Illativus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, int., jęz. |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Illativus''' |
'''Illativus''' ('''illatiwus''') – przypadek w [[aglutynacja|językach aglutynacyjnych]] i [[fleksja|fleksyjnych]] oznaczający kierunek ruchu przedmiotu do wewnątrz jakiegoś obiektu. Odpowiada on zatem znaczeniowo polskim wyrażeniom typu ''do środka (czegoś)'' lub ''w (coś)'' (np. ''Im dalej <u>w las</u>, tym więcej drzew''). |
||
Występuje m.in. w [[języki ugrofińskie|językach ugrofińskich]], zwłaszcza [[język węgierski|węgierskim]] i [[język fiński|fińskim]]<ref name="sija">{{Cytuj stronę | url = http://scripta.kotus.fi/visk/sisallys.php?p=81 | tytuł = § 81 Sijat ja sijapäätteet | praca = Iso Suomen kielioppi | data dostępu = 2017-12-09}}</ref>. |
|||
== Język fiński == |
== Język fiński == |
||
Końcówkami |
Końcówkami illatiwu w języku fińskim są w liczbie pojedynczej ''-Vn'', ''-hVn'' lub ''-seen'' (gdzie V symbolizuje powtórzenie ostatniej samogłoski przed końcówką), a w liczbie mnogiej ''-in'', ''-hin'' lub ''-siin''. Zasady doboru końcówki są złożone, patrz [[Język fiński#Illatiivi|illativ w języku fińskim]]{{r|sija}}. |
||
* ''talo'' |
* ''talo'' „dom” – ''talo'''on''''' „do domu”, ''taloi'''hin''''' „do domów” |
||
* ''Puola'' |
* ''Puola'' „Polska” – ''Puola'''an''''' „do Polski” (''He menevät Puola'''an''''' „Oni jadą do Polski”) |
||
* ''työ'' |
* ''työ'' „praca” – ''työ'''hön''''' „do pracy” |
||
== Język węgierski == |
== Język węgierski == |
||
Końcówką |
Końcówką illatiwu jest ''-ba'' / ''-be''<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.hungarianreference.com/Nouns/ba-be-illative.aspx | tytuł = Hungarian Illative case: -ba -be | praca = Hungarian Reference | data dostępu = 2017-12-11}}</ref>. |
||
* ''vonat'''ba''''' |
* ''vonat'''ba''''' „do pociągu” |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 17:38, 30 mar 2018
Illativus (illatiwus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający kierunek ruchu przedmiotu do wewnątrz jakiegoś obiektu. Odpowiada on zatem znaczeniowo polskim wyrażeniom typu do środka (czegoś) lub w (coś) (np. Im dalej w las, tym więcej drzew).
Występuje m.in. w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim i fińskim[1].
Język fiński
Końcówkami illatiwu w języku fińskim są w liczbie pojedynczej -Vn, -hVn lub -seen (gdzie V symbolizuje powtórzenie ostatniej samogłoski przed końcówką), a w liczbie mnogiej -in, -hin lub -siin. Zasady doboru końcówki są złożone, patrz illativ w języku fińskim[1].
- talo „dom” – taloon „do domu”, taloihin „do domów”
- Puola „Polska” – Puolaan „do Polski” (He menevät Puolaan „Oni jadą do Polski”)
- työ „praca” – työhön „do pracy”
Język węgierski
Końcówką illatiwu jest -ba / -be[2].
- vonatba „do pociągu”
Przypisy
- ↑ a b § 81 Sijat ja sijapäätteet. [w:] Iso Suomen kielioppi [on-line]. [dostęp 2017-12-09].
- ↑ Hungarian Illative case: -ba -be. [w:] Hungarian Reference [on-line]. [dostęp 2017-12-11].