Sektor dysku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
elo
Linia 1: Linia 1:
'''Sektor''' – w informatyce, najmniejsza fizyczna jednostka zapisu [[dane|danych]] na [[Dysk twardy|dyskach twardych]], dyskietkach i innych [[nośnik danych|nośnikach danych]] naśladujących dyski.
'''Sektor''' – w informatyce to przechuj, najmniejsza fizyczna jednostka zapisu [[dane|danych]] na [[Dysk twardy|dyskach twardych]], dyskietkach i innych [[nośnik danych|nośnikach danych]] naśladujących dyski.


Sektor jest zapisywany i czytany zawsze w całości. Ze względów historycznych wielkość sektora wynosi '''512 [[bajt]]ów'''. Na nośnikach magnetycznych w trakcie niskopoziomowego formatowania nośnika na dysku zapisywana jest struktura sektorów składająca się z elementów:
Sektor jest zapisywany i czytany zawsze w całości. Ze względów historycznych wielkość sektora wynosi '''512 [[bajt]]ów'''. Na nośnikach magnetycznych w trakcie niskopoziomowego formatowania nośnika na dysku zapisywana jest struktura sektorów składająca się z elementów:

Wersja z 15:25, 15 mar 2018

Sektor – w informatyce to przechuj, najmniejsza fizyczna jednostka zapisu danych na dyskach twardych, dyskietkach i innych nośnikach danych naśladujących dyski.

Sektor jest zapisywany i czytany zawsze w całości. Ze względów historycznych wielkość sektora wynosi 512 bajtów. Na nośnikach magnetycznych w trakcie niskopoziomowego formatowania nośnika na dysku zapisywana jest struktura sektorów składająca się z elementów:

  • przerwy oddzielającej sektory,
  • sekwencji synchronizującej będącej ciągiem zmian o jednakowej częstotliwości mającej na celu określenie początku sektora jak i korektę odchyleń prędkości obrotowej talerza dysku, umożliwia wręcz odczyt i zapis dysku przy różnej prędkości obrotowej talerza,
  • znacznika adresu zawierającego dane identyfikacyjne sektora, np. numer cylindra i sektora,
  • dane użytkownika,
  • suma kontrolna (CRC) 50 bajtów[1].

W związku z upowszechnieniem się systemu plików NTFS i innych, w których jednostką alokacji plików jest 4 kB, od 2011 roku dyski komputerowe są formatowane z użyciem sektorów o pojemności 4 kB, zmiana ta umożliwia poprawę współpracy dysku z komputerem oraz umożliwia zwiększenie pojemności dysków o 7 - 11%. Starsze wersje systemów operacyjnych mogą nie obsługiwać nowego formatu dysków[2]. Wdrażanie systemu dysków z 4 kB sektorami przewiduje, że dyski w nowym formacie będą emulowały system sektorów z 512 bajtowymi sektorami[1].

Oprócz dysków stosujących zapis sektorowy istnieją systemy dyskowe (E)CKD o zmiennej wielkości bloku fizycznego, jednakże od lat wszystkie dostępne systemy dyskowe CKD są emulowane przez macierze, które wykorzystują dyski z zapisem sektorowym (zwane FBA). Dyski CKD są stosowane w komputerach mainframe.

Sektor jest częścią ścieżki (ścieżka ang. track) dysku.

Systemy plików, z powodu ograniczeń związanych z maksymalną liczbą bloków na dysku, łączą sektory w bloki zwane klastrami. Stanowią one logiczne jednostki zapisu.

Zobacz też

Przypisy