Echo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
+wikiźródła |
m Bot poprawia błędne wywołania {{PAGENAME}} |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
{{Wikicytaty|dopełniacz=o echu}} |
{{Wikicytaty|dopełniacz=o echu}} |
||
{{Wikisłownik|echo}} |
{{Wikisłownik|echo}} |
||
{{wikiźródła| |
{{wikiźródła|Echo|zbiór utworów o tytule "Echo"|tekst=nie}} |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 15:16, 14 gru 2017
Echo – fala akustyczna odbita od przeszkody i docierająca do obserwatora po zaniku wrażenia słuchowego fali docierającej bezpośrednio. Wrażenie echa pojawia się, gdy opóźnienie pomiędzy falą bezpośrednią a falą odbitą jest większe niż 100 ms. Przy krótszym opóźnieniu ma się do czynienia z pogłosem[1].
Czas opóźnienia powyżej 100 ms umożliwia człowiekowi wyraźne rozróżnienie obu dźwięków (jest dwukrotnie większy od rozdzielczości czasowej słuchu). Przy temperaturze około 20 °C odpowiada to sytuacji, gdy odbijająca przeszkoda jest oddalona o minimum 17 m.
Zjawisko echa obserwuje się najczęściej w wyniku odbicia dźwięku od ścian lasów, górskich zboczy, skał, jarów. Echo swojego głosu można usłyszeć, gdy odbity dźwięk powraca i dociera do własnego ucha.
Statki wodne używają urządzeń zwanych echosondami do określenia odległości od dna lub wykrywania nieznanych przeszkód. Urządzenie zwane sonarem wysyła wiązki fal dźwiękowych, które po odbiciu wracają i są rejestrowane na specjalnym wykresie.
Zjawisko echa akustycznego ultradźwięków wykorzystuje się w m. in. w hydrolokacji, defektoskopii, ultrasonografii.
- ↑ Leo Beranek: Concert and Opera Halls – How They Sound. USA: Acoustical Society of America, 1996. (ang.).