Sektor dysku

Sektor – w informatyce, najmniejsza fizyczna jednostka zapisu danych na dyskach twardych, dyskietkach i innych nośnikach danych naśladujących dyski.

Sektor jest zapisywany i czytany zawsze w całości. Ze względów historycznych wielkość sektora wynosi 512 bajtów. Na nośnikach magnetycznych w momencie formatowania nośnika na dysku zapisywane są znaczniki początków sektorów, za którymi zapisywane są dane. Znaczniki i dane sektora poprzedzone są zapisanym sygnałem synchronizującym, a zakończone danymi umożliwiającymi rozpoznanie poprawności odczytu (CRC). W związku z upowszechnieniem się systemu plików NTFS i innych, w których jednostką alokacji plików jest 4 kB, od 2011 roku dyski komputerowe będą formatowane z użyciem sektorów o pojemności 4kB, zmiana ta ma umożliwić poprawę współpracy dysku z komputerem oraz umożliwić zwiększenie pojemności dysków o 7 - 11%. Starsze wersje systemów operacyjnych mogą nie obsługiwać nowego formatu dysków. Oprócz dysków stosujących zapis sektorowy istnieją systemy dyskowe (E)CKD o zmiennej wielkości bloku fizycznego, jednakże od lat wszystkie dostępne systemy dyskowe CKD są emulowane przez macierze, które wykorzystują dyski z zapisem sektorowym (zwane FBA). Dyski CKD są stosowane w komputerach mainframe.

Sektor jest częścią ścieżki (ścieżka ang. track) dysku.

Systemy plików, z powodu ograniczeń związanych z maksymalną liczbą bloków na dysku, łączą sektory w bloki zwane klastrami. Stanowią one logiczne jednostki zapisu.

Zobacz też

• CHS
• Bad sector
• JD