowa Komisja Wyborcza, Warszawa 2001; ISBN 83-911109-5-8
- ↑ Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej 2002, ISSN 0867-082X
- ↑ Uchwała Rady Krajowej Unii Pracy z dnia 11 stycznia 2015 roku. uniapracy.org.pl.
- ↑ Unia Pracy kontynuuje współpracę z SLD w wielkopolskim samorządzie. wyborcza.pl, 17 stycznia 2015.