Orodes II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: poprawiam wywołania szablonu {{Władca}} |
m szablon |
||
| Linia 55: | Linia 55: | ||
* {{cytuj książkę | imię=Philip | nazwisko=Matyszak | tytuł=Wrogowie Rzymu | inni=Przełożyła Urszula Ruzik−Kulińska | wydawca=Dom Wydawniczy Bellona | miejsce=Warszawa | rok=2007 | strony= 111-121 | isbn=978-83-11-10678-9}} |
* {{cytuj książkę | imię=Philip | nazwisko=Matyszak | tytuł=Wrogowie Rzymu | inni=Przełożyła Urszula Ruzik−Kulińska | wydawca=Dom Wydawniczy Bellona | miejsce=Warszawa | rok=2007 | strony= 111-121 | isbn=978-83-11-10678-9}} |
||
{{Władcy Starożytnego Iranu}} |
|||
{{Władca |
|||
|poprzednik = [[Fraates III]] |
|||
|funkcja = Król Partów |
|||
|lata = [[57 p.n.e.]] – ok. [[38 p.n.e.|38]]/[[37 p.n.e.]] |
|||
|następca = [[Fraates IV]] |
|||
}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
Wersja z 00:35, 10 lut 2018
| |
| król Partów (z Mitrydatesem III do ok. 54 p.n.e.) | |
| Okres |
od 57 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
| Rodzeństwo | |
| Dzieci |
Pakorus, |
Orodes II – król Partii z dynastii Arsacydów. Panował w latach od 57 do 38 lub 37 r. p.n.e. Objął tron po pokonaniu, uwięzieniu i zabiciu swojego brata Mitrydatesa III, któremu wcześniej pomógł zabić ich ojca – Fraatesa III.
Po pokonaniu brata, Orodes stanął w obliczu zagrożenia ze strony Rzymu. Rzymski triumwir Marek Licyniusz Krassus, który marzył o podbojach na Wschodzie, nadciągnął ze swoją armią, sprzymierzając się z królem Armenii Artawazdesem II. Orodes podzielił swoją armię, sam udając się do Armenii w celu spacyfikowania Artawazdesa, a odparcie Rzymian powierzając swojemu generałowi z rodu Surenów. Suren pokonał Krassusa w bitwie pod Carrhae.
Druzgocząca porażka Rzymian, przekreśliła ich nadzieje na szybki podbój Partii. Znacząca część Bliskiego Wschodu, znalazła się pod wpływami Orodesa. Starał się iść za ciosem i opanować Syrię, ale z niewielkim skutkiem. Nie było już utalentowanego generała, którego z obawy przed jego rosnącymi wpływami Orodes kazał zabić. Syn Orodesa – Pakorus w 51 r. p.n.e. został pokonany przez rzymskie wojska w bitwie w górach Amanu.
Korzystając z wojny domowej w Rzymie, w 40 r. p.n.e., wojska partyjskie, pod dowództwem Pakorusa, wspieranego przez uciekiniera z Rzymu – Kwintusa Labienusa syna Tytusa Labienusa, zajęły znaczną część rzymskiej Syrii oraz Azji Mniejszej, odnosząc sukces m.in. w bitwie pod Apameą. Szablon:CytatD
Marek Antoniusz wysłał przeciwko nim legiony weteranów pod wodzą Wentydiusza. W bitwie pod Amanus, w 39 r. p.n.e. Rzymianie pobili Partów pod wodzą Pranapatesa, który zginął. Rok później pod górą Gindaros Wentydiusz zwyciężył Partów pod wodzą Pakorusa, który również poniósł śmierć.
Orodes, złamany śmiercią swojego ulubieńca Pakorusa, którego w latach 39-38 p.n.e. prawdopodobnie dopuszczał do współrządzenia, abdykował w 38 r. p.n.e. na rzecz innego ze swoich synów – Fraatesa. Fraates IV "odwdzięczył się", mordując ojca, resztę swoich braci oraz ich rodziny.
Do osiągnięć Orodesa należy wzmocnienie centralnej kontroli nad prowincjami królestwa.
Inne transkrypcje imienia Orodes – Hyrodes
Bibliografia
- Philip Matyszak: Wrogowie Rzymu. Przełożyła Urszula Ruzik−Kulińska. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2007, s. 111-121. ISBN 978-83-11-10678-9.