Artakserkses I: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m ilustracja |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
|dewiza = |
|dewiza = |
||
|1. tytuł = Król Persji |
|1. tytuł = Król Persji |
||
|1. od = [[ |
|1. od = [[475 p.n.e.]] |
||
|1. do = [[424 p.n.e.]] |
|1. do = [[424 p.n.e.]] |
||
|1. koronacja = |
|1. koronacja = |
Wersja z 18:29, 11 wrz 2017
Król Persji | |
Okres |
od 475 p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Artakserkses I Długoręki – król perski z dynastii Achemenidów, syn Kserksesa I, panował w latach 465 p.n.e. – 424 p.n.e. Z uwagi na wyznawanie świętej Arta, Kserkses nadał swemu synowi imię Artachszatra (Artakserkses – Królestwo Arta)[1]. Znany z łagodnej polityki wewnętrznej oraz ugodowej polityki wobec krajów sąsiednich.
Artakserkses I w czasie swoich długich rządów[a] stłumił bunty: satrapy Syrii Megabazosa oraz powstanie Inarosa w Egipcie, któremu wsparcia udzielili Ateńczycy. Egipcjanie i jego sojusznicy ponieśli klęskę, jednak samo przeniesienie działań wojennych na terytorium perskie świadczy o postępującym słabnięciu achemenidzkiej monarchii. Dopełnieniem niepowodzeń była klęska floty perskiej na ogarniętym powstaniem Cyprze. W bitwie pod Salaminą cypryjską (449-448 p.n.e.) Ateńczycy zniszczyli perską flotę, co zmusiło Persów do rokowań pokojowych. Napięta sytuacja w Grecji skłoniła też samych Ateńczyków do ugodowej postawy. Do Suzy udał się poseł ateński Kallias, który w 448 p.n.e. zawarł pokój z Atenami (zwany pokojem Kaliasza). Zakończył on wieloletnie wojny grecko-perskie.
Po jego śmierci następcą został został jedyny syn jego i królowej Damasapii – Kserkses II. Miał także inne dzieci, które rządziły Persją po jego śmierci:
- Parysatis – z babilońską konkubiną Andią,
- Sogdianos – z babilońską konkubiną Alogune,
- Dariusz II – z babilońską konkubiną Kosmartidene.
- ↑ Olmstead A. T., Dzieje imperium perskiego, PIW, Warszawa 1974, s. 226.
Bibliografia
- Wolski J., Iran – siedziba imperiów w starożytności. I. Achemenidzi, Polska Akademia Nauk Kraków 1986.